Morgunblaðið - 05.12.2015, Side 38
38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 2015
✝ Guðni MarinóÓskarsson
fæddist 28. sept-
ember 1941 í Sjó-
borg á Eskifirði.
Hann lést á Land-
spítalanum Foss-
vogi 26. nóvember
2015.
Foreldrar hans
voru Sigurbjörg
Halldóra Guðna-
dóttir, f. 24. apríl
1917, d. 1. desember 1989, og
Óskar Sigurjón Jónsson Snædal,
f. 6. maí 1917, d. 27. janúar 1986.
Systkini Guðna eru: Guðni Þór,
f. 12. janúar 1937, d. 24. ágúst
1937, Alfreð, f. 4. febrúar 1940,
d. 20. september 1979, Jón
Ragnar, f. 9. nóvember 1942,
Margrét, f. 16. október 1948,
Halla Ósk, f. 11. apríl 1953, og
Ríkarð, f. 14. júlí
1958.
Guðni kvæntist
9. apríl 1966 Mar-
gréti Stefaníu
Sveinsdóttur, f. 1.
mars 1946. For-
eldrar hennar voru
Ragnheiður Anna
Stefánsdóttir
sjúkraliði, og
Sveinn Vilhjálms-
son vélstjóri.
Guðni lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum á Akureyri
1961 og cand. odont-prófi frá
Háskóla Íslands 1967. Guðni var
starfandi tannlæknir á Húsavík
frá 1967 til 1971 og á Eskifirði
frá 1971 til starfsloka.
Útför Guðna fer fram frá
Eskifjarðarkirkju í dag, 5. des-
ember 2015, klukkan 13.
Elsku bróðir, við kveðjum þig
og þökkum fyrir allt.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Magga, við vottum þér
innilega samúð okkar.
Jón Ragnar, Margrét,
Halla Ósk og Ríkarð.
Ég hef augun mín til fjallanna:
Hvaðan kemur mér hjálp?
Hjálp mín kemur frá Drottni
skapara himins og jarðar.
(Davíðssálmur 121)
Á þessari stundu þegar ég
minnist míns kæra mágs og
besta vinar, Guðna Óskarssonar,
eða Badda frænda eins og hann
var alltaf kallaður á mínu heimili,
þá vil ég þakka fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum með
honum og hans yndislegu konu,
Margréti. Ég kynntist Badda ár-
ið 1962 er við Alfreð bróðir hans
giftum okkur og tókst þá strax
góð vinátta með okkur og hélst
sú vinátta til dauðadags.
Árið 1962-1964 bjó Baddi
ásamt Margréti unnustu sinni
hjá okkur Alfreð á Ásbraut 9 í
Kópavogi meðan hann var við
tannlæknanám við Háskóla Ís-
lands.
Hann starfaði sem tannlæknir
á Húsavík að námi loknu frá
1967-1971. En 1971 fluttist hann
austur, í heimabyggð sína, Eski-
fjörð, ásamt eiginkonu sinni,
Margréti. Hann starfaði sem
tannlæknir á Eskifirði frá þeim
tíma.
Þrátt fyrir að alllangt væri á
milli fjölskyldna okkar rofnuðu
aldrei vináttutengslin. Árið 1979
lést Alfreð maðurinn minn eftir
stutta sjúkrahúslegu, Baddi var
ekki lengi að bregðast við og var
kominn suður ásamt Margréti,
mér og mínum börnum til að-
stoðar strax daginn eftir.
Öll sú aðstoð sem hann og
Margrét veittu okkur þá og oft
eftir það verður aldrei fullþökk-
uð. Eftir þennan erfiða tíma
styrktust vinaböndin enn meir.
Ég og fjölskylda mín vottum
Margréti konu hans og ættingj-
um öllum, okkar dýpstu samúð.
Drottinn blessi ykkur öll.
Oddný S. Gestsdóttir.
