Skagfirðingabók - 01.01.1999, Qupperneq 194

SKAGFIRÐINGABÓK
vinnumálaráðherra. Hinn var æðsti embættismaður í sriftinu ís-
land og heyrði undir kansellíið þar sem æðstu ráð ríkisins voru
ráðin með konungi. Kristján fimmti hugsaði sig vandlega um
áður en hann nefndi mann í þetta háembætti og taldi sig sýna
Islendingum mikinn sóma. Hann skipaði launson sinn, Ulrík
Kristján Gyldenlöve. Sá var að vísu þeim mun reynsluminni í
embættisverkum sem hann var tignari að ætt. Var hann þá á
sjötta ári og, þó ungur væri, ekki með öllu ósæmdur titlum og
háembættum fyrir: riddari af fílsorðunni, greifi af Sámsey, frí-
herra af Marselisborg, generalaðmírállautinant, aðalpóstmeist-
ari í Noregi og stiftamtmaður í Færeyjum. Gyldenlöve sá sér
ekki fært að koma til þess lands sem hann var æðsti stjórnandi,
og var til kvaddur staðgengill hans eða umboðsmaður, nefndur
amtmaður. Var þar fyrstur Kristján Miiller og ekki vel kynntur.
. Tíðindi voru nokkur af þessu auma landi önnur en venjulegt
hallæri, þó með skammvinnum slotum. Nokkrir galdramenn
voru brenndir. Danskur maður á höndlunarstaðnum Djúpavogi
skaut íslenskan bóndason til bana og keypti sér líf með 80 rík-
isdölum í sonarbætur til Þorsteins Guðmundssonar á Melrakka-
nesi. Sveinbarn var skírt tveimur nöfnum: Axel Friðrik Jóns-
son. Móðir hans var dönsk.
Róðukross var settur upp í Kaldaðarnesi. Hallgrfmur Péturs-
son lést af sárri kröm, og litlu síðar hurfu einnig af heimi marg-
faldur velgjörðarmaður hans, Brynjólfur biskup Sveinsson, og
vinkona biskupsins, matróna Helga Magnúsdóttir í Bræðra-
tungu. Höfuðsmiður Guðmundur Guðmundsson í Bjarnastaða-
hlfð í Lýtingsstaðahreppi hjó út skírnarsá forkunnlegan handa
Hóladómkirkju. Útileguhjú úr Olfusi tekin af lífi, og annar úti-
leguþjófur gripinn á Tvídægru og hálshöggvinn. Tyrkja-
Gudda og Jón skáld Indíafari burtsofnuðu. Maður nokkur í
Hrunamannahreppi, sem menn veigruðu sér við að nefna nafn
þvílíks manns, var dæmdur óvitnisbær og ekki dómtækur.
Hann hafði lagst undir búfénað og sogið eins og tilberi, gerst
kúdrekkur.
192