Félagsbréf - 01.10.1960, Qupperneq 23

félagsbréf
21
Björn Jónsson, Oddur Björnsson, Sigfús Eymundsson, Guðmundur Gamalí-
elsson og Þorsteinn Gíslason, •—■ en margir fleiri koma hér við sögu. —
Allir áttu þessir ágætu menn það sameiginlegt að vera auðugri af einlæg-
um áhuga á að efla andlega heill þjóðar sinnar en af jarðneskum gæðum.
Því fennir seint í auðrakin spor þessara trúu þjóna íslenzkrar bókar.
En móðan streymir. Aðrir hafa tekið við, þar sem þessum og öðrum
frumherjum féll verk úr hendi eftir langan og annasaman starfsdag.
Svo giftusamlega hefur til tekizt, að í hlut Almenna bókafélagsins hefur
nú komið að skrá nýjan kafla í merkilega sögu eins frumherjanna, er fé-
lagið hefur tekið við bókagerð og bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar.
Öllum okkur, sem hér erum, sem og hinum mörgu þúsundum annarra
manna, sem eru aðilar að Almenna bókafélaginu, er ljóst, að stjórn félagsins
undir forystu Bjarna Benediktssonar, dómsmálaráðherra, og framkvæmda
Btjórans, Eyjólfs K. Jónssonar, allt frá stofnun hinn 17. júní 1955, hefur
tekið rösklega til hendi. Þegar getur að líta merkilegar framkvæmdir, og
enn önnur framkvæmdaáform eru okkur kunn. Tvímælalaust hafa forráða-
menn Almenna bókafélagsins hér leyst frábærlega vel af hendi viðamikið
og vandasamt hlutverk. Alls þessa höfum við m.a. gert okkur ljósa grein
af skýrslum þeim, sem hér hafa verið fluttar í dag.
Flestum >er svo farið, að þeim er ljúfara að styðja þann, sem leggur sig
allan fram um að hjálpa sér einnig sjálfur. Og er Almenna bókafélagið
nú leitar til okkar og annarra velunnara um áframhaldandi fjárhagslegt
brautargengi, má um fram allt ekki undan falla að minna á, að félagið
hefur æ fullnægt til hins ýtrasta þessari grundvallarkröfu, að hjálpa sér
sjálfur.
Sjálfsagt þykja okkur ærin og margvísleg tilefni til athugunar og áhyggju
1 sambandi við efnahagsmál, nú siem endranær. Vel má vera að svo sé, en
góðri forsjón er þó svo fyrir að 'þakka, aS viS /slendingar þurjum ek'ci
/ramar aS velja á milli bókarinnar og hinna annarra lífsins gœSa. Nú
er spurningin aSeins þessi: Hvá8 stóra afborgun eigum við nú að greiSa
af Utt útreiknanlegri þakkarskuld okkar allra til bókarinnar?
Við þessi skuldaskil mun hver og einn meta sitt tafl. En við skulum þó
leitast við að hafa þessa afborgun það sómasamlega, að hún geri Almenna
Bókafélaginu — rishæsta íslenzka bókmenntafélaginu sem nú starfar með
þjóðinni — mögulegt að skrá á minnisverðan hátt þann kafla sögu þessa
^ólags, sem á næstu miss'erum verður til bókar færður.