Dagblaðið Vísir - DV - 13.12.2013, Blaðsíða 33
Helgarblað 13.–16. desember 2013 Skrýtið 33
Banatilræði
sem mistókst
n Connie átti sér einskis ills von n Slapp við illan leik úr sprengjutilræði
S
íðla dags 23. september,
2010, veifaði Connie Hoag-
land í kveðjuskyni til vinnu-
félaga sinna á leikskóla í
úthverfi San Diego í Banda-
ríkjunum. Vinnudegi hennar var
lokið en þó að ýmsu öðru að hyggja.
Connie settist upp í Ford-pallbíl
sinn, var reyndar eilítið undrandi
á að hann væri ólæstur en gaf því
ekki frekari gaum. „Verða að láta
laga þetta,“ hugsaði hún þegar hún
rak augun í vír sem hékk laus und-
ir stýrinu. „Kannski Larry geti lagað
þetta.“ Connie og Larry, sem vann
við ljósmyndun, höfðu verið gift í
aldarfjórðung og hann var nokkuð
handlaginn.
Áður er Connie ræsti vélina
renndi hún í huganum yfir það sem
hún þyrfti að kaupa á leiðinni heim –
enda hafði fjölgað á heimilinu; son-
ur á táningsaldri, tvær uppkomn-
ar dætur sem snúið höfðu heim í
hreiðrið, önnur með ungbarn.
Connie ímyndaði sér að heimili
hennar hefði getað verið ham-
ingjuríkt ef ekki væri fyrir fjár-
skort og slæmt samband hennar
og Larrys. Liðin var sú tíð er hon-
um þótti gott að koma heim til fjöl-
skyldunnar. Þegar þarna var kom-
ið sögu vann hann oftar en ekki
fram eftir og brást hinn versti við er
Connie spurði um ástæðurnar.
Illa slösuð, en á lífi
En það átti ekki fyrir Connie að
liggja að komast heim þennan dag
því vart hafði hún snúið kveikjulykl-
inum þegar pallbíllinn sprakk í loft
upp. Þegar lögreglu og sjúkraliða
bar að komu þeir að Connie sem lá
sem slytti í blóðugu flakinu.
Connie var illa brunnin og voru
skurðir víða um líkama hennar.
Bein höfðu brotnað í hvort tveggja
höndum hennar og fótleggjum –
opið svöðusár á vinstra fæti gein við
sjúkraliðunum. En, merkilegt nokk,
Connie var á lífi.
Var Connie komið undir læknis-
hendur með hraði og Larry og börn-
um þeirra hjóna gert viðvart og biðu
þau ekki boðanna og fóru rakleiðis
á spítalann.
Rörasprengja
Rannsókn lögreglunnar leiddi í ljós
að rörasprengju hafði verið komið
fyrir í bifreið Connie og hafði ver-
ið sprengd með fjarstýringu. En
lögreglu rámaði í að hafa haft við-
líka drápstól til rannsóknar aðeins
tveimur vikum áður. Þá hafði fund-
ist rörasprengja í götu skammt frá
heimili Connie og Larry og talið að
hún hefði losnað af einhverri bif-
reið. Vírinn sem tengdi farsíma við
sprengjuna hafði losnað og því ekki
mögulegt að sprengja þá sprengju.
Í ljósi sprengjutilræðisins við
Connie vaknaði sú spurning hjá
lögreglunni hvort fyrri rörasprengj-
an hefði einnig verið ætluð Connie
og virtist grunurinn vera stað-
festur þegar lögreglan fann leifar
af límbandi á undirvagni bifreiðar
Connie.
Elskuð af öllum – eða hvað
Fjölskylda Connie var slegin. Hver
í ósköpunum myndi vilja Connie –
sem var elskuð af öllum – illt.
Fljótlega kom í ljós að vinnufé-
lagi Larry, Jim Coit, hafði um margra
mánaða skeið efast um heilindi
Larry.
Larry hafði eytt óeðlilega miklum
tíma í Pennylvaníu, allar götur síðan
2008, og á vinnutölvu hans var að
sjá ljósmynd af dökkhærðri konu –
sem áreiðanlega var ekki Connie.
