Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.2010, Qupperneq 6

6 FRÉTTIR 1. október 2010 FÖSTUDAGUR
Opið virka daga 12-18
laugardag 12-16
LAGERSALA
www.xena.is
no12 st. 41-46 verð kr. 7995.-
no16 st. 36-41 verð kr. 6495.-
no21 st. 36-46 verð kr. 4995.-
no22 st. 36-41 verð kr. 7995.-
Góðir skór - gott verð
Mikið úrval af
nýjum skóm á
alla fjölskylduna
Meiðyrðamál fyrrverandi þingmanns gegn frænku sinni:
Þingmaður fyrir dóm
Fram undan er munnlegur málflutn-
ingur í meiðyrðamáli fyrrverandi þing-
manns Sjálfstæðisflokksins, Eggerts
Haukdals, gegn bróðurdóttur hans,
Benediktu Haukdal, og eiginmanni
hennar, Runólfi Maack.
Þingmaðurinn fyrrverandi stefndi
Benediktu fyrir meiðyrði og hefur
Benedikta svarað í sömu mynt. Frænd-
systkinin hafa áður mæst í dómsal en
fyrir þremur árum seldi Eggert frænku
sinni jörðina að Bergþórshvoli ásamt
íbúðarhúsnæði sem þar stóð. Þau skil-
yrði fylgdu sölunni að hann fengi að
búa áfram í húsinu en samvist þeirra
frændsystkina hefur ekki verið góð.
Eftir að bera fór á erfiðleikum í
samvistinni ákváðu Benedikta og Run-
ólfur að útbúa séríbúð fyrir Eggert á
jarðhæð hússins. Í kjölfarið var þing-
maðurinn fyrrverandi borinn út úr
hinum hluta hússins með dómsúr-
skurði. Eggert fór í mál þar sem hann
gerði meðal annars athugasemd við
að hafa ekki aðgang að eldhúsi heldur
eingöngu bráðabirgðaeldhúsi í svefn-
herbergi sínu þar sem leirtauið væri í
fataskápnum og vaskað væri upp inni
á baði.
DV greindi fyrst frá málaferlum
ættingjanna en því dómsmáli tapaði
Eggert á báðum dómstigum.
Eggert stefnir að lokum bróður-
dóttur sinni vegna ummæla hennar á
MySpace-vefsvæði hennar um hann
sjálfan og eiginkonu hans. Eftir því
sem DV kemst næst hefur Benedikta
aftur á móti lagt fram mótkröfur um
meiðyrði af hálfu Eggerts í fjölmiðlum.
Málið verður flutt í héraðsdómi Suður-
lands í næstu viku.
trausti@dv.is
Sóknargjöld þeirra um 3.000 Íslend-
inga sem hafa skráð sig úr þjóðkirkj-
unni það sem af er árinu renna eftir
það til íslenska ríkisins. Sóknargjöld
nema rúmum 9.000 krónum á ári fyr-
ir hvern einstakling en þetta er upp-
hæð sem er hluti af tekjuskattinum
sem íslenskir borgarar greiða í hverj-
um mánuði. Úrsögnum úr þjóðkirkj-
unni hefur fjölgað á árinu, sérstak-
lega í ágúst eftir að hneykslismál
Ólafs Skúlasonar biskups komst aft-
ur í hámæli í fjölmiðlum.
Hugmyndin á bak við sóknar-
gjöldin er að þau renni til trúfélags
viðkomandi. Í flestum tilfellum, þar
sem meirihluti Íslendinga er í þjóð-
kirkjunni, rennur þessi upphæð til
þjóðkirkjunnar. Þetta er samanreikn-
uð upphæð sem á fjárlögum er sögð
renna til embættis biskups Íslands –
í fjárlögum ársins 2010 er þessi upp-
hæð 1.400 milljónir króna. Eftir því
sem fleiri segja sig úr þjóðkirkjunni
og standa utan trúfélaga minnkar sú
upphæð sem rennur til kirkjunnar í
gegnum skattheimtu íslenska ríkis-
ins. Peningar þessa fólks verða eftir
hjá ríkinu þar sem það er ekki í trú-
félagi.
