Dagblaðið Vísir - DV - 31.03.2010, Blaðsíða 42

HROLLVEKJA
Í KÓPAVOGI
n Mikill hrollur er í stuðningsmönn-
um Ármanns Kr. Ólafssonar, oddvita
Sjálfstæðisflokksins í Kópavogi, eftir
að ljóst varð að
Gunnar Birgis-
son, fyrrverandi
leiðtogi, ætlar að
sitja í þriðja sæti
listans eftir að
hafa verið gjör-
sigraður í Kópa-
vogi. Gunnar
hafði látið kanna
hug Kópavogsbúa til sérframboðs
en niðurstaða þess var sú að hann
ætti ekkert erindi í slíkt. Í prófkjörs-
slagnum sagðist Gunnar ekki ætla að
taka sæti á lista nema sem leiðtogi.
Nú hefur honum snúist hugur og
greinilegt að það verður stríðsástand
í flokknum næsta kjörtímabilið.
ÚTRÁS Í ÖFGAHÆGRI
n Gamansami ritþjófurinn Hannes
Hólmsteinn Gissurarson prófessor
er einn mikilvirkasti bloggari lands-
ins. Hann er duglegur við að vekja
athygli á þjóðþrifamálum á Pressu-
bloggi sínu. Einnig er því haldið fram
að hann skrifi stóran hluta þess sem
birtist undir nafni smáfuglanna á
amx.is og þá í umboði Friðbjarn-
ar Ketilssonar, sem skráður er sem
ritstjóri. Friðbjörn er að mestu laus
við þá stílsnilld sem einkennir skrif
Hannesar, Styrmis Gunnarssonar og
Björns Bjarnasonar eftirlaunaþega
sem gjarnan bloggar og vitnar síðan
í sjálfan sig. Þessi söfnuður í öfga-
hægrinu þykir fá sérstaklega góða út-
rás í fuglagarginu.
ÖRVÆNTING
MOGGANS
n Mikil örvænting ríkir í herbúð-
um Morgunblaðsins eins og sjá má
af augtlýsingum sem birtar eru í
Fréttablaðinu.
Þar er lögð á það
örvæntingarfull
áhersla að koma
því til skila að
blaðið standi frí-
blaðinu Frétta-
blaðinu framar.
Davíð Oddsson,
ritstjóri Moggans,
hefur hrist af blaðinu fjölda áskrif-
enda með tilheyrandi tekjutapi. Nú
auglýsir Mogginn að það borgi sig að
kaupa blaðið vegna þess að íþrótta-
umfjöllun þess sé svo ítarleg í sam-
anburði við fríblaðið. Og þeir eyða
hundruðum þúsunda í að auglýsa í
fríblaðinu.
STOFNANDI
ELDGOSSINS
n Svo er að skilja á auglýsingum
Moggans í Fréttablaðinu að blaðið
hafi stofnað til eldgossins á Fimm-
vörðuhálsinum. Morgunblaðið stær-
ir sig af því í auglýsingu í Fréttablað-
inu að eldgosið á Fimmvörðuhálsi
hafi byrjað í Mogganum. Fréttablað-
ið hefur væntanlega fengið krónur í
kassann frá keppinautnum fyrir aug-
lýsingarnar en stoltið er augljóslega
sært og til sölu í Skaftahlíð. Átökin
sem nú standa milli auðkonunnar
Guðbjargar Matthíasdóttur, aðal-
eiganda Moggans, og Jóns Ásgeirs
Jóhannessonar, eiganda Frétta-
blaðsins, þykja vísbending um að
senn hefjist lokaorrusta risanna sem
ekki geti endað nema með dauða
annars.
