Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2011, Blaðsíða 6

Náttúrufræðingurinn - 2011, Blaðsíða 6
Náttúrufræðingurinn 110 Starfsfólk vinnuskólans í Vogum gerði árið 2010 tilraun til að upp- ræta lúpínu við vegkant þar sem ekið er inn í þorpið. Árið eftir kom þar upp mikið af lúpínu á öllum þroskastigum svo vinnu- skólabörnin höfðu þar ekki erindi sem erfiði. Tilraunir benda til að árangurs- ríkast sé að slá lúpínu á tímabilinu frá 20. júní til miðs júlí, en þá er lágmarks næringarforði í rótunum.2 Það má deila um hvort rétt sé að útrýma þessari lúpínu í þéttbýlinu í Vogum. Kirkjuholtið er vel gróið og þar vex m.a. krækilyng (Empetrum nigrum) og er eftirsóknarvert að börn geti tínt ber þar innanbæjar. Fengi lúpínan að ráða sér sjálf á Kirkjuholt- inu er líklegt að hún myndi þekja það á rúmum áratug og útrýma berjalynginu. Öðrum máli gegnir um vegkantinn við Vogabraut. Hann mætti að skaðlausu klæðast lúpínu, yrði traustari fyrir vikið og að flestra mati fallegri. Landið umhverfis er skipulagt byggingarsvæði og því ljóst að mestallur náttúrulegur gróður þar er dauðadæmdur hvort eð er. 5. mynd. Það er erfitt og jafnvel hættulegt að ganga í lúpínubreiðu ef undirlagið er óslétt og grýtt. Þar er ógerningur að fylgja götu. Ef ekkert verður að gert mun lúpínan loka þeim hluta fornu Stapagötunnar sem myndin sýnir. Ljósm.: Þ.Ö.Á., júlí 2010. Dæmi frá Vogastapa og Voga- heiði, anddyri Íslands Norðaustan í Vogastapa fyrir ofan Reiðskarð er lúpínan að leggja undir sig Stapagötuna, sem er gamla þjóð- leiðin milli Voga og Njarðvíkur (5. mynd). Þar ryðst hún m.a. yfir gullkoll (Anthyllis vulneraria), fallega plöntu sem vex óvíða á landinu annars staðar en á Reykjanesskaga. Gullkollur er einnig með niturbind- andi bakteríur í rótarhnúðum og framleiðir nituráburð líkt og lúpínan, en í minna mæli. Hann er hins vegar lávaxinn og kæfir ekki annan gróður. Norðurhlíð Stapans, sem er bæjar- fjall Vogabúa, er hverfisvernduð í nýju aðalskipulagi og m.a. friðuð fyrir ágengum aðskotaplöntum. Lúp- ínan flæðir nú yfir hábungu Stapans inn á það svæði á nokkrum stöðum og enn bólar ekki á skipulegum aðgerðum sveitarfélagsins til að framfylgja skipulagsákvæðum þar. Hverfisverndarákvæðin í aðal- skipulaginu eru svohljóðandi: H-2: Vogastapi að Vogavík Vogastapi er mikilvægt útivistarsvæði og hluti útsýnis frá Vogum. Hann hefur álíka gildi fyrir íbúa Sveitarfélagsins Voga og Esjan fyrir Reykvíkinga. Hann er að vísu lægri en Esjan en hefur það framyfir að ganga í sjó fram. Þetta frið- aða belti nær yfir hábungu Vogastapa frá Vogavík að mörkum Reykjanes- bæjar. Innan þess er Stapagatan, gamla þjóðleiðin milli Voga og Njarðvíkur en gamli akvegurinn til Keflavíkur, sem lagður var snemma á 20. öld lendir rétt sunnan þess.6 Skilmálar hverfisverndar H-2 • Engar byggingar verða leyfðar á þeim hluta Vogastapa sem sést úr Vogum, né heldur undir hlíð hans í Vogavík. • Svæðið verði friðað gegn raski og framandlegum áberandi plöntum, t.d. lúpínu. • Stapagatan verði merkt og notuð í óbreyttri mynd sem gönguleið. Um tugur vinnuskólakrakka vann við að reyta og slá lúpínu í um tvær vikur í júlí og ágúst 2010 á Voga- stapa, en varla sá högg á vatni og ljóst að það þarf mun meira til að stöðva útbreiðslu þar. Í suðurhlíð Vogastapa er lúp- ína að nema alla hlíðina niður að Reykjanesbraut, eins og sjá má þegar ekið er eftir brautinni. Þar var mikil gróður- og jarðvegseyðing og var búið að kosta miklu til í áburði og fræi sem sáð var úr flugvél á 9. og 10. áratugnum. Einnig var sett þar lúpína sem klæðir nú þetta land kraftmiklum en einhæfum gróðri. Höfundur sér ekki ástæðu til að hefta útbreiðslu þessarar lúpínu. Það yrði gríðarlega kostnaðarsamt og auk þess eru þarna enn opin jarðvegssár sem gott er að lúpínan loki. Það verður tilkomumikil sjón fyrir ferðamenn að berja þarna augum nokkra ferkílómetra þakta skær- blárri blómstrandi lúpínu þá tvo mánuði sem flestir koma til landsins. Um leið verður mikilvægt að halda eftir heillegu landsvæði sem þakið er upprunalegum gróðri sem blasi 4. mynd. Lúpínuungviði leynist í sverðinum eftir slátt. Ljósm.: Þ.Ö.Á., júlí. 2011. næstu árin hvernig gengur að halda lúpínunni í Kirkjuholtinu niðri. 81_3-4_loka_271211.indd 110 12/28/11 9:13:31 AM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.