Ég á margar hlýjar og góðar
minningar um Badda frænda. Ég
var oft í pössun hjá honum og
Möggu þegar ég var yngri. Frá
því að ég man eftir mér kallaði
hann mig „litla vog“ og hann var
„stóra vog“ því við áttum það
sameiginlegt að vera bæði í
vogarmerkinu. Það var gott að fá
faðmlag hjá Badda því þau voru
bæði þétt og löng. Honum var
mjög umhugað um að mér og
hinum systkinabörnunum hans
vegnaði sem best. Hann hafði
alltaf áhuga á því að vita hvað
væri í gangi hjá mér hverju sinni
og hann lét mig finna að hann
væri stoltur þegar gekk vel.
Baddi átti sínar stundir með okk-
ur þegar við vorum yngri, hann
fór oft með okkur systur á skíði
um helgar; einnig var það árviss
hefð að við fórum með Badda
ásamt Díönu Mjöll á aðfanga-
dagsmorgnum að bera út. Þá
keyrði hann okkur frænkur um
bæinn til að bera út jólakort,
mjög skipulega, það var komið
við á heimilum allra systkinanna
og skipst á gjöfum og kortum og
allir heimsóttir. Þetta hefur ef-
laust byrjað til að stytta okkur
biðina eftir jólunum en hefðinni
var haldið við langt fram á full-
orðinsár. Við mæðgur fórum með
honum í ógleymanlega ferð til
Færeyja með Norrænu og
keyrðum um eyjarnar og skoð-
uðum margt, annað var skilið
eftir til að skoða í bakaleiðinni en
svo var farin önnur leið til baka.
Þetta varð að máltæki sem við
notuðum oft og hlógum að, „við
skoðum það í bakaleiðinni“. Eftir
að Baddi fór að heimsækja mig
eftir að ég fór að búa drukkum
við oft kaffi saman og spjölluð-
um, fyrir okkur tvö helltum við
upp á mjög sterkt kaffi sem eng-
inn annar gat drukkið og varla
við sjálf, en það var okkar. Þá
gleymi ég ekki kvöldunum þegar
við töluðum saman í síma, það
gerðist oft þegar Gettu betur
byrjaði í sjónvarpinu, þá hringdi
Baddi og við horfðum á þáttinn
saman og oftar en ekki var Baddi
með svörin á hreinu á undan
keppendunum. Baddi hafði mikla
ástríðu fyrir íslenskri tungu,
hann talaði rétt og var umhugað
um að aðrir gerðu það. Hann átti
það oft til að leiðrétta mann og
leiðbeina. Baddi kenndi mér ótal
margt sem ég bý að enn í dag og
geri áfram, hans verður minnst
með miklum hlýhug í minni fjöl-
skyldu og við eigum eftir að vitna
í hann um ókomin ár.
Elsku Magga! Minningin um
mikinn uppáhaldsfrænda lifir
áfram.
Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur,
Freyja Björk.
Líttu sérhvert sólarlag,
sem þitt hinsta væri það.
Því morgni eftir orðinn dag
enginn gengur vísum að.
(Bragi Valdimar Skúlason)
Þannig týnist tíminn, elsku
frændi, og alltaf heldur maður að
það komi nýr í staðinn og við trú-
um því að það sé rétt sem frænd-
ur okkar í Færeyjum segja „það
kemur alltaf meiri tími, gamli“,
en það gerir það ekki. Nú ertu
farinn og við vildum óska að tím-
inn hefði verið meiri, að við hefð-
um getað komið í tannlæknastól-
inn hjá þér einu sinni enn,
drukkið kaffi með ykkur Möggu
á eftir, sungið aftur með þér í
kórnum, fengið meiri tilsögn í
frönsku, farið í fleiri ferðalög,
borið enn einu sinni út jólakortin
með þér.
