Félagsbréf - 01.12.1960, Blaðsíða 16

Félagsbréf - 01.12.1960, Blaðsíða 16
14 FÉLAGSB RÉF „Nú, jæja,“ sagði ég, „hvenær leggjum við á hann?“ En hann var alls ekki að lilusta, heldur lá í myrkrinu harður og kyrr, eins og hann væri úr járni. „Ég verð að fara sagði hann. „Mér er ómug- legt að sætta mig við, að fólk fari svona með Bandaríkin.“ „Já,“ sagði ég, „það verður að sitja við það með eldiviðinn. Ég sé ckki betur en við megum til að fara.“ Nú heyrði hann, hvað ég sagði. Hann lá aftur kyrr, en það var ekki sams konar kyrrð. „Þú?“ sagði hann. „í stríðið?“ „Þú lumbrar á þeim stóru og ég á þeim litlu,“ sagði ég. Þá sagði hann mér, að ég fengi ekki að fara. 1 fyrstu' héll ég, að hanu vildi bara ekki, að ég væri að hanga í honum, frekar en hann vildi liafa mig, þegar hann var á höttunum eftir Tullstelpunum. En svo sagði hann mér, að herinn vildi mig ekki, af því að ég væri of litill, og þá vissi ég, að honum var alvara, og ég myndi ekki fá að fara neitt. Einhvern veginn hafði ég ekki lagt fullan trúnað á það, fyrr en nú, að hann ætlaði að fara sjálfur, en nú vissi ég það og ennfremur, að ég átti hvergi að fá að fara. „Ég skal þá höggva við og sækja vatn 'handa ykkur,“ sagði ég. „Þið þurfið eldivið og vatn.“ Nú var hann þó farinn að hlusta á mig. Járnið var horfið úr honum. Hann sneri sér að mér og lagði höndina á brjóstið á mér, því að nú var það ég, sem lá á bakinu harður og teinréttur. „Nei,“ sagði hann. „Þú verður að vera heima og hjálpa pabba.“ „Hjálpa honum til hvers?“ sagði ég. „Hann hefir aldrei dregið neilt uppi. Og hann getur ekki dregizt lengra aftur úr. Honum er ekki ofætluu að sjá um þennan jarðarskika, meðan við erum að sigra Japana. Ég verð að fara. Ef þú verður að fara, verð ég það líka.“ „Nei,“ sagði Pétur. „Þegiðu nú. Þei.“ Og honum var alvara og ég vissi það. Ég vildi bara heyra hann segja það sjálfan. Ég lét undan. „Ég fæ þá ekki að fara,“ sagði ég. „Nei,“ sagði Pétur. „Þú færð ekki að fara. Þú ert of lítill í fyrsta lagi. Og í öðru lagi. . . .“ „Þá það,“ sagði ég. „Þegiðu þá og lofaðu mér að fara að sofa.“ Hann þagnaði þá og lagðist aftur á bak. Og ég lá kyrr og lézt sofa, og ekki leið á löngu, þangað til hann var sofnaður, og ég skildi, að það var löngunin til að fara í stríðið, sem hafði valdið honum áhyggjum og haldið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.