Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.2013, Blaðsíða 25

Við vitum
forsöguna
Hverju get
ég svarað?
Lilian Jensen kærði kynferðisbrot sambýlismanns síns þegar dóttir hennar var þriggja ára. – DV
Stór skref í náttúruvernd
Spurningin
„Ekkert sérstaklega en það
verður að segjast að hún er með
fallegt hár.“
Birnir Jón Sigurðsson
19 ára nemi
„Hell jess!“
Árni Gunnar Eyþórsson
22 ára starfsmaður Hörpu
„Ég mun sakna raddar hennar.“
Gabríel Benedikt Bachmann
22 ára nemi í grafískri hönnun í LHÍ
„Nei. Mér finnst hún gömul.“
Óskar Hallgrímsson
30 ára ljósmyndari
„Já og nei. Ég held að hennar tími
sé nú kominn til að fara að hætta
en hún hefur samt karakter
sem maður er búinn að venjast í
áratugi.“
Arnþór Indriðason
33 ára verslunarmaður í Björk
Munt þú sakna
Jóhönnu úr
pólitík?
1 „Það er eins og við séum slitin í sundur“ Páli Bergþórssyni veður-
fræðingi bannað að búa hjá eiginkonu
sinni til 60 ára.
2 Edrú í fimm ár Benjamín Þór Þorgrímsson, oft kallaður Benni Ólsari,
búinn að vera edrú í fimm ár.
3 Fær ekki að kenna vegna klámfortíðar Nemendur og kennar-
ar fundu klámmyndskeið á netinu af
kennara í Kaliforníu.
4 Hvar er best að búa á Íslandi? DV tók saman búsetuskilyrði í mismun-
andi sveitarfélögum.
5 Töluðu um hvor yrði fyrri til að sofa hjá konunni sinni Lög-
reglumaður var kærður fyrir að misnota
unga stúlku í sumarbústað.
6 Júlli verður borinn út en neitar að yfirgefa Drauminn Júlíus
Þorbergsson, eigandi söluturnsins
Draumsins, verður borinn út úr húsnæði
verslunarinnar við Rauðarárstíg.
7 Ráðherra lætur skoða mál Páls og Huldu Guðbjartur Hannes-
son velferðarráðherra kynnir sér mál
Páls Bergþórssonar og eiginkonu hans.
Mest lesið á DV.is Hinn grátbroslegi gamanleikur
M
ikið svakalega væri nú gam­
an ef sérfræðingasamfélagið,
fræðimannafélagið og gáfu­
mannagengið sameinuðust
um að gera á því úttekt; hver þróun
mála mun hugsanlega verða hér
á landi næstu 50 árin. Og þá þarf
í þeirri úttekt að gera ráð fyrir því,
annars vegar, að við fáum ekki nýja
stjórnarskrá og kvótinn verði áfram í
gíslingu útgerðarinnar og auðvalds­
ins, en hins vegar verði gert ráð fyrir
nýrri stjórnarskrá sem tryggir að all­
ar auðlindir verði sameign þjóðar­
innar.
Ég nefni þetta við ykkur, kæru
vinir, vegna þess að ég á þá von að
okkur megi auðnast í sameiningu að
byggja hér upp ágætt samfélag. Og
von mín er svo heit að ég vil nánast
banna þá heimsku hjátrú sem segir
að peningar gefi fólki farsæld. Ég
er nefnilega viss um að jöfnuður og
jafnvægi á milli manna sé það sem
getur komið okkur á besta veg. Og
þá verðum við að gera ráð fyrir því
að hér sé ekki vitlaust gefið.
Einhverju sinni andaðist sjómað­
ur sem ég þekkti. Hann hafði alltaf
verið hinn besti maður en hafði þó
átt nokkur skemmtileg feilspor í líf­
inu. Í mínum huga var þessi maður
alþýðuhetja, þar eð honum tókst að
berjast í gegnum lífið á þeim verð­
leikum sem hann hafði – og var hon­
um þó naumt skammtað af auðæf­
um þegar hann kom í þennan heim.
