Frón - 01.01.1944, Blaðsíða 12

Frón - 01.01.1944, Blaðsíða 12
6 Tryggvi Sveinbjörnsson hefði algert sjálfræði um áframhald sameiginlegra málefna þegar tímar liðu. l3etta fyrirkomulag skerti því að engu sjálfstæSi Islendinga. l-’eim var heimilt aS gæta hagsmuna sinna í hvívetna þegar frá liSi, og máttu kjósa örlög sín sjálfir. Mörgum íslendingum mun hafa leikiS hugur á, aS viS tækjum sjálfir viS öllum okkar málum þegar á árinu 1918, en viS vorum ekki undir þaS búnir þá aS fara meS sum þau málefni, er fullu sjálfstæSi fylgja. ASrir efuSust um, aS viS gætum risiS undir kostnaSinum, því aS á misjafnlega arSbærum árum gæti hann orSiS of þungur baggi íslenzkum atvinnuvegum. Á hinn bóginn hugSu Danir á þann möguleika, aS þjóSirnar gætu haldiS áfram samvinnu framvegis, þvi aS nú væri ekki hægt aS kvarta lengur um skilningsleysi Dana á þjóSerniskröfum íslendinga. Þessi mismunandi sjónarmiS voru sameinuS í orSalagi sam- bandslaganna, þannig aS aSdáunarvert má kalla, enda til varan- legs heiSurs þeim frjálslyndum og málsmetandi mönnum, er aS samningsgerSunum stóSu. Á tæpum þrem vikum komu þeir sér saman um öll þau atriSi, scm mikill meiri hluti beggja þjóSa, hinnar íslenzku og hinnar dönsku, féllst á. Jón Magnússon var þá íorsætisráSherra og samningamenn íslendinga Einar Arnórsson, Bjarni Jónsson frá Vogi, Jóhannes Jóhannesson og lJorsteinn M. Jónsson, nú bókaútgefandi á Akureyri. Pessir menn áttu því láni aS fagna aS leysa öll þau vandamál um réttindi íslendinga, sem Jón SigurSsson var aS berjast fyrir alla æfi. Af Dana hálfu eiga heiSurinn skiliS Zahle forsætisráSherra og fulltrúar Dana Christopher Hage, .1. C. Christensen, Borg- bjerg og Arup, fyrst og fremst af því aS þeir viSurkenndu fyrir liönd Danmerkur sjálfstæSi og sjálfsforræSisrétt íslendinga. Samningamennirnir dönsku báru fullan skilning á virSingu tíSar- andans fyrir sjálfsforræSisrétti þjóSanna og hikuSu ekki viS aS víkja frá grundvallarsjónarmiSi því, sem fyrri ráSuneyti Dana höfSu haldiS gagnvart Islendingum. Margur íslendingurinn mun halda því fram, aS viS höfum ekki fengiS annaS en þaS, sem viS áttum heimtingu á. Petta er rett, en fæstir athuga, hversu fá dæmi sagan sýnir um svo höfSinglega framkomu þess, er meira má sín. Á grundvelli viSurkenningar Dana á sjálfstæSi Islands varS
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Frón

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frón
https://timarit.is/publication/1208

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.