Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2009, Blaðsíða 26

Heppinn með
mínar konur
Ég er leikkona. Eftir fjögurra ára nám í rússneskum skóla, á ensku í Danmörku. Hljómar skringilega og var alveg jafn skringilegt og það hljómar. Var líka
erfitt, ömurlegt, gaman, mannskemmandi,
mannbætandi, þreytandi, fáránlegt og
allt þar á milli. Þegar allt kemur til alls
var þetta besti tími lífs míns en jafn-
framt sá versti. Kennararnir í aðalfög-
unum voru allir Rússar. Sem töluðu
mismikla ensku.
Fyrstan ber að nefna leik-fimi- og skylmingakenn-arann Aidar Zachirov. Aidar hafði kennt Jackie
Chan og unnið með meistara
Chuck Norris. Ég gleymi því aldrei þegar hann labbaði inn í skólastof-
una í fyrsta sinn. Lítill, svarthærður Rússi með mottu, dálítið mongólsk-
ur í útliti. Í Calvin Klein-hlýrabol, svörtum reiðstígvélum og níðþröngum
svörtum gallabuxum. Ef einhver kvartaði undan eymslum dró hann upp
leðurpyngju með litlu hylki í. Í hylkinu var snákaeitur. Það var notað á
auma vöðva. Ákvað að þiggja það aldrei heldur brosa í gegnum tárin eftir
að vinkona mín fékk skvettu af snákaeitri á öxlina og öskraði eins og Janet
Leigh í Psycho.
Í þrjú ár kom Aidar reglulega frá Rússlandi til Danmörku til að kenna okkur hinar ýmsu brellur. Hann lærði nokkur ensk orð á þeim tíma. Til dæmis „leg“ og „hand“. Hann gat þó aldrei notað þau rétt. Sagði „leg“ en benti á handlegg og öfugt. Eitt orð lærði hann sérstaklega fyrir mig
og það var „sister“. Systir hans heitir nefnilega Lilja. Fannst það voðalega
sætt.
Vladimir Korshunov kenndi framsögn. Vladimir er stór, hávaxinn og gullfallegur Rússi. Algjör silfurrefur. Og væri mjög kynþokkafullur ef hann gyrti ekki buxurnar upp á brjóst. Var með stærri kameltá en flestar stúlkur sem ég hef séð.
Vladimir byrjaði hvern tíma á frasanum: „Dear lady and gentle- mens“. Sérstaklega gaman þar sem stelpurnar í bekknum voru þrettán – strákarnir þrír. Og málvilluna þarf vart að kynna.
Vladimir hafði sérstakt yndi af því að varpa fram risastórum spurn-ingum um lífið og tilveruna. Síðasta árið unnum við að leikriti um kaþólska fjölskyldu og þá ákvað Valdimir, Vladi eins og hann var kallaður, að spyrja okkur um trú. Talið barst að Guði og þá vildi
Vladi koma á framfæri sinni túlkun á hinum almáttuga. Það er setning
sem ég gleymi aldrei: „I think God is woman. She is nigger.“ Einstaklega
pólitískt rétthugsandi eins og Rússum sæmir!
Það var annar Vladimir sem kenndi okkur, með eftirnafnið Koifman. Ég kalla hann Koifi. Hann var hataður innan skólans. Hrokafyllsti maður sem ég hef á ævi minni hitt og lítur út eins og tvíburabróðir Robins Williams. Hann talaði bestu enskuna. Samt var erfiðast að
skilja Koifi því hann er án efa smámæltasti maður sem ég hef kynnst.
Skemmtilegast var þegar Koifi tók að sér að kenna okkur heimspeki. „You have a sísis and a antisísis. Sat makes a sinsísiss.“ Þegar fleiri en einn og fleiri en tveir spurðu hann um hvað hann væri að tala lagði hann bara meiri áherslu á námsefnið. „Sinsísiss! Sinsísiss!“ Brátt
rann upp ljós fyrir proffanum í bekknum. Koifi var að tala um Thesis og
Antithesis sem mynda Synthesis. Einmitt!