Eins og okkur fannst leiðin-
legt að þú skyldir leiðrétta okkur
málfarslega þá þráum við ekkert
meira núna en að heyra „nei, þér
hlakkar ekki til, þú hlakkar til“
og í hvert skipti sem við leið-
réttum okkar börn, hugsum við
um þig. Við vildum óska að þú
hefðir komið í eitt jólaboð enn.
En tíminn hann hljóp frá okkur.
Við lítum til baka með þakk-
læti fyrir að hafa átt þig að,
elsku Baddi, og við trúum því að
þú sért núna hjá ömmu og afa og
öllum þeim sem eru ekki lengur
hjá okkur.
Minningarnar ylja og minning
þín lifir með okkur.
Elsku Magga, við vottum þér
dýpstu samúð okkar.
Halldóra Ósk, Díana Mjöll
og fjölskyldur.
„Kaupa, kaupa ís“ og „Vá
maður! Tuttugu bílar“ eru setn-
ingar sem rifjaðar voru upp
reglulega með Badda frænda en
það eru rúm 40 ár síðan þær
voru sagðar. Núna síðast í nóv-
ember rifjuðum við upp þegar
undirrituð pissaði í kopp á
hundrað kílómetra hraða og gól-
aði fyrri setninguna með reglu-
legu millibili. Þetta var í fyrsta
skipti sem við fórum saman í
ferðalag, ég og Baddi frændi, en
ferðinni var heitið til Reykjavík-
ur, þar sem ferðalaginu lauk nú
fyrir skemmstu hjá Badda.
Ég á margar og góðar minn-
ingar um Badda, það var alltaf
gott að koma til þeirra hjóna og
alltaf tekið vel á móti okkur
krökkunum en nú í seinni tíð hef-
ur samverustundunum fækkað
mikið eins og gengur og gerist.
Ég man sérstaklega eftir
ferðalögunum sem ég hef farið í
með honum. Fyrst þessi frábæra
Reykjavíkurferð, þar sem ég
hafði aldrei séð svona marga bíla
eins og blöstu við mér þegar við
keyrðum niður Ártúnsbrekkuna
(alveg tuttugu). Ég man líka eftir
helgarferðinni sem ég, Díana
Mjöll og amma Gógó fórum með
þeim hjónum til Borgarfjarðar
eystri og í Hallormsstað. Í þeirri
ferð var Baddi með kvikmynda-
vélina á lofti og tók virkilega
skemmtilegar myndir af okkur
frænkum sem við fengum oft að
horfa á, mest gaman var þó að
horfa afturábak og sjá hvernig
við meðal annars stukkum aftur
fyrir okkur upp í rólurnar.
Einu sinni fórum við, systurn-
ar og mamma, líka með Badda til
Færeyja. Það var virkilega
skemmtileg ferð, þar sem mikið
var ekið um og við fræddar um
eyjarnar. Sumt átti að skoða bet-
ur í bakaleiðinni, en oftar en ekki
var svo farin önnur leið til baka,
sem varð til þess að úr varð mál-
tæki sem oft var hlegið að:
„Skoðum það í bakaleiðinni.“
Verandi tannlæknir sá Baddi,
að sjálfsögðu, um að fylgjast með
og gera við tennurnar í mér sem
og öðrum Eskfirðingum og Aust-
firðingum. Ég man alltaf hvað ég
átti erfitt með að skilja alla hina
krakkana, sem voru hræddir við
Badda. Það er sennilega gott að
vera alinn upp með tannlækni í
fjölskyldunni, þá er einhvern
veginn engin ástæða til að hræð-
ast þá stétt. Það var yfirleitt
þannig að þegar búið var að
skoða, og stundum gera við, var
manni boðið upp á efri hæðina í
létt spjall. Við áttum oft góðar
stundir eftir veru í tannlækna-
stólnum.
Nú er farið að styttast í jólin,
þá er ekki úr vegi að rifja upp
jólahefðina sem við Freyja syss
og Díana Mjöll áttum með Badda
frænda. En á aðfangadagsmorg-
un fórum við alltaf með honum
að bera út jólakortin á Eskifirði.
