Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.08.2015, Blaðsíða 15

Morgunblaðið/RAX
þessu tagi á Íslandi. Fólk gefi sér að það
hljóti frekar að fást við ræstingar en rann-
sóknir til doktorsprófs. „Það er horft öðruvísi
á fólk af asískum uppruna en evrópskum og
staðalmyndirnar eru líklega sterkari. En
þetta snýst líka um tungumál. Tali fólk af as-
ískum uppruna góða eða lýtalausa íslensku –
margir eru fæddir og uppaldir hér – þá
breytist viðmótið gjarnan.“
Hún veltir fyrir sér hvað þurfi til svo að
fólk sé álitið fullgildir Íslendingar. „Hvað
þarf ég til dæmis að búa hérna lengi til að
vera álitin Íslendingur? Ég hef búið hér í 31
ár, lengur en fjölmargir sem fæddust hér. Er
25 ára manneskja fædd á Íslandi meiri Ís-
lendingur en ég? Enginn getur neitað mér
um að vera Íslendingur.“
Erum öll manneskjur
Anh-Ðào er með íslenskt og bandarískt ríkis-
fang, auk þess sem hún átti franskan afa.
„Ég er og verð alltaf Víetnami enda þótt ég
hafi ekki víetnamskt ríkisfang og hafi aðeins
komið tvisvar þangað á fjörutíu árum. Ég er
líka Íslendingur, hér bý ég og starfa. Annars
er þetta auðvitað allt afstætt. Ætli ég kalli
mig ekki bara heimsborgara.“
Hún hlær.
Að áliti Anh-Ðào er mikilvægt að taka vel
á móti útlendingum sem hingað koma, hvort
sem það er til lengri eða skemmri dvalar.
„Þegar allt kemur til alls erum við öll
manneskjur og gleymum því ekki að við
þurfum á þessu fólki að halda. Það kemur
hingað til að vinna, byggja þetta land og efla.
Alveg eins og ég og þú. Íslendingar hafa allt-
af borið virðingu fyrir vinnu enda upp til
hópa mjög vinnusamir og hika ekki við að
taka að sér aukavinnu til að hafa fyrir salti í
grautinn.“
Þegar Anh-Ðào kom hingað fyrst 1984
segir hún stéttleysið hafa heillað sig. Enginn
maður virtist líta niður á annan vegna stéttar
hans eða stöðu. Þetta þykir henni smám
saman vera að breytast. „Fólk er farið að
snobba meira fyrir frægum og ríkum og
stéttarskiptingin fyrir vikið að aukast. Hvers
vegna? Af hverju er merkilegra að eiga
mikla peninga en litla? Hvað væri fíni for-
stjórinn á fínu skrifstofunni án fólksins í
móttökunni, fólksins sem eldar fyrir hann
eða fólksins sem skúrar fyrir hann? Allt
hjálpar þetta fólk honum að vera sá sem
hann er. Fyrir það á hann að vera þakklátur.
Ég er mjög hugsi yfir þessu; ætli dokt-
orsritgerðin hafi ekki gert mig róttækari.“
Frá doktorsvörninni. Jóhanna Einarsdóttir, forseti Menntavísindasviðs, dr. Nihad Bunar, prófessor
við Háskólann í Stokkhólmi, Anh-Ðào Katrín Trần, dr. Vini Lander, prófessor við Edge Hill Univers-
ity á Englandi, og dr. Ólafur Páll Jónsson, deildarforseti Uppeldis- og menntunarfræðideildar.
Ljósmynd/Kristinn Ingvarsson
30.8. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15