Skagfirðingabók - 01.01.1999, Page 50
SKAGFIRÐINGABÓK
Þorbergur tók að fara krókaleiðir að leigubílastöðinni um helg-
ar, eftir að hafa hafnað atvinnutilboðum Danivals. Gekk hann
þá gjarnan götu, sem Heiðarvegur heitir, og komst svo með
lagni að bílastöðinni, án þess að séður yrði frá húsi Danivals. Af
þessu tilefni orti Þorbergur.
Öllum hvíldum er ég feginn,
einkum þegar vinna skal.
Eg held ég fari Heiðarveginn
heldur en mæta Danival.
Þegar Þorbergur var á Sauðá, og um leið á Króknum, mátti
segja að það væri álitsauki fyrir hann að lyfta glasi með hinum
vinsæla hótelhaldara á Tindastóli, Pétri Helgasyni frá Tungu
við Reykjavík. I eitt skipti sem þeir kvöddust á stéttinni fyrir
utan hótelið, varð Sigrúnu Fannland skáldkonu litið út um
kjallaragluggann á íbúð sinni í Borgarey, en þar leigði hún og
fjölskylda hennar. Það varð til þess að hún orti eftirfarandi vísu,
sem fræg varð á Króknum og víðar:
Einn á matnum auðgast Pétur,
einkar laginn.
En Þorbergur frá Sauðá setur
svip á bæinn.
Á nokkrum gulnuðum og þreytulegum vasabókarblöðum hef-
ur Þorbergur verið byrjaður að skrifa leikrit um Reynistaðar-
bræður, sem úti urðu á Kili. Þar eru tvær kvenpersónur að ræða
saman, og sú yngri var áhyggjufull og svartsýn. Hin tautaði
eftirfarandi erindi, sem eru bergmál af hugsunarhætti skálds-
ins:
Það haustar snemma á heiðum
og húmar fljótt í byggð.
48