Skagfirðingabók - 01.01.1999, Page 212
SKAGFIRÐINGABÓK
Það hlýtur að hafa verið mikið í Þóru Björnsdóttur spunn-
ið, hvað svo sem Jón Steingrímsson segir. Hún giftist
tvítug þrettán árum eldri manni, presti sem seinna verð-
ur prófastur og nær loks æðsta tignarsæti klerkdóms. Hún
elur honum tíu börn, sem öll komast til manns. A miðj-
um aldri missir Þóra bónda sinn. Búast mátti þá við, að
hún settist í helgan stein. En það var eitthvað annað.
Þóra sækir um Reynistaðarklaustur og fær, gerist um-
boðsmaður konungs ein kvenna svo mér sé kunnugt.
Síðan lýsir Hörður dugnaði og útsjónarsemi Þóru nánar og bæt-
ir við:
Áður en hún féll frá hafði henni þó tekist að fá Reyni-
staðarbæ það svipmót, sem hélst í meginatriðum rúma
hálfa aðra öld. Nú er bæjardyraportið eitt til vitnis um
höfðingsskap og dugnað biskupsfrúarinnar Þóru Björns-
dóttur.
Því miður hafa engar beinar heimildir varðveist um útlit Þóru
Björnsdóttur. En eitt og annað gefur okkur vísbendingar. Sr.
Halldór, háskólagenginn maður, efnaður, í góðu embætti, var
orðinn 33 ára, áður en sæi þá konu sem hann renndi hýru auga
til. Snæfellingar urðu svo hissa á því hvað Gróa á Staðastað var
ófríð, að þeir þurftu að búa til kynjasögur um rangt móðerni
hennar. Lífsgleði Þóru og áhugi á listum segir auðvitað ekkert
til um útlit hennar, og trúlega hefur 13 barna móðir á 18. öld
brugðið litum með aldrinum. I fásinni og löngum fjarverum
bónda síns er svo sem ekki því að neita að hún kunni að hafa
aukið sér yndi með vínsopa og hljóðfæraslætti ungra manna.
Engin spjöll þurftu því að fylgja. Og naumast hefur það þótt
nýlunda á Hólum, þótt einhver tilsögn í „Ars amatoria" hafi
bæst við hinar „sjö frjálsu listir" sem kenndar skyldu í skólum
biskupsstaðanna, þótt mjög hefði skólahald dofnað frá því sem
210