Morgunblaðið - 23.07.2016, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. JÚLÍ 2016
Fallinn er frá,
langt fyrir aldur
fram, fornvinur
okkar Gísli Bene-
diktsson. Sorg og
söknuður sækja á hugann, en
minningar um manninn sefa
harminn.
Gísli Benediktsson var með
afbrigðum skemmtilegur mað-
ur. Á unglingsárum og sem
ungur maður má segja, að hann
hafi verið skemmtilegur sprelli-
gosi, en eftir sem árin færðust
yfir tók virðuleikinn við, en
nærvera hans var ævinlega
skemmtileg.
Hann var í eðli sínu ná-
kvæmur, sem gagnaðist honum
vel við þau verkefni, sem hann
tók að sér á lífsleiðinni, bæði
við leik og störf. Þess vegna
voru honum falin hin ólíkustu
trúnaðarstörf í samfélagi okk-
ar.
Hann var keppnismaður, þó
að hann fengi meiri útrás fyrir
það fyrir framan sjónvarpið en
við keppni sjálfur. Hann fylgd-
ist líka nákvæmlega með bolta-
iðkunum afkomenda sinna og
tók virkan þátt í leiknum frá
áhorfendapöllum. Lét hann þá
stundum fjúka þau sterku
hvatningarorðin. Þá varð hann
fljótlega sérfræðingur í enska
boltanum. Gísli var staðfastur
bridgespilari, klúbbur þeirra
spilafélaganna starfaði frá því
snemma á sjöunda áratug síð-
ustu aldar til nútímans.
Hann hafði yndi af veiðum,
natinn, næmur og nákvæmur
sem hann var, náði hann afar
góðum árangri við laxveiðar og
þar að auki reyndum við stund-
um saman að ganga til gæsa-
veiða.
Þegar Gísli veiktist af bana-
meini sínu, barðist hann af
miklum kjarki við sjúkdóm
sinn. Hann lét meinið ekki
aftra sér frá því að sinna
áhugamálum sínum, ef heilsan
leyfði, og vinnu sína stundaði
hann á meðan hann gat. Þá var
hann fordómalaus gagnvart
meininu og gat greint vinum
sínum frá heilsufari sínu og
gangi meinsins, umbúðalaust.
Minningar sækja á þegar
hann er allur.
Vinátta sem hófst í mennta-
skóla, síðan sumarstörf í Seðla-
bankanum. Svo spilamennska
okkar hjónanna og hans og Evu
Maríu, eftir að menn staðfestu
ráð sitt. Sumarleyfisferðir sam-
an og veiðiferðir saman allt er
þetta okkur ómetanlegt í minn-
ingunni.
Gísli vildi sjá sem flest fyrir í
lífinu, skipulagði sig og fjöl-
skyldulíf sitt fyrir fram og þá
leið honum vel. Hann var ekki
gefinn fyrir óvæntar uppákom-
ur.
Lán Gísla í lifinu var að eign-
ast Evu Maríu fyrir eignkonu.
Það er hennar lán nú á erfiðum
tímum að þau Gísli eignuðust
börn, tengdabörn og barna-
börn, sem nú umvefja hana
með ást og umhyggju. Hugur
okkar leitar líka til föður Gísla,
afa Benna, sem sér nú háaldr-
aður á eftir einkasyni sínum.
Megi Guðs blessun varðveita
minningu um Gísla Benedikts-
son og styrkja fjölskyldu hans
til allrar framtíðar.
Agnes Eggertsdóttir,
Benedikt Sigurðsson.
Kveðja frá Skákklúbbnum
Skákklúbburinn hefur nú
misst einn af félögum sínum,
hinn mæta gleðigjafa Gísla
Benediktsson. Á kveðjustund
Gísli Benediktsson
✝ Gísli Bene-diktsson fædd-
ist 16. apríl 1947.
Hann lést 12. júlí
2016. Gísli var jarð-
sunginn 22. júlí
2016.
minnumst við góðs
félaga og í huga
okkar rifjum við
upp nærri 50 ára
vinasamband.
