Skagfirðingabók - 01.01.1999, Page 76
SKAGFIRÐINGABÓK
urbúin og hefur þá í huga íslenskar aðstæður. Kostina telur
hann þá, að ódýrara sé að flytja rjómann en alla mjólkina þar
sem strjálbýlt sé eða yfir vegleysur að fara. Auk þess sé kostn-
aðarminna að koma þeim upp. Þau þurfi minna húsrými, færri
vélar og verkafólk. Okostina segir hann m.a. þá, að allir félags-
menn þurfi að leggja í kostnað við að kaupa skilvindur og
margir telji að smjörið frá rjómabúunum sé síðra að gæðum en
frá mjólkurbúunum, trúlega stafi það af meðhöndlun rjómans
áður en hann komi í búið.
Greinina endar Sigurður með því að skora á bændur og búalið
að koma upp mjólkur- og rjómabúum hérlendis. Landbúnaði sé
þannig háttað að eitthvað verði að gera. Hann segist sannfærð-
ur um að mjólkuriðnaður sé eitt það fyrsta og helsta sem geti
bjargað landbúnaðinum og hafið hann upp.9
Mjólkurskólinn d Hvanneyri
Skemmst er frá því að segja að að áhugi manna var vakinn og
nú gerðust hlutirnir hratt. Aldamótaárið stóð Búnaðarfélagið
fyrir því að hingað var ráðinn danskur mjólkurfræðingur, Hans
Grönfeldt að nafni, og átti hann að kenna Islendingum meðferð
mjólkur, jafnframt því sem hugað var að stofnun mjólkurskóla.
Skólanum var komið upp á Hvanneyri í tengslum við bænda-
skólann þar. Árið 1901 lagði Búnaðarfélagið fram fé til stofn-
unar skólans, en jafnframt var ákveðið að sækja um styrk til Al-
þingis fyrir stofnkostnaði og 2000 króna styrk árlega til mjólk-
urkennslu. I nefndaráliti Búnaðarþings um mjólkurkennsluna
segir svo um skólann:
Búnaðarfjelagið leggur fram fje það, sem þarf til að koma
kennslunni á, sem sje 6000 kr., af þessu fje ganga 4000
kr. í kostnaðinn við að koma upp tvíloptuðu húsi á
Hvanneyri, sem rúmi bæði kennsluna og híbýli handa
kennara og nemendum.
74