Háskólinn fékk fjármunina
Lögunum um ráðstöfun ríkisins á
sóknargjöldum var breytt sumarið
2009, eftir íslenska efnahagshrun-
ið haustið 2008. Meðal þess sem var
breytt í lögunum var ráðstöfun rík-
isvaldsins á sóknargjöldum þeirra
sem ekki eru skráðir í neitt trúfé-
lag, þeirra sem hafa skráð sig úr því
trúfélagi sem þeir fæðast inn í. Fyr-
ir breytingarnar hafði sú prósenta
af tekjuskatti þessara trúleysingja,
sem annars hefði runnið til trúfélags
þeirra, runnið til Háskóla Íslands.
Með lagabreytingunum var hins
vegar ákveðið að peningar þessara
trúleysingja ættu að vera eftir hjá
ríkinu.
Ef gert er ráð fyrir að allir þeir
3.000 sem skráðu sig úr þjóðkirkj-
unni það sem af er árinu hafi ekki
skráð sig í neitt trúfélag má ætla
að ríkið hagnist um sem nemur 27
milljónum króna á ársgrundvelli.
Ef 30.000 manns myndu skrá sig úr
þjóðkirkjunni, og standa utan trúfé-
laga, myndi þessi upphæð nema um
270 milljónum króna á ári.
Einn skilningur sem hægt er að
leggja í það að lögunum sé breytt á
þennan hátt, þannig að ríkið haldi
eftir sóknargjöldunum, er sá að all-
ir borgarar landsins séu þar með
neyddir til að greiða sérstakt trúar-
gjald til ríkisins með skattgreiðsl-
um, hvort sem þeir eru í trúfélagi eða
ekki. Spurningin er sú hvort ekki sé
eðlilegra að skattgreiðslur trúleys-
ingja lækki sem nemur þeim gjöld-
um sem annars rynnu til trúfélaga
þeirra.
Óréttlæti segir Siðmennt
„Þetta er gersamlega óréttlátt,“ seg-
ir Hope Knútsson, formaður Sið-
menntar, sem er ekki sátt við þá til-
högun að þessar skatttekjur sem
ríkið innheimtir af trúleysingjum sitji
eftir hjá ríkinu. „Við lítum á þetta sem
mannréttindabrot.“
Hope segir að Siðmennt líti svo
á að með þessari skattlagningu rík-
isins sé verið að refsa því fólki sem
trúir ekki á yfirnáttúrulegar verur.
„Við teljum að þetta sé refsing fyrir
fólk sem trúir ekki á yfirnáttúrulegar
verur og notar skynsemina í staðinn.
Ef við notum skynsemina þá þurfum
við að borga meira.“
Hún segir að þeir sem tilheyri ver-
aldlegum félögum eins og Siðmennt,
en um 300 manns eru í félaginu, geti
ekki ákveðið að trúarskatturinn sem
ríkið innheimti af þeim renni frekar
til félags þeirra frekar en að renna í
ríkissjóð. Hope segir að Siðmennt
hafi barist fyrir þessu – að Siðmennt
fái sömu lagalegu stöðu og trúfélög
og að sóknargjöld meðlima félagsins
renni þar af leiðandi þangað en ekki
eitthvert annað – í fjöldamörg ár en
að það hafi ekki gengið. „Við höfum
ekkert val. Okkur finnst þetta bara
óréttlátt. Við viljum hafa eitthvað að
segja um það hvert þessir peningar
fara.“
Ekki fengust nýjustu upplýsing-
ar um úrsagnir úr þjóðkirkjunni frá
Þjóðskrá Íslands en samkvæmt síð-
ustu tíðindum nema þær um 3.000,
líkt og áður segir.
Við teljum að þetta sé refsing
fyrir fólk sem trúir ekki
á yfirnáttúrulegar verur
og notar skynsemina í
staðinn.
