Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.2012, Síða 44

Ævintýrin
í stofunni
Í
búðin er í funkishúsi í hverfi þar
sem flest húsin voru reist á fjórða
áratug síðustu aldar. Ragnheið-
ur og fjölskylda hennar hafa búið
í íbúðinni í um áratug. Þegar fest
voru kaup á henni voru veggir í ýms-
um litum – svo sem vínrauður, blár og
gulur – og innihurðir voru grænmál-
aðar. Hjónin byrjuðu á því að mála
alla veggi hvíta auk þess að skipta um
glugga, rúður og blöndunartæki.
Tíminn leið og í dag skreyta íbúð-
ina fallegir hlutir hvort sem um er að
ræða húsgögn eða listaverk.
Hvað með stílinn? „Hann er litríkur
og einfaldur. Hann er líka fjölbreyttur
þótt hann sé einfaldur. Ég þarf alltaf
að vera að breyta; svo sem skipta um
púða og á veturna er ég mikið með
kertastjaka en blómavasa á sumrin.“
Athygli vekja leirvasar í grúpp-
um hér og þar. Uppstillingar. „Mað-
urinn minn segir oft að ég setji upp
mínísýningar. Ég safna íslensku
keramiki.“ Hún nefnir nöfn nokkurra
listamanna en listaverk eftir þá
skreyta rýmið. Rjúpa Guðmundar frá
Miðdal á sinn sess í stofunni. Situr
þar hreyfingarlaus.
Voldugur leðurstóll er í stof-
unni. Afi Ragnheiðar átti hann. Þá er
þar Panton-stóll klæddur fjólubláu
áklæði. Þar er líka hvítur Panton-
lampi. Svartur leðursófi. Kartel-stóll.
Lágir skápar sem málaðir voru hvítir,
bláir og gulir.
Íbúðin er tveggja herbergja og
sonurinn ræður ríkjum í svefnher-
berginu. Foreldrarnir létu hins vegar
stúka af horn í stofunni og þar sofa
þeir. Minnir svolítið á baðstofu. „Ég
kalla þetta ástarhreiðrið.“ Græn, bros-
andi risaeðla úr við skreytir rýmið.
Stofan er hlýleg. Þar er nóg um að
vera. Gamlir og nýir hlutir, bækur og
listaverk.
Leirinn
Ragnheiður segir að uppáhaldslitur-
inn sinn sé fjólublár og á borðstofu-
borðinu eru fjólubláar súpuskálar
og tarína úr leir sem hún gerði sjálf;
kannski svolítið út í bleikt.
Hún er bæði leirlistamaður og
iðnhönnuður að mennt en hefur
lagt áherslu á leirinn. Þá vinnur hún
sem auglýsingahönnuður og kennir
bæði í Myndlistarskóla Reykjavíkur
og Listaháskóla Íslands.
Hvaðan fær hún hugmyndir? „Ég
hef stundum á tilfinningunni að ég
safni í sarp; ég segi oft að það mætti
halda að álfar og tröll gefi mér hug-
myndir. Ég er undir áhrifum af því sem
verður á vegi mínum dagsdaglega og
skapa þeim nýtt hlutverk í samtíðinni.“
Hún segist oft búa til hluti sem
eru á milli klassískrar hönnunar og
„kitsch“. „Ég nota þekkt fyrirbæri úr
okkar daglega lífi, spila með klisj-
ur, finn það sem máli skiptir í tíðar-
andanum og byggi upp nýja mynd.
Málið snýst ekki einvörðungu um að
gera gamlar klisjur varanlegar held-
ur ekki síður að bæta inn í verkið
möguleikum til framtíðar. Ég leik
mér á jaðri handverks og iðnaðar og
leyfi handverkinu að njóta sín.“
Fjólubláu – eða bleikleitu – súpu-
skálarnar og tarínan fá að njóta sín á
borðstofuborðinu.
Svava Jónsdóttir
Þær eru ólíkar. Engar tvær eins. Misstórar. Misbjartar. Naumhyggjan ræður sums
staðar ríkjum. Annars staðar eitthvað allt annað. Gamlir og nýir hlutir, bækur og
listaverk einkenna stofuna á heimili Ragnheiðar Ingunnar Ágústsdóttur og fjöl-
skyldu hennar. Þar er borðað, spjallað, leikið og sofið.
44 Lífsstíll 7.–9. september 2012 Helgarblað
Borðstofan Gamalt og nýtt. Hjónin létu yfirdekkja stólana og kollana með kýrskinni.
Bókahillan Bækur, myndir og ýmislegt fleira skreytir bókahillurnar.
Skenkur og listaverk Málverkið er eftir Sigtrygg Baldursson. Lampinn er frá Art Form.
Hái vasinn er eftir Steinunni Marteinsdóttur.
Fallegt Ljósmynd af Ragnheiði og syni hennar. Þau máluðu síðan myndir hvort af öðru.
Litirnir Litirnir úr bakkanum voru skannað-
ir og skápar í stofunni málaðir í sömu litum.
Þægilegt
Ragnheiður situr
í sófa frá Epal.