Kortunum var raðað skipulega
og svo var ekið af stað. Sum-
staðar var kortunum bara
smeygt inn um lúguna en annars
staðar var kíkt inn og skipst á
pökkum og kortum. Þetta var
virkilega skemmtileg hefð sem
við héldum við langt fram eftir.
Hvíldu í friði, elsku Baddi
frændi.
Elsku Magga, við fjölskyldan
sendum þér okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Sigríður Rósa.
Guðni Marinó
Óskarsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVERRIR GUÐJÓNSSON,
Norðurbakka 19b, Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi,
Hafnarfirði, 29. nóvember. Útförin fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju mánudaginn 14. desember klukkan 13.
.
Erna Aðalheiður Guðjónsdóttir,
Nína Kristín Sverrisdóttir, Jón I. Ingólfsson,
Sigríður Guðný Sverrisdóttir, Jón Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HJÁLMAR GÍSLASON
frá Hesteyri,
sem lést mánudaginn 30. nóvember,
verður jarðsunginn í Neskirkju
mánudaginn 7. desember klukkan 13.
.
Snorri Hjálmarsson, Sigríður L. Guðjónsdóttir,
Gísli Hjálmarsson, Ásgerður Soffía Nönnudóttir,
Berglind Sigurðardóttir,
Ína Dóra Hjálmarsdóttir, Benóný Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HILDIGUNNUR HALLDÓRSDÓTTIR,
Laugarnesvegi 89, áður til heimilis að
Hagamel 26,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi
laugardaginn 28. nóvember, verður jarðsungin
frá Áskirkju þriðjudaginn 8. desember klukkan 13.
.
Hjördís S. Pálsdóttir, Björgúlfur Pétursson,
Þorgerður Pálsdóttir, Guðmundur K. Marinósson,
Bentína U. Pálsdóttir, Kristinn Á. Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, sonur og
bróðir,
SIGURÐUR ÁRNI KJARTANSSON
hagfræðingur,
Háaleitisbraut 26,
Reykjavík,
lést aðfaranótt föstudagsins
27. nóvember. Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 9. desember klukkan 11.
.
Sólborg Hreiðarsdóttir,
Kári Sigurðsson,
Kormákur Sigurðsson,
Dóróthea Jónsdóttir,
Guðlaug Kjartansdóttir,
Gunnar Kjartansson,
Guðrún Kjartansdóttir.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGUNN ÞÓRÐARDÓTTIR,
Dunhaga 15,
lést á Mörk hjúkrunarheimili laugardaginn
28. nóvember. Útförin fer fram frá
Neskirkju miðvikudaginn 9. desember klukkan 15.
.
Svava Þóra Þórðardóttir, Gunnar Kristjánsson,
Ingunn Guðrún Einarsdóttir, Helgi Gísli Birgisson,
Þórður Einarsson,
Helgi Einarsson,
Heiða Lilja og Svava Sóley.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG KRISTRÚN
GUÐMUNDSDÓTTIR ROESEL,
sem andaðist á Landspítalanum í Fossvogi
hinn 19. nóvember síðastliðinn, verður
jarðsungin frá Háteigskirkju föstudaginn
11. desember klukkan 13.
.
Roy Richard Roesel Jr.
Tamara Lísa Roesel Michele Trappella
Nanna Björg Benediktz Guðmundur Birgir Stef.
Helgi Þór Guðmundsson Kirstín Dóra Árnadóttir
Birgir Hlynur Guðmundsson
og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR KRISTÓFER ÓSKARSSON,
Dalbraut 16, Reykjavík,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík
29. nóvember síðastliðinn, verður
jarðsunginn frá Háteigskirkju miðvikudaginn 9. desember
klukkan 13.
.
Sigríður F. Guðmundsdóttir,
Hafdís Ósk Sigurðardóttir, Brynjar Jakobsson,
Linda Ósk Sigurðardóttir, Helgi Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.