RÍKIÐ GRÆÐIR Á
BISKUPSMÁLINU
Sóknargjöld þeirra Íslendinga sem ekki eru í þjóðkirkjunni eða öðrum trúfélögum,
renna í ríkissjóð en ekki til Háskóla Íslands eins og áður. 3.000 manns hafa sagt sig úr
þjóðkirkjunni það sem af er árinu og má ætla að meirihluti sóknargjalda þeirra verði
eftir hjá íslenska ríkinu. „Gersamlega óréttlátt,“ segir formaður Siðmenntar.
INGI F. VILHJÁLMSSON
fréttastjóri skrifar: ingi@dv.is
Brauð ríkisins Eftir því sem fleiri segja sig úr þjóðkirkj-
unni, meðal annars vegna óánægju með framgöngu
kirkjunnar manna út af máli Ólafs Skúlasonar, þeim
mun meiri skatttekjur sitja eftir hjá íslenska ríkinu. Um
3.000 manns hafa sagt sig úr þjóðkirkjunni á árinu.
VEL LIÐNUM HJÓNUM EKKI
VÆRT:
Ráðning dæmd
ólögmæt
Gróa Hreinsdóttir, píanókennari og
fyrrverandi skólastjóri tónlistarskóla
í Aðaldal, kærði þá ákvörðun Hörpu
Hólmgrímsdóttur, skólastjóra Hafra-
lækjarskóla, að ráða Maurico Weimar
og Kelly Garner í hennar stað til að
sinna tónlistarkennslu.
Í frétt DV 29. september var sagt frá
Mauricio Weimar og Kelly Garner,
brasilískum hjónum sem fengu tíma-
bundið atvinnuleyfi og réðu sig til
vinnu við tónlistarkennslu í Aðaldal.
Þau eru afar vel liðin í Hafralækjar-
skóla og af sveitungum öllum í Þing-
eyjarsýslu. Þau þykja hafa fært líf í
tónlistarkennsluna og ná vel til nem-
enda skólans.
Gróa Hreinsdóttir taldi að með því
að taka Mauricio fram yfir sig væri
rekstrarstjórn skólans að brjóta sveit-
arstjórnarlög. Hún gerði athugasemd
við það að hafa ekki verið boðuð til
viðtals. Varðandi þá athugasemd
bendir rekstrarstjórn skólans á að
Gróa hafi gegnt stöðu tónlistarskóla-
stjóra tímabundið frá 1. janúar 2008
til og með 31.júlí 2009. Upplýsingar
um hæfni hennar hafi því legið fyr-
ir en skólastjóri taldi sig þekkja vel
kennsluhætti hennar, kosti og galla.
Í umsögn rekstrarstjórnar Hafra-
lækjarskóla 9. nóvember 2009 kem-
ur fram að skólastjóri hafi metið
umsækjendur út frá forsendum svo
sem starfsreynslu, þörfum skólans,
persónulegum eiginleikum og al-
hliða þekkingu þeirra á hljóðfærum.
Mauricio Weimar spilar á fiðlu með
Sinfóníuhljómsveit Norðurlands og
kennir börnunum að auki á gítar,
ásláttarhljóðfæri og hljómborð. Hann
er menntaður í fiðluleik, tónmennt
og nótnalestri. Gróa Hreinsdóttir
lauk lokaprófi frá Tónlistarskólanum
í Reykjavík árið 1982 sem píanókenn-
ari með kórstjórn sem aukafag. Hún
byggði kröfu sína meðal annars á því
að ráðning í stöðuna hafi ekki byggst
á málefnalegum sjónarmiðum og
að hæfasti umsækjandinn hafi ekki
verið ráðinn. Hún taldi sveitarstjórn-
arlög brotin og að sér hafi verið mis-
munað vegna kynferðis.
Niðurstaða sveitarstjórnarráðuneyt-
is er sú að ákvörðun um ráðningu
Mauricios fram yfir Gróu sé ólögmæt.
Ákvæði 23. greinar upplýsingalaga
hafi ekki verið fylgt.
kristjana@dv.is