Jóhanna Sigurðardóttir líkir vinstri grænum við ketti, því henni þykir svo erfitt að smala þeim. Sjálf er hún eins og fíll
í postulínsbúð. „Ein flokkssystir
okkar orðaði þetta ágætlega þegar
hún sagði að þetta væri „eins og að
smala köttum“,“ sagði Jóhanna við
hjörð sína. Guðfríður Lilja Grétars-
dóttir, kisulóra í VG, svaraði Jóhönnu
um hæl með dramatískri lýsingu á
ágæti katta. „Kettir eru mjög lífseigar
skepnur, þeir geta jafnað sig óvenju
hratt eftir slys eða alvarleg veikindi,
svo ekki sé talað um hæfni þeirra til
að lifa af fall úr mikilli hæð eins og
dæmin sanna.“
Hver sá sem þekkir til katta veit að helsta einkenni þeirra er ekki að vera góðir í að hrapa. Það sem er mest
áberandi í fari þeirra er að þeir sofa
allan daginn og hlýða engu. Eins og
vandræðaunglingar. Svo fara þeir
út á nóttunni og draga jafnvel ein-
hvern ófögnuð af götunni. Rétt eins
og VG hefur dregið suma inn á þing.
Flest dýr eru til einhvers nýtileg fyrir
mannfólkið. En aldrei nokkurn tím-
ann hefur orðið gagn að ketti, ef frá er
skilinn hæfileiki hans til að éta mýs.
Jóhanna sýnir sjaldgæfan húmor með líkingunni. En grínið snýr helst að þeim sem Jóhönnu tekst að smala, rollunum í Samfylk-
gunni. Þær hafa sýnt einstaka getu til
að láta smala sér. Til dæmis eru fáir
sem hefðu farið eins og lömb til slátr-
unar rakleitt fram af bjargbrúninni
eins og kibburnar í Samfylk-
ingunni gerðu í ríkisstjórn með
Sjálfstæðisflokknum. Kettir
hefðu klárlega ekki látið smala
sér út í slíkt. Og ef þeir hefðu
hrapað hefðu þeir væntanlega
lifað fallið af.
Það væri ósanngjarnt gagnvart kindastofnin-um að líkja meðlimum í ríkisstjórn Sjálfstæð-
isflokks og Framsóknarflokks
við rollur. Kindur hafa þrátt fyrir
allt saman sjálfstæðan vilja. Þeir
líktust meira örmum kolkrabba,
sem dönsuðu eftir höfðinu. Kol-
krabbinn spýtti bleki ef honum
var ógnað. Það þótti gera hann
hæfan til að skrifa Morgunblaðið.
Líkingarmál Jóhönnu snýst um að koma því á framfæri að vinstri græn-ir séu ekki hæfir í hjörð.
Því „of mikil orka og tími fer í að
smala þeim saman og ná málum
í gegn“ kvartar hún. Þess ber að
geta að árið 1994 ákvað Jóhanna
sjálf að segja sig úr Alþýðu-
flokknum, vegna þess að hún
vildi ekki láta smala sér.
Það er fágætur heiðarleiki af Jóhönnu að nota líkingar úr smalamennsku til að lýsa þingræðinu. En það er eig-
inlega sama hvernig á það er litið. Þú
smalar ekki fólki. Það tíðkast bara í
JÓHANNA HÚMORISTI „Líkt og margir
langaði mig að
verða ríkur.“
n Þorbergur Aðalsteinsson, fyrrverandi
landsliðskempa og þjálfari karlalandsliðsins í
handbolta, sem þarf að verjast gegn
Landsbankanum fyrir dómi vegna tuttugu
milljóna króna kröfu bankans. - DV
„Bjór- og pítsudeildin.“
n Annað nafn Jóns Gnarrs yfir ungliðahreyf-
ingu Besta flokksins, UngBest, en ekki er
ólíklegt að hann sé þar með að skjóta á
ungliðahreyfingar annarra flokka og hlutverk
þeirra. - DV
„Ég er að austan,
sunnan, norðan
og vestan.“
n Kristján Már Unnarsson,
fréttamaður á Stöð 2, sem hefur farið hamförum
við gosstöðvarnar á Fimmvörðuhálsi
undanfarna daga, aðspurður hver hann sé. - DV
„Margslunginn.“
n Það orð sem bjórsmakkarar DV notuðu til að
lýsa besta páskabjórnum í bragðkönnun DV. Sá
sem varð fyrir valinu var páskabjór Kalda sem er
íslensk framleiðsla að norðan. - DV
„Prinsinn að vestan
hoppaði bara í viðtal og
talaði um íslenska menn-
ingu og matarlyst við tvær
naktar konur.“
n Örn Elías Guðmundsson, best þekktur sem
Mugison, sem var í viðtali við vefsjónvarpsstöð-
ina NakedNews. - Fréttablaðið
Vonleysið og Jón Gnarr
Eitthvað er bogið í borginni. Sterkasti nýliðinn í stjórnmálastéttinni er Jón Gnarr og Besti flokkurinn. Jón virðist vera afleitt efni í góðan stjórnmála-
mann. Hann hefur enga reynslu á því sviði,
talar ekki eins og stjórnmálamaður og hefur
þá yfirlýstu stefnu að komast í þægilegt starf
á háum launum. Samt fær hann 12 prósenta
fylgi í skoðanakönnun Fréttablaðsins.
