Félagsbréf - 01.10.1962, Blaðsíða 41

Félagsbréf - 01.10.1962, Blaðsíða 41
FÉLAGSBRÉF 37 Þinn íöður huggar erfiöl, og aðra muntu ei hryggja. Þú ekkert þarft um ævidvöl af ætt né riki að þiggja. Sof, prins, í lausn frá kæti og kvöl, í Danmörk. Þessi vögguvísa yfir andvana fædd- um prinsi mun vera ort fyrir áhrif af Hamlet-túlkun Gösta Ekmans. Sjór- inn er veraldarsjórinn, lífssjórinn í móðurkviði líkt og hjá Chagall, það er sem skáldið segi: Af hafi ertu kominn, að hafi skaltu aftur verða. Örlög skálds- ins verða táknræn: Hjalmar Gullberg drukknaði í fyrrasumar. Það var engu líkara en hugsun fæl- ist á bak við. Aldarfjórðungi áður hafði Gullberg ort: Med havets visa iir jag förtrogen. Berget och skogen . má andra prisa. Frán kvall till gryning, i sömn och vaka med strandens dyning mitt hjarta slár. Frán urtidsnatten hör jag hans stámma som delar vatten och skapar ljus. Vad kan mig skrámma? Ifár ár jag hemma i fadersfamnen vid havets brus. IV. Ljóðin í þremur síðustu ljóðabókum Gullbergs munu lítt eða ekki vera kunn á Islandi, enda nálega ekkert verið þýtt; má það heita skiljanlegt, því varla mun það teljast áhlaupaverk að snara þeim á aðrar tungur. Sérstaklega er mér ekki grunlaust um, að terzínurnar i næstsíðasta ljóðasafninu myndu revn- ast ísienzkum skáldum og ljóðaþýður- um þungar í skauti. Um fyrri kvæði Gullbergs erum við ólíkt betur sett, og þó að sú mynd sem við höfum fengið af skáldskap Gullbergs sé ekki heil og í vanti þar sem hann reis hæst og kafaði dýpst undir lokin, má þó við una: fáum erlendum skáldum munum við hafa kynnzt betur. Magnús Ás- geirsson tók snemma ástfóstri við Gull- berg. Hann þýddi mikið úr sænsku; í fyrstu mun Fröding hafa fangað hug hans mest, cn er á líður finnur hann æ meira til skyldleikans við Gullberg, þýðir fyrst einstök kvæði og loks heila ljóðabók: Að sigra heiminn. Gullberg hefur því lengi verið kunnur og dáður af íslenzkum ljóðaunnendum og þýð- ingar Magnúsar voru með því óvenju- lega handbragði, að liggur við manni finnist hafa orðið sjónarsviptir í ís- lenzkum bókmenntum við lát þessa er- lenda skálds. Og þeir sem kynnzt hafa verkum Hjalmars Gullbergs munu ljúka upp einum munni um það, að þar gekk eitl dýrlegasta skáld, sem Norðurlönd hafa alið á þessari öld.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.