Félagsbréf - 01.12.1960, Blaðsíða 21

FfiLAGSBRÉF
19
að nota símann hjá þér.“ Hann talaði ofurlítið í símann, lagði hann síðan
frá sér og sagði við manninn í miðasölunni: „Hafðu auga með honum. Ég
kem aftur strax og Mrs. Habersham er komin á fætur og búin að klæða
sig.“ Hann fór út. Ég stóð upp og fór yfir að miðasöluborðinu.
„Ég ætla til Memphis,“ sagði ég.
„Vitaskuld," sagði maðurinn. „Seztu nú niður á bekkinn. Mr. Foote kem-
ur eftir andartak.“
„Ég þekki engan Mr. Foote,“ sagði ég. „Ég ætla að taka þennan vagil
til Memphis.“
„Áttu peninga?“ sagði hann. „Það kostar þig sjötíu og tvö sent.“
Ég tók up]i eldspýtustokkinn og vafði utan af snípuegginu. „Ég skal
kaupa við þig á þessu og farmiða lil Memphis.“
„Hvað er þetta?“ sagði hann.
„Það er snípuegg,“ sagði ég. „Þú liefir aldrei séð svoleiðis fyrr. Það er
dollara virði. Ég skal láta það á sjötíu og tvö sent.“
„Nei,“ sagði hann, „mennirnir, sem eiga þennan vagn heimta peninga-
greiðslu. Ef ég færi að skipta á miðum og eggjum eða búpeningi og svo-
leiðis, myndu þeir reka mig. Farðu nú og seztu þarna á bekkinn, eins og
Mr. Foote... .“
Eg ætlaði út, en hann náði í mig; hann studdi annarri hendinni á miða-
borðið og sveiflaði sér yfir það og náði mér og rétti út höndina til að
grípa í skyrtuna mína. Ég kippti fram vasahnífnum mínum og spretti
honum opnum.
„Leggðu á mig hendi og ég sker hana af þér,“ sagði ég.
Ég reyndi að smeygja mér undan honum og hljóp til dyranna en hann
var sneggri en nokkur annar fullorðinn maður, sem ég hefi séð, nærri því
eins snöggur og Pétur. Hann komst í veg fyrir mig og staðnæmdist með
hakið við hurðina, en annan fótinn dálítið á lofti, og það var engin önn-
ur leið út. „Seztu aftur á bekkinn og hallu þig þar,“ sagði hann.
Það var hvergi annars staðar hægt að komast út. Og hann stóð þarr.a
*»eð bakið í dyrnar, svo að ég settist aftur á bekkinn. Og allt í einu var eins
°g stöðin væri orðin full af fólki. Lögreglan var komin aftur, og það voru
tvær konur í |)elsum og málaðar í framan. En það var samt eins og þær
hefðu farið á fætur í flýti og væru alls ekki ánægðar með það, önnur
gomul, hin ung, og voru að horfa ofan á mig.