Síðastur en alls ekki sístur er skólastjórinn, leikarinn og leikstjórinn Mikhail Belinson, eða Misha. Lítill, mjór Rússi með sítt krullað hár og góðan mána sem reynt var að greiða yfir. Drakk kaffi í lítravís og
reykti stóra vindla með blæðandi magasár. Hafði alltaf
rétt fyrir sér.
Misha var mjög lunkinn að leggja fólk í einelti og fara rangt með nöfn. Hann kallaði Hartvig félaga minn Jarvik, Ingvild varð Ingr-id og Jarle varð Jola. Besta dæmið um nafnaruglið hans Misha var Andreas bekkjarfélagi minn. Misha þoldi hann ekki og kall-
aði hann ávallt Peter. Þegar Andreas leiðrétti Misha kom alltaf sama svar-
ið frá kennaranum: „Are you sure there is no Peter in your name?“
Misha var líka langverstur í ensku. „You want to make toilet“ er ein af mínum uppáhaldssetningum. Það þýddi að maður vildi fara á klósettið, ekki búa það til. „You want to make shower“ var líka vinsælt. „What‘s to fuck do“, „You wants to looks good, don‘t?“
og „What it is this bell church“ voru nokkrir góðir frasar sem komu út úr
munni Misha. Sá síðasti var túlkun hans á setningu úr leikriti. Upphaflega
setningin var: „Are those the church bells ringing?“
Eitt lærði ég af Misha og það er að Rússar bera H fram sem G. Þannig talaði Misha um Gamlet (Hamlet) og goney (honey). Hann fór mjög oft á „the fly to Copengagen“. Sem sagt ekki í flugvél heldur á flugu. Hún hlýtur að hafa verið stór. Hann talaði um að einhver væri „tak-
en gostage“ sem vafðist mikið fyrir okkur. Best var þegar hann reyndi að
segja okkur frá ástríðu sinni fyrir dökku súkkulaði sem hann kallaði aldrei
annað en „duck chocolate.“
Ég var Guðs lifandi fegin þegar ég losnaði úr skólanum. Misha sagði mér að ég myndi örugglega hugsa til hans. Ég hélt nú ekki. En oftar en ekki heyri ég röddina hans í höfðinu þegar ég horfi á leikrit. Heyri hann öskra eða hlæja. Sé hann brosa eða gráta. Þrátt fyrir alla gall-
ana á hann alltaf stað í hjarta mínu. Eins og Rússarnir allir. Þeir kenndu
mér margt og mikið en það mikilvægasta af öllu var að þeir kenndu mér
nánast allt um sjálfa mig. Fyrir það segi ég takk. Eða eins og Koifi myndi
segja: „Sank you“.
RúSSinn SEM Vildi
búa til klóSEtt
Lilja katrín Gunnarsdóttir skrifar
HELGARPISTILL
„Þetta getur verið mjög skemmtilegt starf - bara eins og
öll önnur held ég. Stundum er þetta gaman en stundum
ekkert sérstaklega gaman,“ segir Skúli Oddsson, bílstjóri
Svandísar Svavarsdóttur umhverfisráðherra.
Skúli hefur verið ráðherrabílstjóri í umhverfisráðuneyt-
inu í tíu ár og merkilegt nokk hefur hann alltaf ekið kon-
um. Hann byrjaði að keyra Siv Friðleifsdóttur árið 1999 og
ók henni í fimm ár. Síðan hafa orðið örar mannabreyting-
ar en frá 2004 hafa fimm konur gegnt embætti umhverfis-
ráðherra.
„Ég hef alltaf keyrt konur. Er svo mikill lukkunnar pam-
fíll með það. Ég hef verið heppinn með mínar konur,“ seg-
ir Skúli og hlær. „Þær eru ákaflega skemmtilegar og mjög
þægilegar í alla staði. Síðustu ár hafa verið afar ljúf.“
Góðir félagar
Dæmigerður dagur hjá Skúla hefst klukkan rúmlega átta
og stendur oft langt fram eftir kvöldi. „Svo er maður að
keyra oft um helgar. Á veturna eru oft skutl á milli Alþingis
og ráðuneytis og svo eru fundir úti um allan bæ. Ef mað-
ur dettur í lukkupottinn er farið út úr bænum,“ segir Skúli
en hann er frá Mörtungu í Skaftárhreppi og er formað-
ur Skaftfellingafélagsins og finnst fátt betra en að aka um
sveitir landsins.
