Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.2013, Blaðsíða 29

Viðtal 29Helgarblað 18.–20. janúar 2013
fólk sé samkvæmt sjálfu sér, lífsreynslu,
virðuleika og vammleysi. Frómt frá
sagt fannst mér enginn frambjóð-
andinn standast þessar margslungnu
kröfur með þeim hætti að ég treysti
mér til þess að styðja hann.“
Páll er hikandi og varfærinn þegar
hann lýsir afstöðu sinni, enda þekkj-
ast þau Þóra náið. Aðspurður hvort
þau séu persónulegir vinir segir hann
að þau séu góðir samstarfsfélagar
sem hafa unnið lengi saman en það
væri ofsagt að segja að þau væru vin-
ir. „Þóra er mörgum góðum kostum
gædd og hún er góður starfsmaður
hér. En ekki hún, frekar en aðrir, upp-
fyllti allar þessar kröfur. Þetta getur allt
verið ágætisfólk fyrir því. Það fer ágæt-
lega á með okkur og hún sýndi mér
þá kurteisi að upplýsa mig um sína
ákvörðun þegar hún lá fyrir áður en
það var tilkynnt opinberlega. Hún var
þó hvorki að leita eftir mínu samþykki
né hvatningu, enda hefði það verið
óviðeigandi.“
Breytingar á dagskrárstjórn
Fleiri starfsmenn RÚV hafa ver-
ið til umræðu á síðustu vikum og
mánuðum. Það vakti til dæmis mikla
athygli þegar Sigrún Stefánsdóttir dag-
skrárstjóri hætti skyndilega síðasta
haust. Páll útskýrir sína hlið mála. „Við
vorum að breyta hér til fyrra horfs, að-
skilja dagskrárstjórn
útvarps og sjónvarps, en hún hafði
um skeið gegnt báðum þessum störf-
um. Hún var ekki dús við það með
hvaða hætti ég ætlaði að standa að
þessu og ákvað að hætta,“ útskýrir Páll.
„Þetta var alfarið hennar ákvörðun,
henni bauðst áframhaldandi dag-
skrárstjórastarf í útvarpi sem hún
ákvað að þiggja ekki.“
Vissi ekki af umsókn dótturinnar
Þá hefur sú ákvörðun að ráða dóttur
Páls til starfa á RÚV verið umtöluð og
umdeild. Þegar hún svo kærði íþrótta-
fréttamanninn Hjört Hjartarson fyrir
líkamsárás, sem hafði þær afleiðingar
að Hirti var sagt upp störfum, var Páll
kominn í mjög óþægilega stöðu.
„Dóttir mín er og hefur alltaf verið
mjög sjálfstæð. Hún tók ákvörðun um
að sækja hér um sumarafleysingastarf
hjá íþróttadeildinni. Um þessa stöðu
sótti hún án minnar vitundar og ég
frétti fyrst af þessu þegar mér var til-
kynnt af fréttastjóra og mannauðs-
stjóra að það væri þeirra niðurstaða að
ráða hana.
Auðvitað var þeim báðum kunnugt
um að hún væri dóttir mín, hún hafði
verið hér í einhverjum íhlaupastörfum
áður, helgarafleysingum sem skrifta og
þess háttar. En hvernig á þá að bregð-
ast við? Hún var látin undirgangast
sömu staðla og taka sömu próf og aðrir
sem sóttu um þetta starf. Það var ekki
verið að útdeila miklum gæðum því
þetta var nokkurra mánaða afleysinga-
starf í íþróttadeild.
Ég geri ráð fyrir að bæði fréttastjór-
inn og mannauðsstjórinn hafi gert sér
grein fyrir því að þetta yrði alltaf um-
deilt, að þeir þyrftu að vanda sig þeim
mun meira því þeir yrðu að standa
með þessari ákvörðun á faglegum
forsendum.
Það var þeirra mat að ráða hana
og ég ætla ekki að hafa miklar skoð-
anir á því. Ég held að hún hafi kom-
ið best út á þessu fréttamannsprófi en
það var auðvitað gert mikið úr þessu.