Við myndina hafði Larry skrifað
„Pennsylvaníu-fegurð og fullkom-
in kona“. Jim Coit upplýsti lögrgluna
um grunsemdir sínar.
Menntaskólaástin
Ekki skorti áhuga af hálfu lög-
reglunnar og fjórum dögum eftir
sprengjutilræðið var Larry handtek-
inn. Við yfirheyrslur kjaftaði á hon-
um hver tuska; Dökkhærða dísin frá
Pennsylvaníu var Lee Ann Rubert,
menntaskólaástin hans, þau höfðu
átt í eldheitu ástarsambandi frá ár-
inu 2008, eftir að þau hittust á ný.
Allar ferðir Larry til Pennsylvaníu
voru vegna hennar og þau ráðgerðu
að ganga í hjónaband og hann hafði
ætlað að segja Connie tíðindin.
„Ég veit ég virðist vera gunga, en
ég ætlaði í alvörunni að segja henni
þetta,“ sagði Larry.
Larry hringdi til Connie úr varð-
haldinu og sagði henni alla sólar-
söguna, en harðneitaði aðild að
sprengjutilræðinu. Vart hafði Connie
skellt á er hún hóf undirbúning
skilnaðar og börn þeirra settu föður
sinn út af sakramentinu og skipti litlu
þó hann héldi fram sakleysi sínu.
Larry fullyrti að hann hefði bara vilj-
að skilja við Connie – ekki ráða henni
bana.
Ótrúverðugur framburður
Lögreglan hefur án efa glott við
tönn þegar hún hlustaði á frásögn
Larry enda benti fjöldi vísbendinga
til sektar hans. Hann leitað 22 sinn-
um upplýsinga á netinu um hvern-
ig hægt væri að búa til sprengju
sem hægt væri að sprengja með
farsíma. Í veski hans fundust tvö
handskrifuð símanúmer – annað
var fyrir símann sem festur hafði
verið við rörasprengjuna sem
fannst skammt frá heimili Larry og
Connie og úr hinu númerinu hafði
verið hringt í fyrra númerið – 18
sinnum.
Í örvæntingarfullri tilraun til
að sleppa fyrir horn skellti Larry
skuldinni á flæking nokkurn, sem
hann hafði af óendanlegri mann-
gæsku sinni gefið leyfi til að leggja
hjólhýsi sínu fyrir utan vinnustofu
hans. Flækingurinn átti að hafa
auga með vinnustofunni.
Sagði Larry númerin tvö, sem
fundust í veski hans, hefðu verið frá
flækingnum komin.
Réttarhöld hófust í mars í fyrra
og urðu málalyktir þær að Larry
fékk lífstíðardóm og þrettán ár að
auki. Hann verður því sjötugur
þegar hann getur sótt um reynslu-
lausn. n
Þegar allt lék í lyndi Larry vildi losna við Connie og smíðaði sprengju.
„Ég veit ég virðist
vera gunga, en
ég ætlaði í alvörunni að
segja henni þetta.
Slapp
lygilega vel
Fallhlífarstökkvari slapp ótrúlega
vel þegar félagi hans flækti sig í
fallhlíf hans. Atvikið átti sér stað
í Flórída á sunnudag. Mennirnir
stukku úr fjórtán þúsund feta hæð
en flæktust saman þegar þeir voru
komnir í níu þúsund feta hæð.
Mennirnir, Bretinn Shaun
Phillips, 28 ára, og Bandaríkja-
maðurinn Victor Brye, 27 ára,
flæktust saman og festi Phillips
annan fót sinn í fallhlíf Brye
þegar hún opnaðist. Þetta gerði
það að verkum að fallhlíf Phillips
opnaðist ekki eins og hún átti
að gera og því steyptist hann á
ógnarhraða til jarðar. Phillips
tókst að losa sig skömmu síðar og
lenti heill á húfi nokkrum mínút-
um síðar.
Talið er að það hafi verið
Phillips til lífs að fallhlíf hans
opnaðist að hluta sem dró tals-
vert úr hraðanum.