Feilspor hans meiddu engan og aldrei
fann hann til uppgjafar; jafnvel þótt
hann þyrfti alltaf annað veifið að sætta
sig við ranglæti af hálfu yfirboðara
sinna. Hann var alþýðuhetja; fyrst og
fremst í þeim skilningi að hann fékk
enga forgjöf, var ónæmur fyrir aðkasti
þeirra sem þóttust honum æðri og
vegna þess að hann hélt reisn sinni í
gegnum allt sem á dundi. Þessi mað­
ur dó með bros á vör, saddur lífdaga
og sáttur við hlutskipti sitt. Á líkklæð­
um hans var óþarfi að hafa vasa; hann
tók ekkert með sér nema helling af fal­
legum minningum um skrautlega og
skemmtilega ævi.
Annan mann þekkti ég, sá
fæddist með gullskeið í kjaftinum
og gortaði öllum stundum af mik­
illi auðlegð. Hann var alltaf nískur
og skilaði aldrei neinu til samfélags­
ins nema svikum, lygum og minn­
ingum sem flestir þráðu að gleyma
sem allra fyrst. Hann drapst einn
góðan veðurdag, fékk rándýra út­
för, þar sem einungis heppni réð
því að presturinn hálsbrotnaði ekki
í helgislepjunni. Lofræðurnar voru
lygin ein í sinni tærustu mynd. Hann
hafði látið hanna líkklæðin þannig
að á þeim voru vasar en hann borg­
aði klæðskeranum ekki eina einustu
krónu. Auðvitað átti hann sína klíku;
fólk sem lifði í klóm óhamingjunn­
ar. Og hann varð ábyggilega eitt allra
ríkasta líkið í Fossvogskirkjugarði.
Þriðja manninn vil ég nefna til
sögunnar, sá þiggur laun frá útgerðinni
fyrir það að ljúga að þjóðinni. Hann
er þingmaður, nýtur falskrar virðingar.
Hann er að vísu ennþá lifandi en þegar
hann kveður og fer þá verður hans
ekki saknað. Hann hefur aldrei gefið
okkur neitt og hann er svo leiðinleg­
ur að mann langar fremur að fara til
tannlæknis en að þurfa að mæta hon­
um. Hamingja þessa manns er fólgin
í óhamingju þeirra sem minna mega
sín.
Já, lífið er grátbroslegur gaman­
leikur … þegar öllu er á botninn
hvolft.
Af þrautum visnar þjakað hold
þegar yfir lýkur
þá virðist best í vígðri mold
að vera nógu ríkur.
Þ
egar arfleifð núverandi ríkis­
stjórnar verður gerð upp af fullri
sanngirni verða framfaraskref
í umhverfismálum líklega eitt
af því sem stendur upp úr störfum
hennar. Tvö mikilvægustu umhverfis­
mál þessa kjörtímabils hafa verið til
umfjöllunar síðustu vikurnar. Annars
vegar rammaáætlun, sem Alþingi
samþykkti í byrjun þessarar viku, og
hins vegar frumvarp til heildarendur­
skoðunar náttúruverndarlaga, sem ég
mælti fyrir á þingi síðastliðinn þriðju­
dag.
Rammaáætlun og ný náttúru­
verndarlög skipta hvort um sig miklu
máli varðandi umgengni við landið.
Til samans geta þau tryggt mikilvæga
stefnumörkun um landnýtingu sem
allt of oft hefur skort, sérstaklega
þegar litið er til þess að viðfangsefnið
er jafn mikilvægt og dýrmætt og
náttúra Íslands.
Þróun á langri leið
Undirbúning að rammaáætlun má
rekja aftur til ársins 1989, þegar Alþingi
samþykkti ályktun Hjörleifs Guttorms­
sonar að heildstæðri áætlun um
verndun vatnsfalla og jarðhitasvæða,
fossa og hvera. Frá þeim tíma hefur
verkefnið þróast talsvert og breyst, en
hvernig sem á málið er litið hefur tekið
allt of langan tíma að ná nauðsynlegri
sátt. Rammaáætlun hefði þurft að vera
til staðar áratugum fyrr, svo ekki þyrfti
að berjast fyrir hverju einasta land­
svæði, heldur hefði verið hægt að ná
jafnvægi á milli sjónarmiða náttúru­
verndar og orkuframleiðslu.
