Frón - 01.01.1944, Side 9
Jón Krabbe sjötugur
3
ráðuneytinu, enda hefur það ekki haft íslenzk mál með höndum
síSan, en jafnframt sleppti hann öðrum aukastörfum og hefur
eftir þaS variS öllum kröftum sínum í þágu íslands.
Petta er aSeins yzta borSiS á æviferli Jóns Krabbe. Hitt mun
á fárra manna færi, og sízt mínu, aS gera grein fyrir hinum
margvíslegu athöfnum sem felast bak viS þessa upptalningu
starfa og ártala. ISjusemi, starfslöngun og vinnuþrek voru meSal
vöggugjafa hans. Hann hefur fengizt mikiS viS fjárhagsmál,
löggjöf og ýmisleg þjóSfélagsmál. Hann hefur veriS fulltrúi ís-
lands í nefndum sem unniS hafa aS samræmdri löggjöf á NorSur-
löndum. GóSur heimildarmaSur, prófessor Viggo Bentzon, lét
þess getiS viS mig oftar en einu sinni aS hlutdeild Krabbe í
nefnd þeirri er fjallaSi um sameiginlegan norrænan sifjarétt,
hefSi veriS þung á metunum. MeSal lagafrumvarpa sem Krabbe
hefur samiS aS tilmælum íslenzkra stjórnarvalda má framar
öllu benda á frumvarp um rétt til fiskiveiSa í landhelgi, sem
óbreytt var gert aS lögum áriS 1922. í lögum þessum var gengiS
svo langt sem unnt var, samkvæmt alþjóSalöggjöf, um réttindi
íslendinga til aS færa sjálfum sér í nyt auSæfalindir íslenzkra
fiskimiSa og um varnir þeirra gegn ágengni útlendinga. En þó
aS atvikin hafi valdiS því, aS Krabbe hefur meira gert fyrir
sjávarútveg en landbúnaS, þá mun óhætt aS segja aS bændastétt-
in stendur nær hug hans, og hana telur hann kjarna íslenzku
þjóSarinnar.
Hér skal enn drepiS á eitt starf sem Jón Krabbe hefur haft
meS höndum, ekki af því aS þaS sé meSal hinna umsvifamestu
sem hann hefur gegnt, heldur af því aS mér er kunnara um
þaS en önnur. Hann hefur í meira en 20 ár veriS féhirSir FræSa-
félagsins. Og hafi sú stofnun haft meira auralán en flest íslenzk
menntafélög önnur, mun forsjá hans eiga sína hlutdeild í því.
PaS er aS minnsta kosti víst aS aSrir FræSafélagsmenn hafa veriS
fegnir og þakklátir aS vita fjármál félagsins í svo öruggum
höndum.
Jón Krabbe hefur ávallt gert sér far um aS reynast dyggur
þjónn og hollur ráSgjafi. Mjög margir Islendingar hafa notiS
aSstoSar hans, gestrisni og góSra ráSa, langt fram yfir þaS sem
embættisskyldur kröfSu. Hann hefur einlægt látiS sem minnst
á sér bera og veriS frábitinn hvers konar metorSagirnd og yfir-
læti. Pví mun engin hending hafa valdiS, heldur vísbending frá
honum sjálfum, aS afmælis hans var hvergi minnzt í blöSum
1*