Mörg dæmi eru um að frambjóðendur
bjóði gull og græna skóga í kosningabarátt-
unni í hálft ár eða svo, en taki síðan þrjú og
hálft ár í að ná sér eftir erfiðið. Mesti anna-
tími stjórnmálamanna er þegar þeir eru
að sannfæra kjósendur um að kjósa sig. Á
kosninganótt eru þeir spurðir hvað fyrsta
verk þeirra verður, ef þeir ná kjöri. Svar-
ið er oft að þeir ætli að sofa út og hvíla
sig, einmitt þegar vinna þeirra á að
byrja. Eftir hrunið var meira álag
á þeim, en það er ekki stefnu-
breyting, heldur afleiðing starfa
þeirra. Jón mun í það minnsta
ekki koma aftan að fólki þegar
hann hefur það náðugt á kostnað borgarbúa.
Stefnuyfirlýsing Besta flokksins er skrifuð
á venjulegri íslensku, en ekki fyrirvara-tungu-
máli stjórnmálanna, þar sem ekki er lofað,
heldur heitið því að skoða. Hún hefur yfir sér
heiðarlegan og nánast barnalegan blæ. En til
að útskýra stuðning við flokkinn þarf að horfa
út fyrir flokkinn sjálfan.
Hrunið er merkur minnisvarði um sofandi
og aðgerðarlausa stjórnmálamenn, sem og
auðmenn sem ólu þá sér við brjóst. Borg-
arstjórnartíð Ólafs F. Magnússonar og
Jakobs Frímanns Magnússonar mið-
borgarstjóra og taumlaus valdagræðgi
borgarfulltrúanna sem nýttu sér Ólaf
er líka minnisstætt tilfelli. Íslensk
stjórnmál hafa verið afhjúp-
uð sem farsi eiginhagsmuna-
seggja.
Það hefur gripið um sig
níhilismi meðal stórs hluta
kjósenda. Þeim virðist sem
það skipti engu máli hverja
þeir kjósa. Best sé að kjósa
þann sem segir í það minnsta satt um að hann
láti stýrast af eiginhagsmunum. Í tómhyggj-
unni endurspeglast misheppnuð endurnýjun
flokkakerfisins.
Vonarneistinn Jóhanna Sigurðardóttir
veldur fólki stöðugum vonbrigðum, að því er
virðist helst af þeirri undarlegu ástæðu að hún
kann illa að leika stjórnmálamann og „tala
kjark í þjóðina“. Líkt og hægt sé að tala sig út úr
vandanum. Nýi sproti stjórnmálanna, Borg-
arahreyfingin, breyttist á mettíma í Hreyf-
ingu þriggja alþingismanna án borgaranna.
Nýr leiðtogi Framsóknarflokksins slær út
forvera sína í upphlaupum og skyndilegum
kröfum um afsögn ríkisstjórnarinnar. Ice-
save gleypti Steingrím J. Sigfússon með húð og
hári. Og Bjarni Benediktsson náði í rauninni
aldrei nýju upphafi. Davíð Oddsson gekk aft-
ur á landsfundinum þar sem Bjarni var kjör-
inn formaður.
