Skagfirðingabók - 01.01.1999, Síða 205

ÞÁTTUR AF HERRA HALLDÓRI BISKUPI OG FRÚ ÞÓRU
inn í Vorfrúarkirkju, en á næstu jólum fæddi hans hús-
trú, Þóra Björnsdóttir, honum barn, hvar til ekkert var
lagt, nema sagt það væri ei fullaldra.
Oft hafði Sveinn lögmaður verið ógætnari í orðum, og mjög er
vansagt í lokamálsgrein hans. Skagfirskir hagyrðingar hafa og
stundum verið hvassyrtari:
Biskupsfrúin barnið átti á Hólum,
bar það til á annan dag í jólum.
Séra Halldór sagður var
sannur faðir að barni þar,
og ei þarf par
að undrast um
þó ekki með hún gengi
eins og aðrar lengi.
Þarna er Halldór nokkuð vantitlaður, eins og í hinni frægu
vísu, Sælir verið þér, séra minn. Biskupi var auðvitað full-ljóst,
að reka þurfti allan grun af konu hans þar sem barnsburðinn
bar svo bráðan að. Voru því skilríkir menn til kvaddir að gefa
út vottorð, undir forystu Sæmundar prófasts Magnússonar á
Miklabæ. Segir að Margrét litla hafi verið vanburða og líflítil,
svo að „ei virtist oss hættulaust skírnina að undandraga, svo
lengi sem barnið yrði upp í kirkjuna borið.“
Þá voru kallaðar til góðar konur, Þóra Hallvarðsdóttir yfir-
setukona og Guðrún Eiríksdóttir þjónustustúlka frúarinnar, og
vottuðu þær,
að barnið hafi mjög lengi og framar siðvenjulegum tíma
eftir sína fæðingu legið á klæðum fyrr en nokkurt lífs-
mark með því fannst eður milli varð skilið, svo og einnig
kom fæðingin mjög hastarlega að og fyrir utan almenni-
leg, undangangandi kenniteikn og eðlisháttu, svo við ei
203