Skagfirðingabók - 01.01.1999, Page 82
SKAGFIRÐINGABÓK
framleiðslu matvæla. Guðrún tók sig upp frá heimili og börn-
um og fór að Hvanneyri, þar sem hún var ein af fímm nemend-
um á öðru kennslutímabili skólans.
Reikningur Alberts sýnir að stofnkostnaðurinn var krónur
669- Mjólkurskálinn, sem Grönfeldt lýsir, var byggður sem
framhýsi við bæinn og hann kostaði rúmar 227 krónur. Dýr-
ustu tækin á búinu voru:
Fitumælir 115,50
Smjörhnoðunarvél 80,30
Tugavigt m/ lóðum 55,00
Strokkur 30,00
Auk þessa eru ýmsir búshlutir, sem notaðir voru við smjör-
gerðina. Námskostnaður Guðrúnar, sem var 200 krónur, er tal-
inn í stofnkostnaði, en frádreginn 100 króna styrkur sem hún
fékk úr sýslusjóði.19 Við smjörvinnsluna á Páfastöðum var not-
að handafl.
Þetta fyrsta sumar voru samlagsmenn fjórir og starfaði búið
þá í rúman mánuð. Innleggjendur voru auk Páfastaðaheimilis-
ins Sigurjón Markússon, Eyhildarholti, Jóhann Þorsteinsson,
Stóru-Gröf og Sigurður Jónsson, Litlu-Gröf. Mest innlegg
hafði Sigurjón í Eyhildarholti.
Framleiðslan fyrsta árið var 336 pund og var smjörið selt til
Kaupmannahafnar. Fyrir pundið fengust 80 aurar og var það
talið gott verð. Ur landssjóði fengust 5 aurar á hvert pund.
Landssjóður lagði fram fé eftir ákveðnum reglum til að örva
framleiðslu og sérstaklega til að auka vöruvöndun. I blaðinu
Norðurlandi birtist grein sem bar heitið „Fyrsta mjólkurbú á
Norðurlandi" og þar segir um smjörsöluna frá Páfastaðabúinu:
Þess skal getið að hér um bil 2/3 af smjörinu var sauða-
smjör og hrein furða, að svo hátt verð skyldi fást fyrir það
innan um öll smjörgæðin í Höfn; og er auðsætt að smjör-
ið hefir verið sérstaklega vel til búið.211
80