Stuðningurinn við Besta flokk Jóns Gnarrs
segir meira um okkur sjálf og gömlu flokkana
en um hann. Hann ætti að heita Skásti flokk-
urinn.
JÓN TRAUSTI REYNISSON RITSTJÓRI SKRIFAR. Framboð Jóns Gnarrs og stuðningurinn við það segir okkur meira um okkur sjálf og gömlu flokkana en um hann.
42 MIÐVIKUDAGUR 31. mars 2010 UMRÆÐA
SANDKORN
LYNGHÁLS 5, 110 REYKJAVÍK
ÚTGÁFUFÉLAG: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Sverrir Arngrímsson
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
FRÉTTASTJÓRI:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Elísabet Austmann, elisabet@birtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050.
SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
LEIÐARI
SVARTHÖFÐI
BÓKSTAFLEGA
Kattafár á krepputímum
Við lifum á svo skemmtilegum
tímum að leiðin getur einung-
is legið upp á við. Daprara getur
ástandið ekki orðið. Ríkisstjórn Jó-
hönnu og Steingríms J. hefur ekki
ennþá tekist að andskotast uppúr
hjólförum þeim sem helminga-
skiptaveldið skildi eftir. Sárin eft-
ir utanvegaaksturinn og ofbeit-
ina bíða þess enn að átak hefjist.
Blásnir melar og dauðvona auðn
bíða þess að dugmikil þjóð fái op-
inbert leyfi til athafna.
Í allri stjórnsýslunni, í öllum
sölum Alþingis og í öllum ráðu-
neytum dottar fólk og lætur sig
dreyma. Á silkipúðunum, sem
svefndrukkið trúfélag góðær-
is skildi eftir, liggja rjómaspikaðir
kettir og mala sig í gegnum djúp-
an svefn en martröð læðist um
gáttir almennings. Doðinn minn-
ir stöðugt á þá smán sem þjóð-
in mátti þola með andlegri aftöku
og efnahagslegri kviksetningu á
meðan niðurgangur græðginnar
fór um stólpípur sinnulausra hag-
spekinga stjórnsýslunnar.
Þeirri hjörð sem þingsali gistir
hefur fyrst og fremst tekist að svæfa
alla athafnagleði þjóðarinnar. Að
vísu hefur þeim tekist að vekja af
værum blundi marga þá menn
sem helst ættu að vera í fangaklef-
um. Jú, svo mega þau litlu skinn-
in eiga það, að þeim hefur tekist
að virkja náhirð helmingaskipta,
þjappa saman LÍÚ-mafíunni og
fresta birtingu þeirrar skýrslu sem
átti eiginlega að verða plástur á
sálarsár okkar allra.
Ástandið getur ekki versnað.
Rofabörðin þola ekki bið. Landið
er að sameinast skýjum og fýkur á
haf út. Núna er krafan ekki lengur
sú að gera þurfi eitthvað markvert.
Í dag er uppi hin hógværa krafa til
ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðar-
dóttur: – Gerið bara eitthvað!
Víst er verkþekking ríkisvalds-
ins einstök. Og auðvitað er óþarfi
að smala köttum með hrossa-
bresti. Réttast er að sækja ylvolga
og fituríka mjólk í ríkisspena og
fylla skálar hefðarkattanna. En
samtímis er gott að strjúka létt yfir
pelsinn svo ekki komi styggð að
þeim kisum sem rorra í ró og næði.
Sjálfstæðan vilja katta má
ábyggilega brjóta á bak aftur. Ef-
laust má með mikilli hörku gera að
hjarðdýrum þá ketti sem helst vilja
vera í eigin heimi og fara í einu og
öllu að þeirri sannfæringu sem
ljúft og innilegt mal blæs þeim í
brjóst. En líklega er algjör óþarfi
að ofdekra útblásna ketti á meðan
alþýðan sveltur.
Hér valdaklíkur virka enn
það varla teljast fréttir
því inni á þingi eru menn
einsog villtir kettir.
KRISTJÁN HREINSSON
skáld skrifar
„Ástandið getur
ekki versnað.“
SKÁLDIÐ SKRIFAR