Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.08.2015, Blaðsíða 40

Viðtal
40 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30.8. 2015
E
f það er köllun að verða læknir
þá hrópaði leiklistargyðjan enn
hærra á Jens Kristján Guð-
mundsson. Hann er menntaður
háls-, nef- og eyrnalæknir en
sagði skilið við gamla líf sitt fyrir tveimur
vikum og er kominn til Los Angeles, þar
sem hann hefur nám á mánudaginn við
virtan leiklistarskóla kenndan við Stellu Ad-
ler. Þar hafa lært m.a. Marlon Brando,
Salma Hayek, Cybill Shepherd, Michael
Richards, Benicio del Toro og Mark Ruf-
falo.
Orð eins og sjálfskönnun og ferðalag eiga
vel við sögu Jens, sem tók mörg smá skref
á leið sinni úr lækninum í leiklistina. Sagan
er dramatísk, góður efniviður í Hollywood-
kvikmynd, sögusviðið er Ísland, Svíþjóð,
New York og Los Angeles með viðkomu á
Kosta Ríka. Maður sem vaknaði um miðja
nótt í húsinu sínu og hugsaði: „Ég hata líf
mitt!“ Þetta hugsa áreiðanlega margir á
einhverjum tímapunkti, eru ósáttir í vinnu
eða einkalífi en gera ekkert í því. Jens er
hins vegar búinn að umbylta lífi sínu.
Jens átti ánægjulegan uppvöxt í Svíþjóð,
en hann fluttist þangað þegar hann var
þriggja ára og bjó aðallega í Linköping og
Lundi. Hann er sonur hjónanna Guðmundar
Björnssonar svæfingalæknis og Guðrúnar
Jensdóttur lögfræðings. Hann var alltaf
„syngjandi og í einhverjum gervum“. „Ég
endaði oftast í aðalhlutverki í leiksýningum
og elskaði að vera á sviði og leika,“ segir
hann.
Lenti fyrir utan hópinn
Þegar hann var átta ára fluttist fjölskyldan
aftur til Íslands, en pabbi hans fékk stöðu
á Akranesi. Hann segist ekki hafa verið
einn af „svölu krökkunum“ þar. Það hafi
verið erfitt að koma inn í nýjan skóla. „Ég
talaði svolítið vitlausa íslensku og lenti fyrir
utan aðalhópinn,“ segir Jens, sem einbeitti
sér að því að vera duglegur í skólanum,
gekk vel og var þá kallaður „proffi“ og
„englabarn“. „Ég tók þetta allt inn á mig,“
segir hann.
„Ég var á fullu í sundi og mikið í golfi.
Ég var í sundliði Akraness þar til ég varð
13 ára. Mér gekk nokkuð vel og vann til
verðlauna en fékk nóg af látlausum æfing-
um og byrjaði í golfi. Ég stóð oft tímunum
saman og sló bolta úti á golfvellinum á
Skaganum. Ég var á tímabili nokkuð efni-
legur kylfingur og fékk að vera með á
nokkrum landsliðsæfingum þegar ég var
táningur.“
Hann átti fáa en góða vini á Akranesi og
sömuleiðis á Seltjarnarnesi þegar hann
fluttist fyrir tíunda bekk þangað. „Ég var
óöruggur og fannst erfitt að passa inn. Var
mikið einn þar til ég byrjaði í Mennta-
skólanum í Reykjavík og eignaðist vini þar.
Fór á eðlisfræðibraut I af því að það var
erfiðast. Ekki af því að mig langaði eitt-
hvað að verða eðlisfræðingur eða verkfræð-
ingur. Ég var bara alveg stefnulaus,“ segir
hann.
„Maður fetar ómeðvitað í fótspor foreldra
sinna ef maður veit ekki alveg hvað maður
vill sjálfur,“ segir hann.
„Ég var alltaf að reyna að vera fyndinn í
tímum, alltaf að skjóta einhverju inn,“ segir
Jens, en þetta var ef til vill ákveðin útrás
fyrir leikarann í honum.
Valdi skynsamlega kostinn
Eftir útskrift fór hann í læknisfræði.
„Ég vissi eiginlega ekkert hvað mig lang-
aði að gera þegar ég var búinn með MR
svo ég fór bara í læknisfræði eins og
pabbi. Það virtist spennandi og „skyn-
samlegt“ val,“ segir hann, en þetta var árið
1999.
Numerus clausus var í gildi og komust
40 manns inn af þeim tæplega 300 sem
þreyttu prófið. „Ég var mjög hamingju-
samur með að komast inn,“ segir hann.
Orðið skynsamlegt situr í blaðamanni.
„Það er svo auðvelt að falla í þá gildru að
reyna að uppfylla það sem maður heldur að
aðrir búist við af manni. Af ótta við að
vera dæmdur skrýtinn velur maður þetta
skynsamlega og örugga í stað þess að
hlusta á það sem hjartað segir.“
Honum gekk vel í læknadeildinni en seg-
ir lesefnið hafa verið þungt og seturnar yf-
ir bókunum langar. „Þetta virtist stundum
aldrei ætla að taka enda.“
Dagdraumar um kvikmyndaleik
Í deildinni steig hann óvæntan dans við
leiklistargyðjuna. „Það var mikil reikistefna
á þriðja ári í læknadeildinni um hvert
skemmtiatriðið ætti að vera fyrir árshátíð-
ina og ég veit ekki af hverju en ég rétti
upp hönd og sagði að ég myndi bara taka
það alfarið að mér. Ég setti þá saman
uppistandsrútínu úr eigin efni og svo úr
nokkrum af fyrirmyndum mínum á þeim
tíma og íslenskaði og staðfærði. Ég man
bara að ég gat varla borðað fyrir stressi,“
segir Jens en vel tókst til og fékk hann
hrós fyrir.
„Þá vaknaði aftur þessi draumur um að
Læknirinn
sem ætlar að
verða leikari
JENS KRISTJÁN GUÐMUNDSSON ÁKVAÐ AÐ GERAST VÍSINDA-
MAÐUR OG TILRAUNADÝR Í EIGIN LÍFI. EN HVERNIG ENDAR
HÁLS-, NEF- OG EYRNALÆKNIR Í LEIKLISTARSKÓLA Í HOLLY-
WOOD? NÚ, MEÐ ÞVÍ AÐ TAKA EITT SKREF Í EINU.
Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is
Hér er Jens á Holly-
wood Boulevard, við
hið fræga kvikmyndahús
sem hefur lengst af ver-
ið þekkt sem Graum-
an’s Chinese Theater.