Skagfirðingabók - 01.01.1999, Page 22
SKAGFIRÐINGABÓK
maður. Til þess að svo mætti verða rýmdu prestshjónin til á
Mælifelli, ungu hjónin hófu búskap og voru þar í tvö ár,
1936—38. Að 14 mánuðum liðnum fæddist þeim fyrsta barnið,
Anna Björg. Þá fluttu þau að Hvammkoti 1938-39 og svo að
Steinsstöðum, og áttu þar son sinn, Þorstein.
A Steinsstöðum voru þau í eitt ár. Var þá farið að bóla á al-
varlegri óreglu Þorbergs og gæfusól hans virtist fara lækkandi.
Til að bjarga einhverju keyptu Hannes stjúpfaðir hans og móð-
ir hans Brenniborg, sem var að fara í eyði. Þar hírðust Þorberg-
ur og Guðríður frá 1940—45. Þar hef ég séð lélegast moldar-
greni í Skagafirði sem mannabústað. Þar fjölgaði ómögunum
um tvo, Sigríði og Tryggva. Þarna lagðist allt á sömu sveifina.
Til aðstoðar við Bakkus kom mæðiveikin og lagði að velli
meirihluta fjárstofns þeirra hjóna.
Á Brenniborgarárum Þorbergs þekkti ég hann ekki nema í
sjón, en heyrði að þröngt hefði verið í búi hjá þeim. En hann
bar sig vel og orti margar góðar vísur, sem flugu um Skagafjörð
og lyftu honum upp úr dufti hversdagsleikans. Þær voru
kveðnar á mannamótum. Eg lít hann í anda lyfta glasi með
Pálma á Reykjavöllum og raula þessa:
Þeir eru að spjalla um gæði og galla,
greina valla hvað það er,
en vísu snjalla um allt og alla
enginn kallar fram hjá mér.
Þó að Þorbergur yfirgæfi moldarkofana á Brenniborg félítill,
gafst hann ekki upp, en seldi það sem eftir var af búinu, naut-
pening og stóðið, eins og hann nefndi hross sín. Það voru tals-
vert margir hausar fyrir afrakstur ævistarfsins til þess tíma. Síð-
an keypti hann Sauðá við Sauðárkrók fyrir 7000 kr. Seljendur
voru roskin hjón úr Reykjavík, sem höfðu verið þar í fjögur ár,
Pétur Snæland og kona hans Sigríður Jónsdóttir frá Hafsteins-
stöðum. Þorbergur sló um sig og borgaði kotið út með
20