Skagfirðingabók - 01.01.1999, Síða 144
SKAGFIRÐINGABÓK
þar, og má þá minnast Öldu (Alvildu) Möller leikkonu og
Kristjáns Möllers söngvara. Þó er með öllu óvíst, að hér sé alltaf
höfðað til sjónleika. Orðið var notað um hvers konar leiki. En
fréttin um leiksýningar í Grafarósi 1859 er þó lyginni líkust,
en verður ekki rengd.
Árið 1860* eru íbúar á Grafarósi, 18 ára og eldri, alls sex
manns, þ.e. verzlunarfulltrúinn H. C. L. Möller og kona hans,
Sigríður Möller, Nicoline Marie, rúmlega tvítug dóttir þeirra
og Christiane Elisabet, 18 ára, og tvö vinnuhjú. Það má því
vera auðsætt, að íbúar Grafaróss hafi ekki einir staðið að verki.
Vera má, að óljós orðasveimur um, að leikið hafi verið á Hofs-
ósi og Grafarósi fyrir 1870 sé á þeim rökum reistur, að verzlun-
arlið kauptúnanna beggja hafi tekið höndum saman og stofnað
til leiksýninga árið 1859 og sýningar farið fram í Grafarósi, ef
til vill í húsi því, sem síðar var flutt til Sauðárkróks og var í ára-
tugi m.a. notað sem veitingahús, Hótel Tindastóll.
I Hofsósi var hálfur þriðji tugur fullorðinna. Þar bjó Sig-
mundur Pálsson (1823—1905) verzlunarfulltrúi ásamt konu
sinni, Margréti Þorláksdóttur, og fimm ungum börnum. Síðar
varð hann verzlunarstjóri þar um sinn.
Sigmundur var tekinn í Bessastaðaskóla 1844, síðar í lærða
skólann í Reykjavík og var kominn að stúdentsprófi 1850, en
lauk ekki vegna „pereatsins" svokallaða.
Ekki er efamál, að Sigmundur sótti sjónleika, sem fram fóru
á vegum Reykjavfkurskóla. Hann var því ekki með öllu ókunn-
ugur listgreininni. A snærum Sigmundar voru sex manns,
verzlunarþjónn, vandafólk og hjú. Ekki hefur þó verið leikfært,
ef annarra hefur ekki notið við.
I Hofsósi bjó líka H. Jakob Holm kaupmaður og kona hans,
*Manntal sóknarprests fyrir árið 1859 er ekki til. Hér er farið eftir aðalmanntali
1860.
142