Iðjuþjálfinn - 01.11.1994, Blaðsíða 42

Mynd 1
40
Guðrún, 80 ára
„Guðnín var lögð inn á sjúkrahús eftir að hafa
dottið heima hjá sér og lærbrotnað. Nú er
beinbrotið gróið, bún getur gengið með
göngugrind og klaett sig sjálf með því að nota
sokkaífæru. Stundum er hún svoiítið gleymin
og utan við sig. Nú á hún að útskrifast af
sjúkrahúsinu.
Guðrún er ekkja og býr ein í lítilli þriggja
herbergja íbúð. Ég heimsæki Guðrúnu og við
skulum hugsa okkur hvemig hægt væri að
aðlaga húsnæði hennar þannig að hún geu
búið þar áfram, þrátt fyrir skerta hreyfifæmi:
lengur sest ofan í baðkerið. Það þarf
upphækkun á klósettið og einnig þarf að festa
á veggina handföng sem Guðrún getur stutt
sig við. Þetta er nauðsynlegt til þess að hún
geti bjargað sér sjálf.
í eldhúsinu prófa ég hækkanlegan vinnustól,
sem hægt er að setja í bremsu með einu
handtaki. Þannig getur Guðrún setið við
eldhússtörfin. Ég bendi dóttur hennar á að
fjarlægja þyrfti þröskulda og lausar mottur svo
að Guðrún komist um íbúðina á eins öruggan
hátt og hægt er.
í svefnherberginu þarf að hækka rúmið og
setja upp létta við höfuðgaflinn þannig að
Guðrún geti reist sig upp úr rúminu. Dóttir
hennar ætlar að kaupa síma til að hafa á
náttborðinu.
í baðherberginu athuga ég hvort hægt sé að
koma fyrir baðbretti, því Guðrún getur ekki
Áður en Guðrún fer heim þarf að ganga frá
því að hún fái heimilishjálp og pláss í
dagvistun. Þar fær hún þjálfun og er í
félagsskap með öðm fólki.
Þá er bara eftir að láta alla þessa hluti verða
að veruleika svo að Guðrún komist aftur i
HEIM TIL SÍN”

Jóhanna, iðjuþjálfi á öldrunarlœkningadeilcL