Félagsbréf - 01.12.1960, Page 31

Lagðist ég á ljóra:
lék sér barn á gólfi;
mjólk á mildum eldi;
maður sat og las.
Brá ég brýndum hnífi,
blóð úr þessum manni
hneig á mínar hendur.
Hvarf ég skjótt á braut.
Er ég öðru sinni
auða dali gisti
lygnt úr lágum hóli
lagði engan reyk.
Sat hjá svöngu barni,
sat hjá dauðum eldi,
sat hjá myrtum manni
móðir ung og grét.
Fann ég loksins fróun,
fékk ég þráða svölun:
hrundi blóð af hnífi,
hrundi blóð í mold.
/