Það sem er gert hér og það sem er ekki
gert hér, ekki síst það sem útvarps-
stjóri gerir eða lætur ógert er alltaf á
milli tannanna á fólki,“ segir Páll. „Það
hefði verið mikið þægilegra fyrir mig
ef hún hefði ekki sótt um þetta starf en
ég ætla ekki að álasa henni fyrir það.
Hún hafði áhuga á þessu starfi og sótti
um það. En ég hafði enga aðkomu að
þessu máli og vissi ekkert af því fyrr en
það var um garð gengið, eða svo gott
sem, þegar þessir tilteknu yfirmenn
höfðu komist að niðurstöðu.
Ég held síðan að það sé svo sem
ekkert um það að deila að hún hafi
staðið sig ágætlega.“
Óþægileg staða
Að sama skapi vildi hann ekkert af
því vita þegar tekið var á máli Eddu
Sifjar og Hjartar, en hún kærði Hjört
fyrir líkamsárás eftir valið á íþrótta-
manni ársins árið 2011. „Þegar ég
hafði spurnir af þessu máli sagði ég
viðkomandi yfirmönnum að þeir yrðu
bara að leysa þetta á faglegan hátt og
án tillits til þess hverjir ættu í hlut og ég
vildi ekkert vita hvernig það yrði gert.
Þeir leystu það með þeim hætti sem
þeir töldu eðlilegt við þessar aðstæð-
ur. Auðvitað var þetta óþægilegt,“ segir
hann og dæsir.
Aðspurður hvort þau feðgin séu
náin segist hann halda það. „Við erum
í ágætu sambandi en frá blautu barns-
beini hefur hún tekið sínar ákvarðan-
ir sjálf. Ætli hún hafi ekki smurt nestið
sitt frá því að hún var fimm ára. Hún
hefur sem sagt verið mjög sjálfstæð og
eiginlega bara farið sínu fram. Kannski
hefur hún þurft að búa sér sjálf til ein-
hverja brynju til þess að verjast umtali
út af þeirri stöðu sem ég var í. Henni
hefur ágætlega tekist að brynja sig fyrir
áreiti.“
Þau feðgin léku stórt hlutverk í ára-
mótaskaupinu, þar sem óspart var gert
grín að þessum aðstæðum. „Ef eitt-
hvað í heiminum er smekksatriði þá er
það áramótaskaupið. Sumt fannst mér
gott en annað síðra, eins og gengur.
Ég tek skýrt fram að það myndi aldrei
hvarfla að mér að kveinka mér undan
þeirri útreið sem ég sjálfur fæ í skaup-
inu. Menn verða að gera sér grein fyrir
því að partur af þessari áramótaút-
gerð felst í því að vera ósanngjarn og
ósmekklegur.“
Leiðin yfir landamærin
Frekari spurningum um fjölskyldulíf-
ið á hann erfitt með að svara. „Það er
þannig þegar maður er í þessu starfi
þá er maður eiginlega alltaf í því, ég
er í vinnunni á kvöldin, um helgar
og í fríum. Svo er ég að reyna að búa
til einhver skil á milli einkalífsins og
opinbera lífsins, eða starfsins sem ég
sinni, og það gengur ekkert mjög vel
því þetta skarast stöðugt og ég er aldrei
laus úr vinnunni. Ég þarf alltaf að vera
tilbúinn til að taka einhvern skammt af
henni með mér inn í það líf sem ég er
að reyna að eiga fyrir utan hana.
Þannig að þegar ég er að tala við þig
núna þá er ég að reyna að virða þau
landamæri sem ég er að burðast við
að koma upp,“ segir Páll hugsi. Þegar
hann var yngri var hann ekki eins
meðvitaður um að setja þessi mörk á
milli einkalífsins og starfsins og lét því
meira flakka í svona viðtölum. „Þá var
ég líka hégómlegri. Síðan hef ég fund-
ið að það er einhver partur af mér sem
er bara prívat og ég er að reyna að virða
það.
En aftur að þessum óljósu skilum
á milli starfs og einkalífs, þá gengur
þetta bara í aðra áttina. Þegar ég er hér
þá get ég leyft mér að halda hinu að
mestu frá. Þá er ég hér á kafi og það er
ekki margt sem truflar. Þá get ég lokað
mig af í því sem ég er að gera. Leiðin
yfir landamærin er opnari í hina áttina.
