Skagfirðingabók - 01.01.1999, Qupperneq 211

ÞÁTTUR AF HERRA HALLDÓRI BISKUPI OG FRÚ ÞÓRU
Halldór gegndi embættum sínum af skyldurækni, og menn-
ingaráhugi hans kom í Ijós fyrr og síðar. Um það vitna til dæm-
is fyrirætlanir hans um skólahald á Snæfellsnesi, sem fyrr var
sagt frá.
Hann lét sér ekki nægja að þýða og fá prentaðan Sannleika
guðhrceðslunnar, heldur fékk hann útgefið á Hólum ýmislegt
annað uppbyggilegra bóka (auk síðari útgáfu Sannleikans). Þá
gengu og á þrykk undir hans hendi kennslubækur í reikningi
og yfirsetukvennafræði. Var Halldór talinn maður mjög reikn-
ingsglöggur, og lögðu sumir honum það út til lasts og smá-
munasemi. Hann lét aldrei vaða á súðum í stjórn biskupsstóls
og skóla. Hann var liðtækur læknir og þokkalega hagmæltur.
X
Þóra Björnsdóttir Thorlacius þrumdi af sér hallærið, og varð
hún þó fyrir ærnum skakkaföllum, svo sem áður var lauslega
drepið á. Veturinn 1752-1753, náðarárið á staðnum eftir lát
biskups, varð hún heylaus, og þurfti að farga fjölda sauðfjár og
nautpenings um miðjan vetur. Allir hestar stólsins féllu og margt
leigukúgilda. Það er því naumast að undra að hún væri stund-
um erfið í skiptum. En það var við heldri menn. Eftir brunann
á Reynistað, sem sr. Jón Steingrímsson gat, sýndi hún best
hvað í henni bjó. Fólkið komst út úr húsunum nálega nakið, og
missti hún sjálf þar alla innanstokksmuni sína. En þá æðraðist
hún ekki, heldur hughreysti fólk sitt og kvað eitt skyldu yfir
sig og allt þjónustuliðið ganga. Var drengskapur hennar
rómaður, og urðu margir til þess að reyna að bæta henni í ein-
hverju skaðann. Hélt hún höfuðbólinu Stað í Reynisnesi (Reyni-
stað) og átti þar heima til dauðadags 27. september 1767. Hún
hafði setið staðinn með þeim höfðingsskap fornum að hafa jafnt
hjúa og kúa. Um uppbyggingarstarf Þóru á Reynistað, og fleira
segir Hörður Ágústsson listmálari í stórmerkri grein í
Afmælisriti til Kristjáns Eldjárns 1976:
14 Skagfirðingabók
209