Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.2012, Blaðsíða 40

Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.2012, Blaðsíða 40
Sakamál 7.000 7.000 dalir í tryggingafé Lyda Anna Mae Troubleblood (1892–1958) giftist fjórum sinnum en enginn eiginmanna hennar þurfti að kemba hærurnar því hún sá sér hag í dauða þeirra. Með tíð og tíma hafði hún upp úr krafsinu 7.000 dali sem voru ærin upphæð í þá daga. Hún var handtekin, árið 1921. Hún fékk reynslulausn 1941.U m s j ó n : K o l b e i n n Þ o r s t e i n s s o n k o l b e i n n @ d v . i s Þ að hlýtur að teljast eðlilegt þegar fólk rífur sig upp með rótum og flyst til annars land að það reyni eftir fremsta megni að laga sig að nýjum háttum og má enda gera ráð fyrir að eitthvað hafi verið eftirsóknarvert við nýja landið sem olli því að þangað var yfirhöfuð flutt. Þetta var þó ekki mat Ibros Barudzija, 53 ára Svartfellings, sem var handtekinn í Sa- rajevo, höfuðborg Bosníu og Hersegóvínu, nýlega. Nefndur Ibro hafði verið eftirlýstur á alþjóðavísu síðan hann reyndi árið 2005 að myrða þá sautján ára son sinn í Kolding í Danmörku. Reyndar var Ibro handtekinn í Sarajevó vegna annars máls en þegar lögreglan þar kannaði bakgrunn hans nánar kom í ljós að hann var eftirlýstur vegna morðtilraunar í Danmörku. Í kjölfarið var hann framseld- ur til Danmerkur þar sem réttað verður yfir honum í Kolding. Forsaga málsins er sú að árið 2005 bjó Ibro Barudzija ásamt fjölskyldu sinni við Palme Allé í Kolding. Þann 6. desember skaut Ibro son sinn í bringuna fyrir framan móður hans og félagsráðgjafa, ónafngreindum, með þeim afleiðingum að sonur hans var nærri dauða en lífi í margar klukkustundir. Ibro taldi son sinn, og reyndar öll börn þeirra hjónanna, hafa fært skömm yfir fjöl- skylduna enda voru þau orðin „danskari“ í háttum en góðu hófi gegndi að mati Ibros sem var á þeim tíma lýst sem staðföstum múslíma. Til að bæta gráu ofan á svart hafði eigin- kona hans farið fram á skilnað enda taldi hún Ibro ekki ganga heilan til skógar hvað geð- heilsu varðaði og ekki var sú skoðun hennar til að létta lund Ibro. Því hafði Ibro kallað til félagsráðgjafa með það fyrir augum að haldinn yrði fjölskyldu- fundur og hafði komið upp upptökuvél til að taka fundinn upp. Þess var skammt að bíða að hitnaði í kol- unum og þá kom í ljós að fjölskyldufaðirinn hafði mætt „undirbúinn“ til leiks og fyrir- varalaust stóð hann á fætur seildist í buxna- vasa sinn og dró upp svarta skammbyssu. Sekúndubroti síðan skaut hann son sinn í bringuna með fyrrgreindum afleiðingum. Nokkrum dögum eftir morðtilraunina lýsti yfirmaður lögreglunnar í Kolding því yfir að Ibro væri veikur á geði, lýst eftir hon- um og hann sagður „hættulegur“. Fjölskyldu Ibros var komið fyrir á leynd- um stað enda talið mögulegt að Ibro léti til skarar skríða gegn henni. Síðar kom í ljós að Ibro Barudzija hafði flúið Danmörku og tókst honum að fara huldu höfði allt þar til nú þegar allt annað af- brot varð þess valdandi að lögregluyfirvöld í Sarajevó höfðu af honum afskipti og mun hann þurfa að svara fyrir glæp sem hann framdi árið 2005. Það er sennilega ekki oft sem morðtilraun á borð við þessa næst á mynd sem er í fram- haldinu notuð til að sækja tilræðismanninn til saka. Ætla mætti að yfirvöld væru í góðum málum hvað varðar málsókn á hendur Ibro, en dæmin hafa sannað að þegar kemur að lögum og réttlæti er ekkert sjálfgefið. Fór huldu höfði í 6 ár Skaut son sinn í kviðinn