Skagfirðingabók - 01.01.1999, Blaðsíða 174

SKAGFIRÐINGABÓK
Óvíst er nú sem fyrr, hvort ágóða var skipt milli leikenda,
notaður í þarfir félagsins eða annarra þágu. Góð regla hefur ver-
ið á bókhaldi, og voru reikningar endurskoðaðir.
Það, sem hér fór á undan, er síðasta færsla Leikfélags Hofsóss.
Síðan tekur við í bókinni uppskrift (þýðing) á „Æfintýri í Ros-
enborgargarði" með ókunnri hendi, og lýkur þar bókinni.
Þess er þó að geta, að átta síðustu blöðin hafa verið skorin úr
henni.
Ætla má, að leikfélagið hafi legið í dásvefni, hætt starfsemi,
eftir árið 1912. Ekkert virðist að minnsta kosti hafa verið fært
til bókar eftir það. Minnisgrein, sem Sverrir Magnússon lækn-
is ritaði, bendir til þess, að hlé hafi orðið á til ársins 1918. Þó
má vera, að leikið hafi verið á vegum félagsins fýrr, þótt heim-
ildir skorti fyrir því. Telja verður, að Sverrir lyfjafræðingur hafi
átt minningar um leikstarfsemi í Hofsósi. Hann var fæddur
1909 og hefur naumast átt margs að minnast frá leikstarfsemi
1912, sem hér hefur verið getið um.
Hins vegar kann hann að hafa sótt leiksýningar 1918 og árin
næstu, en láðst hefur honum að láta eftir sig vitneskju um þær
sýningar, talið þar hæg heimatökin, þar eð hann hugðist sjálf-
ur rita um þetta efni.
Ymislegt varð til þess, að leikfélagið koðnaði niður, enda
þótti vart leikfært í Ósunum eftir „leikaramissi" 1912. Sagan
frá árunum 1903—1904 endurtók sig:
Hinn 1. desember 1911 var öllum starfsmönnum Popps-
verzlunar á Hofsósi sagt upp störfum, þar eð Chr. Popp ætlaði
að hætta verzlun. Uppsagnarfrestur var samkvæmt samningi
fjórir mánuðir, þ.e. til 1. apríl. Af þessu leiddi, að Anton
Proppé og fjölskylda hans fluttist til Þingeyrar, en Hermann
Jónsson hóf um sinn störf við Gránufélagsverzlun á Sauðár-
króki, stofnaði verzlun á Hofsósi 1913, en hætti skjótt og hóf
búskap í Málmey vorið 1914. Þar hurfu tveir, sem verið höfðu
í stjórn leikfélagsins úr hreppnum, Elísabet Proppé og Her-
172