Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.07.2015, Síða 41

12.7. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 41
Núna er meira pláss í stofunni hennar og hún sparar tíma
því hún þarf ekki að þurrka rykið af bókunum eða hugsa
um hana á neinn hátt.
Þegar þær byrjuðu á þessum lífsstíl og með hópinn voru
margir meðlimir mæður ungra barna rétt eins og þær. Þar
var viðkvæðið; af hverju er ég alltaf að taka til? Af hverju
er ég alltaf að þvo föt. Eilífðarverkefni sem aðeins virðist
vinda upp á sig. Þær útskýra að börn þurfi ekki að eiga 40
nærbuxur og 20 nærboli. „Þetta snýst um að hugsa hvað vil
ég eiga og hvað nenni ég að eiga,“ segir Magnea.
Þær segja að oft höldum við upp á ýmsa hluti af því að
þeir voru gjafir og taka sem dæmi peysu á barn sem hefur
ef til vill aldrei passað almennilega eða passi ekki við annað
sem barnið á. „Á þá að halda upp á hana af því að Sigga
frænka gaf peysuna. Kannski passar hún einhverjum öðrum
betur,“ segir Magnea, sem undrar sig líka á því af hverju
flestir eigi mörg sett af rúmfötum. „Dugar ekki bara að
eiga tvö sett? Og svo þegar gestir koma þá geta þeir fengið
aukasettið.“
Ekki það sama og að skipuleggja sig
Það er mikill munur á því að tileinka sér mínimalískan lífs-
stíl og því að vera ofurskipulagður með marga glæra plast-
kassa í skápum og geymslum. „Það er oft mikil umræða um
að byrja að skipuleggja sig og þá er fyrsta skrefið að kaupa
plastbox,“ segir Magnea en þessi plastbox eru þá í raun að-
eins enn einn hluturinn. „En ef þú átt ekki allt þetta drasl
þá þarftu ekki að skipuleggja þig. Til hvers að vera að taka
allt út úr skápum til þess að raða inn í þá aftur?“
Opinská umræða um gjafir hjálpar til við að fækka
óþarfa hlutum eða eignast eitthvað gagnlegt. Þær eru báðar
fylgjandi óskalistum og því að gefa bæði börnum og full-
orðnum óhefðbundna hluti og upplifun frekar en hluti og
benda á að það megi alveg gefa ekki neitt. Það angrar að
minnsta kosti hvoruga þeirra. Í Facebook-hópnum er ein-
mitt að finna hugmyndir um gjafir til og frá mínimalistum.
„Þórhildur gaf dóttur minni plöntu og það hefur gefið
henni svo miklu meira en einhver dúkka hefði gert,“ segir
Magnea.
Ég er búin að breyta núna til, allar veislur sem ég hef
haldið síðustu tvö ár hef ég sagt „gjafir afþakkaðar“,“ segir
Þórhildur.
Fólk tekur því misvel. Magnea hélt veislu í fyrra í tilefni
útskriftar sinnar því hana langaði að hitta fólkið sitt. Hún
tilkynnti að gjafir væru afþakkaðar en varð vör við að sum-
um þætti hálf hallærislegt að gefa ekki neitt og tilkynntu
henni vandræðalegir að þeir hefðu nú bara ekki komið með
neitt. Magnea svaraði bara: „Æðislegt! Mig vantar ekkert.“
Hún fékk reyndar mjög gott og gagnlegt hnífasett en þá
tók hún gömlu hnífana og gaf þá áfram. „Ég þarf ekki að
eiga tvö sett af hnífum. Það er svo mikill misskilningur að
maður þurfi að eiga allt í heiminum.“
Tiltekt í fataskápnum fylgir þessum lífsstíl. Magnea á
fimm skópör og segist ekki þurfa fleiri. „Ég á háhælaða skó,
strigaskó, stígvél, millifína skó og vetrarskó,“ segir Magnea,
sem fékk kjól frá manninum í jólagjöf sem hún er búin að
nota við öll tilefni síðan, fyrir utan vinnu. Hún skellir sér í
hæla ef hún vill vera fínni. „Ég þarf ekki að eiga fimmtán
kjóla,“ segir hún og bætir við að enginn hafi gert at-
hugasemd um að hún sé alltaf í sama kjólnum.
