Frón - 01.01.1944, Síða 67
Orðabelgur
61
Iþróttir hafa og fariS mjög í vöxt heima, en mikiö vantar á, að
áhugi fyrir slíku hafi náS til almennings. ÞaS er því fagnaSarefni
aS sjá hvern nýjan vísi, sem bendir í þá átt.
ÞaÖ er óhætt aS segja, aS íslendingar í Höfn hafa látiö sig
slík mál litlu skipta, og er þaS illa fariS, því aS allur þorri þeirra
kemur hingaS á æskuskeiöi, til aS leita sér frama, og ættu því
sízt aS vanrækja þessa hliS málsins.
Dálítil tilraun var gerS til þess síSasta sumar, aS gefa mönnum
kost á aS stunda holla og skemmtilega útivist. Jón Helgason
stórkaupmaSur, gamall glímugarpur og íþróttafrömuSur aS heim-
an, hafSi sundnámsskeiS fyrir landa hér. Kenndi hann sjálfur
körlum endurgjaldslaust, en danskir kennarar voru fengnir til
aS kenna konum. Þátttakendur voru alls um 30. Einnig var
stofnaS róSrarfélag, sem fékk mjög góSar undirtektir. Er þaS
ekki aS undra, því aS hver hefur ekki orSiS heillaSur á göngu
sinni aS kvöldi til á Löngulínu af aS sjá spegilslétt sundin þakin
bátum, sigldum og rónum, og heyra söng og hlátur kátra bát-
verja? En ekkert hefSi getaS orSiS úr neinu, ef færeyska róSrar-
félagiö hefSi ekki sýnt þá fádæma rausn og góSvild, sem aldrei
verSur fullþökkuS. Þeir skráSu okkur í félag sitt gegn vægu
mánaSargjaldi og léSu okkur síSan tvo teinæringa eitt kvöld í
viku. Rerum viS eftir þaS vikulega allt sumariS, konur á öSrum
bátnum, en karlar á hinum, þar til viöburSirnir á höfuödag
neyddu okkur til aS hætta. 1 lokin var stiginn dans í naustinu
eftir dillandi harmónikuvölsum.
FrumkvæSiS aö róSrarfélaginu eiga þeir Jón Helgason stór-
kaupmaSur, sem er formaSur þess, Hjörtur Þorsteinsson verk-
fræSingur og Bergur Jónsson járnsmíSameistari. ASalfundur var
haldinn nýlega, og var þar ákveSiS aö hefjast handa um fjár-
söfnun til þess aS kaupa bát. Er ætlunin aS eignast kappróSrarbát,
svo aS félagsmenn geti lært aS róa eftir öllum listarinnar reglum
Ef einhverjir þeirra skyldu síSan, þegar heim kemur, eiga ein-
hvern þátt í aS vekja áhuga á þessari skemmtilegu og nytsömu
íþrótt, væri vel aS veriS. En þótt ekki sé nema til þess, aS ís-
lendingar hér fái tækifæri til aS fleyta sér út á pollinn, er ekki
unniS fyrir gíg.
En svona bátur er dýr og lítil efni fyrir hendi. í ráSi er aS
stofna til happdrættis, og bregSast landar vonandi vel viS. Einnig
vonum viS, aS sem flestir gerist styrktarfélagar, í þeirri vissu
aS meS því stySji þeir góSan málstaS.
Islendingar standa í þakkarskuld viS alla þá menn, sem hafa