Lífefnafræðingurinn Larissa Schuster Eiginmaður Larissu endaði ævina í tunnu fullri af saltsýru. n Larissa Schuster var dæmd fyrir morð á eiginmanni sínum n Tim Schuster endaði ævi sína í sýrutunnu n Fjölmiðlar gáfu Larissu viðurnefnið „Sýrudaman“ Sýruda an L arissa Foreman fæddist árið 1960 og ólst upp á bú- garði í Clarence í Missouri í Bandaríkjunum. Hún lagði stund á lífefnafræði við Missouri-háskóla og komst í kynni við framtíðareiginmann sinn, Tim Schuster, þegar hún vann á um- önnunarheimili, en Tim stund- aði um þær mundir nám í hjúkr- unarfræði. Þau gengu í hjónaband árið 1982, eignuðust dóttur, Krist- inu, 1985 og síðan son, Tyler, 1990. Árið 1989 flutti fjölskyldan til Fresno í Kaliforníu þar sem Lar- issa fékk starf á rannsóknarstofu í landbúnaði. Síðar kom hún á lagg- irnar sinni eigin rannsóknarstofu og hagur fjölskyldunnar vænkað- ist. Fjölskyldan flutti í stærra hús- næði í Clovis í Kaliforníu árið 2000 og allt virtist leika í lyndi. Ári síð- ar var svo komið að Larissa aflaði tvöfaldra tekna á við Tim og óveð- ursský hrönnuðust upp við sjón- deildarhringinn. Skilnaður og forræðisslagur Árið 2002 sótti Larissa um skilnað og fljótlega varð ljóst að sá skiln- aður færi ekki friðsamlega fram. Auk þess að berjast um eignirn- ar lenti sonur þeirra, Tyler, á milli steins og sleggju því bæði kröfð- ust forræðis yfir honum. Að lok- um fór svo að Larissa fékk forræð- ið yfir Tyler og rétt til að búa áfram á heimili þeirra hjóna. Tim þurfti aftur á móti að flytja út og búa sér heimili annars staðar sem hann og gerði í íbúð í fjölbýlishúsi. En ekki voru öll kurl komin til grafar og greinilega var grunnt á því góða með skötuhjúunum því í ágúst 2002 brutust Larissa og Jam- es Fagone, aðstoðarmaður hennar af rannsóknarstofunni, inn í íbúð Tims, að sögn Larissu til að endur- heimta einhverjar eigur Larissu. Heift Larissu í garð Tims virt- ust lítil takmörk sett og í samtali við vinkonu sína sagði hún meðal annars að hún gæti myrt Tim og komist upp með það. Eina bláa tunnu var að finna á rannsóknarstofu Larissu og einn góðan veðurdag í apríl 2003 spurði hún einn starfsmanna sinna, Jo- seph Boatwright, hvort hann teldi að tunnan rúmaði lík. Joseph hélt að Larissa væri að grínast. Óskemmtileg skilaboð Eðli málsins samkvæmt dvaldi Tyler oft hjá föður sínum og þeg- ar svo bar undir átti Larissa til að hringja og skilja eftir miður skemmtileg skilaboð á símsvar- anum. Í einum skilaboðunum brýndi hún fyrir Tyler að tryggja að faðir hans kæmi með hann heim klukkan sex síðdegis, ef ekki þá „… hefði það slæmar afleiðing- ar fyrir föður hans.“ Í öðrum skilaboðum sagði Lar- issa: „Ég vona að þú brennir í hel- víti einhvern daginn og vittu til, það gerist“ og í enn einum: „… bíddu bara, það er yfirvofandi …“ Það átti eftir að koma á daginn að Larissu var ekki grín í huga þeg- ar hún velti stærð bláu tunnunn- ar fyrir sér. Að morgni 10. júlí 2003 hafði Tim mælt sér mót við vinnu- félaga sinn en mætti ekki. Síðar um daginn átti hann að sækja son sinn til Larissu en það gekk ekki eftir. Augu lögreglunnar beindust strax að Larissu og hún var yfir- heyrð af lögreglunni en ekki kærð. Þrátt fyrir að Tims væri sakn- að fóru Larissa og Tyler í Disney- world og síðan til Missouri, eins og planlagt hafði verið einhverju áður. Á meðan sat lögreglan ekki auðum höndum og á meðal þeirra sem voru yfirheyrðir var áður- nefndur James Fagone sem mas- aði eins og hann fengi borgað fyrir það. Klóróform