Glóðafeykir - 01.06.1955, Síða 23

GLÓÐAFEYKIR
23
Neistar.
Frá Jónasi fónssyni, skólastjóra Samvinnuskólans:
Starfsemi samvinnuleiðtoganna hefir sparað landsfólkinu stór-
kostleg útgjöld og bætt efnahag félagsmanna svo fádæmum sætir.
En sakir hinnar álmennu, andlegu deyfðar,hefir lítil viðurkenning
fylgt þessu starfi. Öllu frekar má búast \ ið því, ef ekki er úr bætt,
að dusde°um oa: heiðarlearum iniinnum finnist betra að starfa fyrir
eigiilreikning, heldur en í þágu sam\ innufélaganna, þar sem lítið er
um }:>akklæti, en því rneira um bergmál úr herbúðum andstæðing-
anna. FjárhagssigTar samvinnumanna eru að miklu leyti ávöxtur af
gífurlegri áreynslu, þannig, að mikið af starfsliði félaganna hefir
lagt á sig árum saman óborgaða aukavinnu fyrir góðan málstað. En
í þessu efni ætti að gerast nokkur breyting. Samvinnuforkólfarnir
eiga ekki að slíta sér út í vanþakklátri aukavinnu til að troða pen-
ingum í \rasa félagsmanna, ef svo má að orði komast, án sanngjarnar
viðurkenningu. Þeir eiga í stað þess að venda sínu kvæði í kross og
flytja nægilega mikið af starfsorku sinni frá fjáröflunarstarfsemi til
hagsbóta félagsmanna, að þ\ í hlutverki að komast í andleg kynni
en slíkt eykur stórum allan vinnslukostnað, svo taprekstur verður
á öllu saman.
Hvað eigum við skagfirzkir bændur að gera?
Mér virðist það Hggja ljóst fyrir, að kaupfélag okkar tekur ekki
einn fiskugga eftir annarri reglu, en okkar eigin framleiðsluvörur
eru teknar, nefnilega þurfi að svara út meginhluta hins áætlaða
\ erðs, og fullnaðargreiðsla, þá sala hefir farið fram.
Vilji fiskinnleggjendur ekki hlíta þessum lögum, er einn mögu-
leiki að hjálpa þeim. Hann er sá, að kaupfélagið leigi þeim hús
og taki fyrir sanngjarnt verð.
Að greiða tap eða þiggja gróða af fiskkaupum K. S. viljum við
hændur ekki. Það hefir sýnt sig, að það hefnir sín að þverbrjóta
þaulhugsaða og þrautreynda reglu samvinnumanna.
O. S.