Einn kollegi minn á Norðurlöndun-
um sagði að þetta væri erfiðasta, kröf-
uharðasta og vanþakklátasta starf sem
hann hefði unnið. Það má færa viss
rök fyrir því. En þetta er líka skapandi,
ögrandi og mikilvægt starf. Til þess að
sinna svona starfi þarftu að vita hvað
þú vilt og nenna að standa í þessu ati.
Þú þarft að finna einhverja ögrun, þér
þarf að þykja starfið mikilvægt og þú
þarft að finna að þú eigir erindi, eigir
eitthvað óunnið. Öðruvísi er erfitt að
ætla að vera í svona starfi. Þú verður að
hafa eitthvað til að stefna að.“
„Komið í partíið“
Á meðal þeirra markmiða sem Páll vill
ná eru áherslubreytingar á RÚV. Af því
að fjölmiðlanotkun ungs fólks er að
breytast. „Ég mæli það meðal annars á
syni mínum sem er sautján ára. Það er
til dæmis ekki lengur þannig að ungt
fólk setjist niður á fyrirfram ákveðn-
um tíma og horfi á fréttir. Þessar kyn-
slóðir sem nú eru að vaxa úr grasi láta
ekki segja sér hvenær, hvar eða í hvaða
tækjum þær eiga að horfa á fréttir.
Með hefðbundnum mælingum á
fjölmiðlanotkun komust sjónvarps-
stöðvar í Skandinavíu að þeirri niður-
stöðu að svo gott sem allir átján ára og
yngri væru hættir að horfa á fréttir. Það
fengu allir hland fyrir hjartað og ótt-
uðust að vera að missa erindið. Síðan
voru gerðar annars konar mælingar og
þá kom í ljós að unga fólki horfði í raun
meira á fréttir en áður. DR réð síðan til
sín hóp af ungu fólki til þess að fylgj-
ast með fjölmiðlanotkun þess. Nokkru
seinna hittust útvarpsstjórar Norður-
landanna þar sem ungur strákur úr
hópnum talaði yfir hausamótunum á
okkur og sagði sem svo að við værum
að gera fullt af góðum hlutum, fréttum
og þáttum, sem ungt fólk vill gjarna
horfa og hlusta á en við yrðum að
mæta með þetta í þeirra partí. „Komið
í partíið með rauðvínsflöskuna og við
skulum drekka hana með ykkur,“ sagði
hann.
Áherslubreytingar framundan
„Ég hef notað þetta mikið síðan því
það rann upp fyrir mér ljós þegar ég
hlustaði á hann. Við verðum að mæta
í partíið, á Facebook, Youtube og á alla
þessa miðla þar sem unga fólkið er. Því
þetta fólk ætlar ekki að mæta klukk-
an sjö inn í stofu þegar okkur hentar
að sýna fréttatíma þar. Það er ákveðin
hætta á því að svona batterí eins og
Ríkisútvarpið sé þungt í vöfum og
mæti kannski of seint í partíið. En við
verðum að ná þangað áður en fólkið
byrjar að tínast í burtu. Ef við svörum
ekki þessu kalli þá missum við erindið
og okkur dagar uppi.
Það er óhjákvæmilegt að það verði
áherslubreytingar innan RÚV. Miðlun-
arleiðirnar sem við höfum notað í ára-
tugi duga ekki lengur einar og sér og
það er fyrirséð að sú deild sem mun
vaxa hraðast hvað mikilvægi varðar er
nýmiðladeildin sem við settum á fót
fyrir rúmlega ári. Þar er verið að skoða
hvernig efninu okkar verður best fyrir
komið á alls kyns miðlum.“
Honum er mikið niðri fyrir þegar
hann ræðir framtíð RÚV. Honum er
mikið í mun að rétta þann hlut svo
hægt sé meðal annars að vinna
„Það hefði
verið mikið
þægilegra fyrir
mig ef hún hefði
ekki sótt um
þetta starf
„Að mínu mati uppfyllti
enginn frambjóðandinn
allar þær kröfur sem ég geri
til forseta Íslands