Þrátt fyrir það var höggið mik-
ið þegar hann loksins lenti og
braut hann fjölmörg bein í lík-
ama sínum ásamt því að hljóta
nokkuð alvarlega höfuðáverka.
Hann er þó á batavegi.
Barn olli
banaslysi
Þrettán ára stúlka frá Illino-
is í Bandaríkjunum hefur verið
ákærð fyrir þátt sinn í að tólf ára
vinur hennar lést. Forsaga máls-
ins er sú að fjögur ungmenni, þar
á meðal stúlkan sem nú hefur
verið ákærð og tólf ára drengur-
inn sem lést, stálu bifreið. Ekki
vildi betur til en svo að unga
stúlkan missti stjórn á bílnum
með þeim afleiðingum að hann
endaði á tré. Hinn tólf ára Almani
Creamer lést í slysinu. Samkvæmt
lögum Illinois-ríkis geta ung-
menni öðlast ökuréttindi í fyrsta
lagi þegar þau eru sextán ára.
Raðmorðingi
fékk dauðadóm
Bandarískur karlmaður, Jos-
eph Michael Nissensohn, var
í vikunni dæmdur til dauða
fyrir morð á þremur unglings-
stúlkum á 9. áratugnum. Það
var kviðdómur í El Dorado
í Kaliforníu sem mælti með
refsingunni en Nissensohn var
sakfelldur þann 31. október
fyrir morðin.
Fórnarlömb Nissensohn
voru 13, 14 og 15 ára. Málið er
umfangsmikið en undir lok 9.
áratugarins var Nissensohn
dæmdur í fangelsi fyrir morð á
ungri stúlku, Sally Jo Tsaggaris,
í Washington-ríki. Árið 2008,
skömmu áður en Nissensohn
átti að ljúka afplánun fyrir
morðið á Sally, komu upplýs-
ingar fram í dagsljósið sem
bentu til þess að Nissensohn
bæri ábyrgð á dauða stúlkn-
anna þriggja. Mikil vinna rann-
sóknarlögreglumanna leiddi
til þess að Nissensohn var loks
ákærður. Sem fyrr segir var
endir bundinn á málið í vik-
unni þegar Nissensohn var
dæmdur til dauða.
Birti athæfið á Facebook
22 ára Breti var sakaður um að nauðga sofandi konu
S
tephen Brawn, 22 ára breskur
karlmaður, hefur verið sýkn-
aður af nauðgunarákæru.
Málið þykir um margt athygl-
isvert enda tók Brawn atvikið þetta
örlagaríka kvöld í maí síðastliðn-
um upp á myndband og birti síðan
á Facebook-síðu sinni. Hin meinta
nauðgun fór fram þegar konan
steinsvaf í rúminu og virtist ekki
getað spornað gegn verknaðinum.
Svo fór að hún kærði málið til
lögreglu þegar myndbandið leit
dagsins ljós og virtust sönnunar-
gögnin liggja nokkuð ljós fyrir,
enda sýndi myndbandið svo ekki
var um villst að hún hefði verið sof-
andi þegar atvikið varð. Saksóknar-
ar ákváðu í kjölfarið að gefa út
ákæru í málinu.
Brawn var með málsvörn sína
á hreinu þegar málið kom til kasta
dómstóla. Hann neitaði því að hafa
nauðgað konunni og sagði að kon-
an hefði beðið hann sérstaklega um
að hafa samfarir við sig meðan hún
svæfi. Þótt ótrúlegt megi virðast tók
kviðdómur mark á þessari frásögn
Brawn og komst að þeirri niður-
stöðu að hann væri ekki sekur. Sjálf-
ur segir Brawn að hann hefði aldrei
átt að verða ákærður enda hefðu
hann og konan skipst á klúrum
myndum af hvoru öðru og áður haft
samfarir. „Málið hefði aldrei farið
fyrir dóm ef lögreglan hefði unnið
sitt starf almennilega.“ n
Slapp með skrekkinn
Stephen Brawn var sýkn-
aður af ákærunni.