Iðjuþjálfinn - 01.11.1994, Blaðsíða 21

19
við geðlækningar og líkamlega endur-
hæfíngu. Að vísu er um helmingur
þeirra útlendingar. Stéttarfélag hefur
verið stofnað, sem nú er u.þ.b. að
sækja um aðild að heimssamtökunum.
*
Aætlun hefur verið gerð um iðju-
þjálfaskóla við Háskóla íslands í
tengslum við væntanlegt nám í sjúkra-
þjálfun.
Hvað er iðjuþjálfun?
Meðferð eða lækning með iðjuþjálfun
fer þannig fram, að iðjuþjálfínn notar
gagnlegar athafnir eða störf, aðlagar
þau og sníður til að mæta 4 mikilvæg-
um þörfum, sem fólk hefur:
Þörf fyrir vinnu, skemmtun eða
tómstundaiðju, þörf fyrir menntun
og þörf til að skapa.
Iðjuþjálfínn notar ýmist athafnir til að
bæta heilsu, til að meta atferli sjúkl-
inga, eða til að kenna sjúklingum að
lifa eða starfa betur. Iðjuþjálfun er
ekki talin bein geðlæknismeðferð
(formal psychotherapy). Hins vegar
getur þátttaka í verkefnum og störfum
veitt sjúklingum læknandi samskipti,
bæði við fólk og hluti. Athafna-með-
ferð (activity therapy) er "hér-og-nú"
verklegur máti eða aðferð, sem sér-
staklega miðast við það, að fólk læri
á því að gera hlutina. Athafnir eru
notaðar til að skapa kringumstæður,
eins og þær gerast í lífínu, þar sem
sjúklingum er hjálpað til þess að gera
sér grein fyrir óheppilegum mynstrum
sínum og þeim hugmyndum, tilfínn-
ingum eða gildum, sem hafa skapað
og viðhaldið þessum atferlismynstrum.
I staðinn er sjúklingnum hjálpað til að
finna og þjálfa ný og virkari atferli
eða hegðunarmynstur og vinnu-
aðferðir.
Athafnir eru mikilvægar á tvennan
hátt, þegar iðjuþjálfí notar þær í
meðferð.
1. Veita sjúklingi skilning á sjálfum
sér.
2. Hjálpa til við þróun nýrrar tækni.
Þannig má í meðferð setja upp vissar
aðstæður til að auka sjálfsþekkingu,
en aðrar aðstæður til að þróa og
þjálfa tækni. I "mural" teiknihópi má
kanna þarfír og tilfínningar, en venju-
leg færibandavinna getur, ef rétt er á
haldið, þróað vinnuvenjur.
Iðjuþjálfun er byggð á þeirri kenn-
ingu, að skortur á andlegri og félags-
legri getu eða hæfni stafí af skorti á
einu eða fleiri eftirtalinna atriða:
1. getu til að gera áætlun um og
framkvæma verkefni,
2. getu til að eiga samskipti við ann-
að fólk í hópi, svo að vel fari,
3. hæfni til að þekkja þarfír sínar og
þrár og fullnægja þeim,
4. hæfni til að tjá tilfínningar á við-
eigandi hátt,
5. skorti á nokkurn veginn raunhæfri
mynd af sjálfum sér, félagslegu og
efnislegu umhverfí sínu, ásamt
skilningsskorti á eigin aðstöðu og
afstöðu til umhverfísins,