Skagfirðingabók - 01.01.1999, Side 108

SKAGFIRÐINGABÓK
ingunum eru taldir tíu bændur með innlegg og framleiðslan er
1.264,25 pund. Langstærsti innleggjandinn var Sigurður Jóns-
son á Reynistað með 490 pund.
Þau Reynistaðarhjón, Sigurður og Sigríður, höfðu lengi unn-
ið smjör og selt á Sauðárkróki og til Reykjavíkur, enda hafði
Sigríður lært til slíkra verka á mjólkurbúi í Danmörku. Sonur
þeirra, Jón alþingismaður, segir svo frá:
Fljótlega komu þau upp góðu kúabúi, eftir því sem þá
tíðkaðist, og höfðu oft um 100 ær í kvíum. Það var því
mikið mjólkurmagn, sem daglega þurfti að vinna úr yfir
sumar-mánuðina. Kom nú kunnátta Sigríðar í mjólkur-
meðferð og smjör- og ostagerð í góðar þarfir. Framan af
búskap sínum varð Sigríður að setja alla mjólkina í bytt-
ur og trog og láta hana standa óhreyfða í þeim í þrjú
dægur, þar til rjóminn hafði skilið sig frá undanrenn-
unni. Sigríður annaðist sjálf um mjólkurmeðferðina og
vann úr mjólkinni smjör, skyr og osta.40
Jón segir frá stofnun rjómabúsins við Staðará og segir föður
sinn og Albert á Páfastöðum hafa verið aðalhvatamenn að þeim
félagsskap. En það voru þeir Albert og Sigurður sem kjörnir
voru vorið 1908 til þess að ferðast um Seyluhrepp til að freista
þess að fá bændur þar til að vera með í félaginu næsta sumar.
Þeir skýrðu frá ferð sinni á fundi í félaginu í aprílbyrjun og
var það í stuttu máli „að ýmsir tóku vel í málefnið, en svör
þeirra svo óákveðin að hæpið væri að byggja nokkuð á þeim.“
Við þessar undirtektir voru menn vonlitlir um að hægt væri
að halda áfram. Greidd voru atkvæði að viðhöfðu nafnakalli um
málið og féllu þau þannig að ákveðið var að halda áfram og var
Sigurður á Reynistað fenginn til að hafa daglega umsjón með
búinu þann tíma sem það starfaði.
Eitthvað rættist úr sumarið 1909- Þá starfaði búið rúmar 9
vikur og bústýran, sem því miður er ekki nafngreind, virðist
106