Félagsbréf - 01.10.1960, Blaðsíða 44

42
FÉLAGSBRÉF
þann pappír sem hann nær í og það
er enn töluvert af pappír í landinu11.
Það gerði ástandið sízt ánægju-
legra að margir af þessum nýliðum
montuðu sig af skarpskyggni sinni
og sögðu í heyrenda hljóði að gömlu
fyrirtækin væru sofandi og framtaks-
laus af því þau hlýddu gildandi regl-
um og virtu þá ósk pappírseftirlitsins
aðþeir mynduðu ekki systurfélög eða
reyndu að finna hæpnar leiðir til að
auka fátæklegan pappírsskammtinn.
Nokkrir umboðsmenn rithöfunda
juku enn á erfiðleika útgefendanna
með því að senda þeim kveðjur á
þá leið að ef þeir ekki endurprent-
uðu þetta eða hitt verkið (sem þeir
gátu ekki vegna pappírsskorts)
mundi útgáfurétturinn ganga úr
gildi á grundvelli samþykktar þeirra.
Þegar útgefendur sameinuðust í
sjálfsvörn og gerðu þá heiðarlegu
samþykkt að taka ekkj verk rithöf-
unda keppinauta sinna var rithöf-
undasambandið fullt gremju. En
með tilliti til þess hvernig farið var
með útgefendur í sambandi við
pappír er erfitt að sjá hvað þeir
gátu gert annað þó að þrengingar
rithöfunda ættu fulla samúð skilið.
Ég vona að einhvern tíma verði
ritað um meðferð bóka meðan á síð-
ari heimsstyrjöldinni stóð með sér-
stöku tilliti til skorts á pappír til
útgáfu þeirra.
NjörSur P. NjarSvík þýddi lauslega.
GUÐBERGUR BERGSSON:
SkáldiS....
Hann var ekki
gefinn fyrir
að halda fram
kenningum.
Og meðan aðrir
mœltu og vitnuðu
i,
sat hann hljóður.
Ljóð hans
voru sögð
gædd vissri nœmni
og jafnvel
djúpu
tilfinningalegu viti.
Og pegar
i hópnum
skáld öttu fram
kenningum
annarra
og sinum,
dáðist hann
að list mœlsku.
Örlitið sœrður
öfund.