Ef slík áætlun hefði verið fyrir hendi
eru líkur á því að meiri skynsemi og
yfirvegun hefði einkennt mesta fram­
kvæmdatímabil orkugeirans. Á síðustu
tveimur áratugum hefur framleiðsla
rafmagns með vatnsafli nálega þrefald­
ast, en raforkuframleiðsla með jarð­
hita nærri tuttugufaldast. Dæmin um
hvar betur hefði mátt fara á þeirri leið
eru allt of mörg, hvort sem litið er til of
brattra áforma vegna jarðvarmavirkj­
ana í nágrenni höfuðborgarsvæðisins
eða til ofsafenginna risaframkvæmda á
hálendi Austurlands.
Ný vinnubrögð við endurskoðun
náttúruverndarlaga
Samstarfsyfirlýsing ríkisstjórnarinnar
kveður á um að hefja náttúruvernd
til vegs, m.a. með því að endurskoða
náttúruverndarlög, treysta verndar­
ákvæði þeirra og tryggja almannarétt.
Til að sú endurskoðun byggði á traust­
um grunni birti umhverfisráðuneytið
hvítbók um stöðu náttúruverndar
haustið 2011. Þar var gerð grein fyrir
fræðilegum og stjórnsýslulegum
grunni náttúruverndar, samanburður
gerður við lagaumhverfið í nágranna­
löndunum og gerðar tillögur að laga­
breytingum. Nærri tveggja ára vinna
lá að baki hvítbókinni, verklag sem er
nýjung hér á landi en tíðkast víða, m.a.
á hinum Norðurlöndunum. Þetta eru
vinnubrögð sem við hljótum að vilja
sjá víðar í framtíðinni.
Með hvítbók um náttúruvernd
var hægt að ræða fyrirhugaðar laga­
breytingar á grunni þekkingar og
heildarsýnar, sem var raunin á síð­
asta umhverfisþingi og í opnu um­
sagnarferli. Máli skiptir að ákvarð­
anatökuferlið sé lýðræðislegt þegar
grunnur er lagður að náttúruvernd
til langs tíma. Ég bind vonir við að
Alþingi afgreiði frumvarpið sem lög
nú á vordögum, enda væri það mikil
lyftistöng fyrir náttúruvernd.
Ákvarðanir á grunni upplýstrar
umræðu
Rammaáætlun markar mikil tímamót
og er grunnur að langþráðri sátt á milli
náttúruverndar og orkunýtingar. Það
þurfti einbeitt átak núverandi ríkis­
stjórnar til að ljúka málinu og koma því
til endanlegrar afgreiðslu þingsins. Hún
markar líka nokkur vatnaskil varðandi
verklagið sem viðhaft var á lokametrum
afgreiðslu hennar. Með því að senda
drög að þingsályktunartillögunni í opið
umsagnarferli áttu stjórnvöld í virku
samtali við almenning. Þessi lýðræðis­
lega aðkoma leiddi til þess að ákveðið
var að afla frekari upplýsinga um sex
svæði, sem voru því flokkuð í biðflokk
í endanlegri tillögu Alþingis. Upplýst
umræða almennings skilaði þannig
betri tillögu þar sem varúðarsjónarmið
voru höfð að leiðarljósi.
Það hefur lengi verið mikil þörf
á því að styrkja lagalegan umbúnað
náttúruverndar í landinu og marka
skil í þeim miklum átökum sem hafa
átt sér stað milli verndar og nýtingar
um árabil. Tvö stór skref voru stigin í
liðinni viku.
Umræða 25Helgarblað 18.–20. janúar 2013
Þetta er
bara fínt
Ásdís Rán kippir sér ekki upp við að vera kölluð „men hunter“. – DV Steinunn Rögnvaldsdóttir furðar sig á myndvali í auglýsingu Einkamál.is – DV
„ … viðfangsefnið er
jafn mikilvægt og
dýrmætt og náttúra Íslands.
Kjallari
Svandís
Svavarsdóttir
umhverfis- og auðlindaráðherra
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
m
y
N
d
sig
tr
y
g
g
u
r
a
r
i