Iðjuþjálfinn - 01.11.1994, Blaðsíða 26

24
aðstæðna. Dæmi um slíka hópa er
eiginkvenna- eða mæðrahópur, sem
ræðir um hvernig halda skal heimili,
eða annast börn á forskólaaldri. Þá
má einnig hugsa sér hóp sjúklinga,
sem komnir eru að útskrift og ræða
um, hvernig sækja skal um vinnu,
finna sér húsnæði eða nota frítímann.
Hópar geta bæði haft umræðu- og
verkefnafundi, svo sem hússtjórnar-
hópur, þar sem konur og karlar undir-
búa og elda mat saman og ræða
vandamálin, sem upp koma. Hægt er
að fara í búðarferðir í nágrenninu
samtímis því, sem fólk lærir að bera
saman verð og vera hagsýnir kaupend-
ur. í karlahópi, sem stundar líkams-
rækt, gefst tækifæri til að halda sér í
formi og byggja upp líkamann. Slíkur
hópur vinnur einnig á móti þeirri
tilhneigingu sjúklinga að hanga lang-
tímum saman á deildunum. Samtímis
þessu getur slíkur hópur einnig aukið
tilfinningu mannsins fyrir því að vera
karlmaður og gefið jákvæða útrás fyrir
aukaorku og spennu.
Hópur, sem undirbýr og gefur út
dagblað spítalans, hefur með höndum
verkefni, þar sem sjúklingar verða að
hafa samvinnu til að skila fullunnu
verki. Gerir þetta kröfur og veitir
álag, sem iðjuþjálfinn getur aukið og
minnkað eftir þörfum hvers og eins.
Dagblað þjónar einnig þeim tilgangi
að vera vettvangur tjáskipta milli
starfsfólks og sjúklinga, vettvangur,
sem er í höndum sjúklinganna sjálfra.
Næstum allt annað í spítalanum er
undir stjórn starfsfólks. Dagblaðið er
rödd sjúklinganna og gefur þeim
einnig tækifæri til að tjá sig á skap-
andi hátt, svo sem eins og að yrkja,
semja smásögur, teikna, fílósófera,
skrifa ritdóma o.s.frv. Að auki gefur
það þeim tækifæri til þess að æfa
margs kyns tækni, svo sem að skrifa,
vélrita, ritstýra, raða efni, fjölrita, raða
saman blaðsíðunum, skipuleggja og
taka ákvarðanir. Þetta er mjög kerfís-
bundin vinna, þar sem meta má sjúkl-
inga og hjálpa þeim til að laga galla á
vinnuvenjum sínum.
Sjálfsbjargarhópur getur kennt lang-
dvalarsjúklingum þá tækni, sem þeir
þurfa til þess að verða sjálfír færir um
að hirða sig. Þetta eykur sjálfsálit og
vinnur gegn áhrifum langvarandi
dvalar á stofnunum.
Dæmi um einstaklingsbundna athafna-
meðferð á deild er stúlka, sem hittir
iðjuþjálfann reglulega til þess að
leiðrétta ranga mynd af líkamlegu
útliti sínu. Hún hefur það á tilfinning-
unni, að hún sé afar stórvaxin, þótt
hún sé í raun meðalhá og fremur
grönn. Þetta leiðir til vandamála í
samskiptum við annað fólk, svo sem
feimni og skorts á sjálfsáliti. Fyrsta
markmiðið er að leiðrétta hina röngu
sjálfsmynd með því að nota athafnir,
sem sýna henni beinlínis sína réttu
stærð. Ein aðferð er að láta þessa
stúlku reyna að koma sér inn í ýmiss
konar ílát, skríða undir húsgögn, inn
í kústaskápa o.s.frv. Langtímamarkmið
gæti verið að byggja upp sjálfstraust