Myndin af Gísla er
björt, í vinahópi
þar sem glettni og
gleði réði ríkjum
og alvaran átti erf-
itt uppdráttar. Á
kveðjustund blasir
þó alvaran við, og
fjölskylda og vinir syrgja góðan
dreng.
Gísli valdist til allra embætta
innan skákklúbbsins þar sem
reyndi á forystuhæfileika.
Hann sá um bókhald og fjár-
mál, réði niðurröðun skák-
kvölda og hátíðahalda, þar sem
hann hélt gjarnan eftirminni-
legar skálarræður. Hann var
rútubílstjóri í utanlandsferðum
og í Fljótaferðum ef þörf var á.
Í einni Fljótaferðinni var Vín-
drengjakórinn stofnaður og dró
Gísli ekki af sér í slagarasöng
með harmonikkuundirleik.
Hann fór þó varlega með lag-
línuna, ef hann þá snerti hana
nokkurn tímann. Fáir höfðu
betri mætingu á samkomur
klúbbsins en Gísli. Þó kom það
fyrir að hann þurfti að sinna
„ballett“, sem var okkar nafn
fyrir frímúrarafundi, og virðist
hann af einhverjum ástæðum
hafa tekið þá fram yfir okkar
fundi. Á skákkvöldum var
stundum teflt, en nær alltaf
voru þjóðfélagsmálin krufin til
mergjar að hætti klúbbsins og
svo var til þess ætlast að Gísli
segði eina góða skemmtisögu.
Þær urðu margar og varðveit-
um við þær í minni okkar.
Nú hefur Gísli teflt sína síð-
ustu skák. Við höfum fylgst
með honum etja kappi við hinn
illvíga andstæðing, krabba-
meinið, og höfum glaðst þegar
hann virtist ítrekað hafa snúið
vörn í sókn, en þurft að horfa á
gagnsókn andstæðingsins jafn-
oft. Að lokum lauk skákinni,
Gísli féll á tíma, óbugaður,
bjartsýnn og glaðbeittur.
Við félagarnir sendum Evu
Maríu, Davíð, Maríu og fjöl-
skyldum þeirra og Benedikt,
vini okkar allra, innilegar sam-
úðarkveðjur.
Brynjólfur, Guðlaugur,
Halldór, Jón Helgi,
Snorri, Stefán.
Gísli Benediktsson hóf störf
hjá Nýsköpunarsjóði atvinnu-
lífsins þegar sjóðurinn var
stofnaður í árslok 1997. Frá
fyrsta degi var Gísli mikil-
vægur og mikilsmetinn starfs-
maður sjóðsins. Gísli var einn
reynslumesti Íslendingurinn
þegar kemur að fjármögnun
nýsköpunarfyrirtækja.
Fyrir okkur sem unnum með
Gísla voru forréttindi að starfa
við hlið svona reynslumikils
einstaklings. Hann deildi sinni
þekkingu og reynslu af miklu
örlæti. Alltaf var hægt að leita í
reynslubankann hjá Gísla. Við
sem hófum störf á eftir Gísla
vitum að Gísli tók einstaklega
vel á móti nýjum starfsmönn-
um.
Gísli var ekki bara reynslu-
mikill heldur var hann traust-
ur, klár, útsjónasamur og
skipulagður í sínu starfi. Hann
sinnti öllum verkefnum af ein-
stakri fagmennsku. Jafnvel eft-
ir að hann veiktist hélt Gísli
áfram að starfa og lét það aldr-
ei bitna á vinnunni að hann var
að glíma við erfiðan sjúkdóm.
Við sem störfuðum með honum
munum sakna fagmannsins
Gísla en við munum sakna fé-
laga okkar Gísla enn þá meir.
Gísli var meistari í mann-
legum samskiptum. Hann hafði
fágaða kímnigáfu sem smitaði
út frá sér þannig að það var
alltaf létt og skemmtilegt í
kringum Gísla. Þegar við hugs-
um nú til Gísla þá getum við
ekki annað en brosað því þá
munum við alla skemmtilegu
brandarana, hláturinn og
hnyttnu svörin. Gísli bjó jafn-
framt yfir framúrskarandi frá-
sagnargáfu og á samkomum
sjóðsins hélt hann margar ræð-
ur sem voru í senn bráðfyndnar
og djúpar. Þegar Gísli talaði þá
sá maður hlutina iðulega í nýju
og betra ljósi.
