Félagsbréf - 01.10.1965, Síða 21

og íslenzk, og varð hann á því sviði mjög afkastamikill höfundur. Hann
setti og fram nýstárlegar kenningar um uppruna mannlegs máls og
birti rannsóknir sínar um þau efni í nokkrum bókum. Höfuðrit hans
mun þó teljast upprunaorðabók sú hin mikla, Islándisches etymo-
logisches Wörterhuch, sem út kom í Bern á árunum 1951—56 og er
1400 hls. í stóru broti. 011 þessi vísindastörf dr. Alexanders bera vitni
um hugkvæmni hans, djörfung og vinnusemi, þó að vitanlega hafi þau
á ýmsan hátt goldið þess, hversu mörgu öðru hann hafði að sinna.
Um áratugi hvíldu byggingarmál háskólans að verulegu leyti á hans
herðum, og hann átti manna mestan þátt í að skapa honum skilyrði til
áframhaldandi vaxtar. 1 öllum þeim efnum sýndi dr. Alexander slíkan
stórhug, framsýni og framkvæmdaþrek, að telja má til fádæma, og
afrek hans þar skipa honum tvímælalaust á bekk með þeim mönnum, er
orðið hafa farsælastir í starfi sínu fyrir land og þjóð á þessari öld.
Dr. Alexander var heill og hreinlyndur drengskaparmaður, sem ekki
mátti í neinum hlut vamm sitt vita, og öll framkoma hans var mótuð
af góðvild, háttvísi og höfðingsbrag. Vinum sínum var hann ljúfur og
trölltryggur og allir munu þeir, er höfðu af honum nokkur kynni
winnast hans ævilangt af hlýhug og virðingu.
Tómas Guðmundsson.
KÉLAGSBRÉF 13