„Við förum stundum með í lengri ferðirnar en ef það er
mikið keyrt í kringum ferðirnar förum við með og tökum
bílaleigubíl.“ Mórallinn meðal ráherrabílstjóra er góður
en þeir hittast töluvert í vinnunni. Þegar DV slóst í för með
Skúla var ríkisstjórnarfundur og kátt var á hjalla meðal bíl-
stjóranna. „Við erum góðir félagar. Við hittumst stundum
fyrir utan vinnu – þótt það gerist ekki oft.
Við hittumst náttúrlega alltaf þegar það er ríkisstjórn-
arfundur og þetta er góður félagsskapur sem
skemmtilegt er að vera nálægt.“
Ekki komið til álita að spara
bílstjórana
Skúli ekur um á Lexus Hybrid-
bíl, enda má umhverfisráð-
herra ekki láta sjá sig á bens-
ínspúandi bíl eins og hinir
ráðherrarnir. Bíllinn var sá
fyrsti sem kom til landsins
af þessari gerð og segir Skúli
að hann sé afar góður. „Þetta
er afar góður bíll. Hann hef-
ur staðið sig vel. Þetta er,
eins og sagt er í sveit-
inni, svona slyddu-
jeppi – það hefur
ekki reynt á hann
í mikilli ófærð.“
Á þessum undarlegu tímum þar sem ríkisstjórnin
gerir hvað sem er til að finna aura frá almenningi og hef-
ur oft lagst heldur lágt og kýlt undir beltisstað í sparn-
aðarráðum sínum – er ekki svolítið undarlegt að ráð-
herrar ríkisstjórnarinnar séu með sinn eigin bílstjóra
í fullri vinnu? „Það hefur ekki komið til álita. Enda er
ekki mikill sparnaður í því – þá myndu ráðherrarnir
bara taka leigubíla.“
Skúli hefur skemmt sér í vinnunni í tíu ár og
er ekkert á leiðinni að hætta. „Ég hef verið að
hóta því í gríni að þegar karlmaður yrði ráðinn
sem ráðherra myndi ég hætta. En hvort mað-
ur stendur við það er allt annað mál,“ segir
þessi skemmtilegi bílstjóri – skellir í gír og
setur aðra hönd á stýri. Ráðherrann þarf að
komast á fund. benni@dv.is
Skúli Oddsson, frá Mörtungu í Skaftár-
hreppi, er ráðherrabílstjóri Svandísar
Svavarsdóttur umhverfisráðherra. Skúli
hefur verið ráðherrabílstjóri í tíu ár og
alltaf ekið konum. Enda segist hann ætla
að hætta þegar karlmaður verði ráðinn í starfið.
26 föstudaGur 27. nóvember 2009 umræða
ráðherra-
bílstjóra
Svandís
Svavarsdóttir
Umhverfisráð-
herra ekur um
á Lexus með
Skúla við
stýrið.
H&N-myNd
RakEl ÓSk
Hress og kátur Það er alltaf stutt
í brosið hjá honum Skúla. Enda
Skaftfellingur og stoltur af því.
Ánægður með lexus-inn Skúli segist vera ánægður við
stýrið á Lexus-bifreið umhverfisráðherra. „Þetta er svona
slyddujeppi eins og er sagt í minni sveit.“ myNdiR: RakEl ÓSk
Góður hópur Skúli segir að ráðherrabílstjórarnir hittist
töluvert og það sé góður mórall þeirra á milli.
Svandís Svavarsdóttir
Kolbrún Halldórsdóttir
Þórunn Sveinbjarnardóttir
Jónína Bjartmarz
Sigríður Anna Þórðardóttir
Siv Friðleifsdóttir
Ráðherrar í aftursætinu hjá Skúla: