Skagfirðingabók - 01.01.1999, Page 133
MINNINGAR FRÁ FJÁRSKIPTUM 1940
tíma í það, því að nú var að skella á þoka úr norðurátt, og við
áttum enn langa leið eftir ófarna. Allt var flatt þarna uppi svo
langt sem séð varð í suður og vestur, og engin kennileiti sáust
á þeirri leið, sem við urðum að fara til þess að komast fram á
brúnir Blönduhlíðarfjalla. Við tókum nokkuð vestlæga stefnu
frá hnjúknum til að vera vissir um að lenda ekki fram fjall fyr-
ir austan Dalsdal.
Fljótlega eftir að við fórum frá hnjúknum barst þokan suður
fjallið og varð að lokum það svört, að við sáum lítið hvað fram
undan var, en vorum þó nokkuð vissir um, að við mundum
ekki tapa áttum, því að andvari var af norðri, okkur á hægri
hlið. Leið nú langur tími þar til þokan fram undan fór að þynn-
ast og við sáum grilla í gegnum hana í vesturátt. Fórum við þá
að athuga hvar við værum og komumst að lokum að því, að við
vorum staddir austast í Glóðafeyki, sem er upp undan Flugu-
mýri.
Af Glóðafeyki fórum við að Kattárdal. Hann liggur í austur
úr Dalsdal norðanverðum og er ekki langur. Sfðan fórum við
suður Lækjarhlíð að Snjógili, sem gengur austur í fjallið
framan við hlíðina. Þar var snúið við og komið aftur að Kattár-
dal, þar sem við hófum niðurgöngu og héldum svo beina leið
heim í Djúpadal. Vorum við þá búnir að vera 12 tíma á göngu.
Þó að oft hafi verið ferðast þarna um fjöllin, þá er ekki vitað
til, að þessi leið milli Dýrfinnustaða og Djúpadals hafi nokkurn
tíma verið farin áður. I Djúpadal var okkur búin veisla eftir erf-
iða ferð. Síðan fór ég heim á hesti.
131