og stuðbyssa Fagone viðurkenndi að hann og Larissa bæru ábyrgð á hvarfi Tims; 9. júlí lokkuðu þau Tim af heim- ili hans og notuðu síðan klóróf- orm og stuðbyssu til að yfirbuga hann. James Fagone tróð síðan Tim meðvitundarlausum í bláu tunnuna og fyllti hana með salt- sýru. Tunnunni var síðan komið fyrir í geymslu sem Larissa hafði fengi einn starfsmanna sinna til að leigja undir því yfirskyni að hún þyrfti stað til að geyma eigur sínar svo Tim hirti þær ekki. Við leit í geymslunni fann lög- reglan líkamsleifar Tims og Lar- issa Schuster var handtekin á St. Louis-flugvellinum og ákærð fyrir morð. James Fagone var ákærður fyr- ir mannrán og morð og réttarhöld yfir honum hófust í nóvember 2006. Vörn hans byggðist á því að Larissa hefði verið heilinn á bak við morðið og að hún hefði nánast neytt hann með hótunum til að aðstoða hana – í raun hefði Jam- es óttast um líf sitt. En James hafði fyrir réttarhöldin sagt of mikið og ýmislegt sem hann reyndi við rétt- arhöldin árangurslaust að draga til baka: „Ég studdi við tunnuna, ég setti hann [Tim] í hana, hellti vökvanum í hana og hún [Larissa] þoldi ekki við. Svo hún sagði settu það á, lokið. Og ég hjálpaði henni að setja lokið á og hún setti tunn- una í geymsluna.“ James Fagone var sýknaður af mannránsákærunni en var, þrátt fyrir að kviðdómur mæltist til vægðar honum til handa, dæmd- ur til lífstíðarfangelsis án mögu- leika á reynslulausn. „Sýrudaman“ sakfelld Um miðjan október 2007, meira en fjórum árum eftir að Larissa var ákærð, hófust réttarhöld yfir henni. Færa þurfti réttarhöldin frá Clovis til Los Angeles því und- irbúningur réttarhaldanna hafði valdið svo miklu írafári og Larissa fengið viðurnefnið „Sýrudaman“ í fjölmiðlum. Saksóknarar höfðu úr nógu að moða og á meðal þess sem þeir lögðu fram voru skilaboðin frá Larissu sem höfðu varðveist á símsvara Tims. Larissa hafði aðgang að sýrunni sem var not- uð við morðið auk þess sem sak- sóknarar ýjuðu að því við kvið- dóminn að Larissa hefði staðið í þeirri trú að hún kæmist upp með að myrða Tim og jafnvel reynt að ráða mann til verksins. James Fagone var ekki kall- aður til vitnis en Larissa ákvað að bera sjálf vitni sér til varnar. Að hennar sögn kom hún af fjöll- um hvað varðaði morðið á Tim og sagði að Fagone væri í reynd morðinginn. Hún sagði að James hefði sagt við hana að það hefði orðið slys „… og Tim væri dauð- ur.“ Larissa hefði talið James vera að grínast, en annað hefði kom- ið á daginn. Hún viðurkenndi að hafa aðstoðað James með líkið af Tim, en það væri allt og sumt. En allt kom fyrir ekki og hún talaði fyrir daufum eyrum. Lar- issa Schuster var dæmd fyrir morð með fjárhagslegan ávinn- ing í huga og fékk lífstíðardóm, 16. maí 2008, án möguleika á reynslulausn. Lokakveðja dóttur Larissu Þegar dómurinn var kveðinn upp nýtti Kristin dóttir hennar rétt sinn til að gefa yfirlýsingu: „Þú hefur fyrirgert öllum rétti til að kallast móðir, eiginkona, dóttir, vinur og kona. Þú hefur smánað fjölskylduna – ert au- virðileg manneskja. Ég bið þess að þú verðir allar nætur ofsótt af myndinni af föður mínum þar sem hann barðist fyrir lífi sínu. Ég vona að þú engist sundur og saman og fáir martraðir þar sem þú sérð fyrir þér þann hryllilega ofbeldisverknað sem þú hefur framkvæmt.“ Svo mörg voru þau orð. „Ég vona að þú brennir í hel- víti einhvern daginn og vittu til, það gerist. 40 13.–15. janúar 2012 Helgarblað
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.