Hún rétt eins og Þórhildur og margir í hópnum er búin að
fara í gegnum Verkefni 333, sem lýst er nánar hér síðar.
„Þetta snýst um að eiga 33 hluti í fataskápnum fyrir utan
íþróttaföt, nærföt, sokka og sokkabuxur,“ segir hún og bætir
við að þá sé mjög auðvelt að velja sér föt, það sparist orka
og tími sem áður hafi jafnvel farið í að máta eitthvað sem
kannski passar ekki lengur.
„Ef þig vantar eitthvað nýtt, fáðu lánað hjá öðrum eða
kauptu eitthvað notað,“ segir Magnea, en henni finnst það
vera hluti af þessum lífsstíl að eyða ekki alltaf í nýja hluti.
Sömuleiðis á Þórhildur kjól og samfesting sem hún notar
við fín tilefni. Hún segir að það fylgi að hugsa betur um föt-
in þegar þeim fækki. Hún segir jafnframt að þau slitni
sömuleiðis meira við meiri notkun og langaði þá að fara að
kaupa föt úr betra efni til þess að þau endist lengur. Hún
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Magnea og Þórhildur
synda gegn straumnum
og ríkjandi neysluhyggju.
Vitað er að margir eiga of mikið af
hlutum í hinum vestræna heimi en
Joshua Becker hefur safnað saman
upplýsingum úr ýmsum áttum á be-
comingminimalist.com/clutter-stats
um þetta og er hluti þeirra birtur hér.
 Það eru 300.000 hlutir á með-
alstóru bandarísku heimili, allt frá
bréfaklemmum til bílstóla.
 Meðalstærð bandarísks heimilis
hefur nærri því þrefaldast á síðustu
50 árum.
 Þrátt fyrir það leigir einn af hverj-
um tíu Bandaríkjamönnum geymslu-
pláss.
 25% Bandaríkjamanna með tvöfald-
an bílskúr hafa ekki pláss fyrir bílana
sína í þeim og 32% hafa pláss fyrir
einn bíl.
 Það eru 50.000 geymsluleigur í
Bandaríkjunum, fimm sinnum fleiri en
Starbucks þar í landi.
 Meðal tíu ára breskt barn á 238
leikföng en leikur sér að meðaltali
með 12 á dag.
 3,1% allra barna eru búsett í
Bandaríkjunum en þau eiga 40% allra
leikfanga í heiminum.
 Meðal konan í Bandaríkjunum á
30 alklæðnaði, einn fyrir hvern dag
mánaðarins. Árið 1930 var þessi tala
níu.
 Meðal bandarísk fjölskylda eyðir
um 230.000 krónum í föt á ári.
 Meðal Bandaríkjamaðurinn hendir
um 30 kg af fatnaði árlega.
 Þau 12% heimsins sem búa í Norð-
ur-Ameríku og Vestur-Evrópu eru
ábyrg fyrir um 60% af einkaneyslu
heimsins á meðan einn þriðji heimsins
sem býr í Suður-Asíu og Afríku sunn-
an Sahara er ábyrgur fyrir 3,2%.
 Bandaríkjamenn eyða meira í skó,
skartgripi og úr en í háskólamenntun.
 Verslanamiðstöðvar eru fleiri en
gagnfræðaskólar. 93% táningsstúlkna
segir verslunarferðir vera eitt helsta
áhugamál sitt.
 Á ævinni eyðir manneskja um
3.680 klukkustundum eða 153 dögum
í að leita að hlutum sem hún hefur
lagt frá sér á vitlausan stað og finnast
ekki. Það sem helst týnist er síminn,
lyklar, sólgleraugu og pappírar.
 Skipulagningariðnaðurinn hefur
tvöfaldast að stærð frá því um árið
2000 og stækkar um 10% á hverju ári.
300.000
hlutir
á heimili