19. júní - 19.06.2010, Qupperneq 42

Í bókinni lýsir Björn því á glettinn hátt hvernig hann tekst á
við þetta verkefni en fyrir það var hann kjörinn Bæjarlistamaður
á Akureyri árið 2010. Margt hefur gerst eftir að bókinni lauk.
Björn ákvað að setjast á skólabekk í Háskólanum á Akureyri
og nema þar þjóðfélagsfræði.
„Mér hefur gengið allt í haginn frá því bókin kom út,“ segir
Björn alsæll með lífið. „Ég ákvað að nota þá hvatningu sem
ég fékk og settist á skólabekk í fyrsta skipti í aldarfjórðung.
Ég var að ljúka fyrsta árinu. Í tengslum við það nám fékk ég
vinnu í sumar við rannsóknir á Ólafsfirði og Siglufirði tengda
samgöngum. Starfið er á vegum Rannsóknarstofnunar
Háskólans á Akureyri og Vega-
gerðarinnar. Ég er því farinn að róa á
ný mið,“ segir Björn.
„Þar sem ég var kjörinn bæjarlista-
maður hef ég síðan eyrnamerkt sex
mánuði á næsta ári til að halda áfram
skrifum og er með eitt og annað í bígerð.
Allt í einu er bara rosalega margt að
gerast í mínu lífi,“ segir hann ennfremur.
„Ég er mun ákveðnari í þeirri skoðun
minni nú heldur en þegar ég skrifaði
bókina að líf okkar snýst ekki um áföllin
sem við verðum fyrir á lífsleiðinni heldur
hvernig við bregðumst við þeim. Maður
þarf að vera sveigjanlegur. Þar sem
ekkert er að gera í blaðamennskunni
þá er mjög gott að hafa vit á því að líta
í aðrar áttir.“
Þegar Björn er spurður hvort það
hafi ekki verið erfitt að setjast aftur
á skólabekk eftir svona langan tíma játar hann því. „Ég var
skelfingu lostinn fyrstu dagana og fullur vanmáttar innan um
þetta unga fólk. Ég treysti ekki minni mínu en það kom mér
þægilega á óvart að skerpan var fyrir hendi. Ég held að ég hafi
aldrei fengið jafnmikið út úr námi og í vetur. Það er svo frábært
að geta tengt sinn eigin reynsluheim við námið.“
Starkaður, sonur Björns, sem var á fyrsta ári þegar hann
tók við umönnun hans, er kominn á leikskóla.
Dóttir á leiðinni
Í bókinni lýsir Björn því á heiðarlegan og nákvæman hátt
hversu erfiðlega gekk að búa Starkað til og þurfti í lokin hjálp
tækninnar til þess. „Við töldum það kraftaverk þegar hann
varð fósturvísir. Svo kemur lífið endalaust á óvart því sama dag
og faðir minn lést í desember sl. þá kom konan til mín sposk
á svip og sagði að við ættum von á barni. Í þetta sinn varð
barnið til alveg óvart og á eðlilegan hátt svo nú fæðist dóttir í
ágúst ef allt gengur vel,“ segir Björn ennfremur. Einnig urðum
við afi og amma nýlega svo það er engin lognmolla í okkar lífi,“
segir Björn en þau hjónin eru bæði á fimmtugsaldri.
Heimkoman - pabbaraunir
Hér er hluti af kafla bókarinnar þar sem Björn lýsir því þegar
hann tók við heimilisstörfunum og eiginkona hans byrjaði í
nýrri vinnu.
Ég hafði varla skipt á Starkaði
hjálparlaust fram að deginum sem ég
stóð einn með hann. Ég hafði aldrei
matað hann, ég var ekki viss um hvað
hann borðaði, vissi ekki hverju hann
klæddist. Vissi ekki hvort hann gæti
leikið eða þá hvernig. Vissi ekki hvenær
hann ætti að fara sofa eða hve lengi,
hvar eða hvernig. Vissi ekki hvort hann
væri glaður eða leiður þegar hann gaf
frá sér þetta hljóðið eða hitt. Vissi bara
að þarna vorum við tveir og horfðumst
vandræðalegir í augu. Svo setti hann
skeifu á munninn. Sennilega yfir
áhyggjusvipnum á andliti föðurins. Ég
leit á klukkuna í von um að Arndís færi
bráðum að koma heim. En það var bara
mínúta síðan hún fór. Það var sem sagt
þannig að tíminn með ungbarni inni á heimili líður ekki.
Svo brast hann í grát. Hefur eflaust saknað mömmu
sinnar. Engir takkar til, ekki hægt að slökkva á honum. Ég yrði
að taka hann í fangið og ganga með hann um gólfið, hann var
ekki hrifinn af því. Ókei, matur. Hann var örugglega svangur.
Hvað var mamma hans að pæla að segja að ég ætti að sjá
um matinn hans, ég sem sá ekki einu sinni um matinn handa
sjálfum mér. Hafði þegar hér var komið sögu eldað mat innan
við fimmtíu sinnum á allri mannsævinni. Bóhem elduðu ekki
sinn eigin mat, þau létu aðra elda onísig.
Ég leitaði að patentmáltíð, barnamat í krukkum, en
drengurinn var víst löngu hættur á honum. En þarna voru
bananar. Ég gat stappað banana. Húrra. En strákormurinn
Björn Þorláksson, fyrrverandi fréttamaður, er reynslunni ríkari
Brugðist við
áfalli og atvinnumissi
Björn Þorláksson, fyrrverandi fréttamaður á Stöð 2, sendi fyrir síðustu jól frá sér bókina
Heimkoman sem vakið hefur mikla athygli. Þar lýsir Björn því áfalli að missa vinnuna; að
vera kippt út úr þjóðmálaumræðunni og inn á heimilið þar sem hefðbundin heimilisstörf
tóku við.
Björn Þorláksson missti vinnuna og sneri sér að
heimilisstörfum með misgóðum árangri.
42
42-43 AtvinnumissirBjornþorlak2 2 6/2/10 10:18:16 AM