Í gegnum störf sín hjá Ný-
sköpunarsjóði sat Gísli í stjórn-
um margra nýsköpunarfyrir-
tækja og núna þegar hann er
fallinn frá þá finnum við það
svo sterkt hversu vinsæll hann
var á meðal frumkvöðla. Hann
hjálpaði fyrirtækjum að inn-
leiða góða stjórnarhætti og
leysa úr erfiðum málum. Gísli
gerði þessum fyrirtækjum mik-
ið gagn. Hann hlustaði á frum-
kvöðla sem voru að takast á við
áskoranir, hann miðlaði af eigin
reynslu og setti alltaf hag ann-
arra í fyrsta sæti.
Gísli varði jafnframt frítíma
sínum í þágu annarra. Hann
setti mikinn kraft í Spes, sam-
tök sem reka heimili fyrir mun-
aðarlaus börn í Afríku. Hann
var líka stoltur faðir og afi og
hafði greinilega mikla ánægju
af því að passa barnabörnin og
það voru margar skemmtilegar
afasögurnar sem við heyrðum í
vinnunni.
Gísli var einstaklega vand-
aður og skemmtilegur maður.
Hann var líka ungur í anda.
Gísli hafði lofaði okkur að hann
myndi halda áfram að vinna að
minnsta kosti til sjötugs. Því
miður kveðjum við Gísla á allt
annan hátt en við vildum. Við
höfðum reiknað með að ein-
hvern tímann færi hann á eft-
irlaun og hann og Eva myndu
þá eiga mörg skemmtileg ár
saman.
Við þökkum Gísla Benedikts-
syni fyrir einstaklega farsælt
samstarf. Við sendum Evu,
Davíð, Maríu, Benedikt og öll-
um afabörnunum hans Gísla
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Kveðja frá starfsmönnum
Nýsköpunarsjóðs atvinnulífs-
ins,
Helga, Egill, Smári,
Svala, Jenný og Hekla.
Kveðja frá SPES
barnahjálp
Allt of snemma, allt of fljótt
er Gísli Benediktsson horfinn
til hins eilífa austurs.
Við minnumst hans með virð-
ingu og þakklæti fyrir vináttu
og samstarf í þágu vegalausra
barna í Tógó, þar sem unnið er
samkvæmt kjörorðinu: „Sá sem
bjargar einu barni, bjargar
mannkyninu.“ Það er rétt, því
ef hver og einn tekur að sér
eitt vegalaust barn, eru öll börn
hólpin. Gísli vissi vel, að með
okkar starfi tekst ekki að
bjarga nema fáeinum börnum,
þótt þau séu nú orðin 176, en
eins og Þorsteinn frá Hamri
segir: „Í mannlegri viðleitni /
munar um lítið handtak.“
Gísli gegndi formennsku í Ís-
landsdeild SPES barnahjálpar
af einstakri alúð og trú-
mennsku, samfara ljúfmennsku
og ákveðni, og lagði mikla
vinnu í starfið. Allt sem hann
sagði og ákvað, stóð ævinlega
eins og stafur á bók. Með við-
móti sínu aflaði hann sér vin-
áttu og trausts allra þeirra sem
hann starfaði með. Þau Eva
María fóru til Tógó til að fylgj-
ast með starfinu þar og sóttu
fundi heildarsamtakanna í Par-
ís, allt á eigin kostnað, enda
ófrávíkjanleg regla hjá SPES,
að allt skuli unnið í sjálfboða-
vinnu og enginn ferðakostnaður
greiddur. Þáttur þeirra hjóna í
þessu starfi er ómetanlegur og
verður aldrei fullþakkaður.
Við fráfall hans ríkir sorg á
heimilunum tveimur í Lomé og
Kpalimé og meðal vina hans í
Tógó, Frakklandi, Belgíu, Aust-
urríki og reyndar víðar.
Við kveðjum Gísla með sár-
um söknuði.
Farðu vel, bróðir og vinur.
Evu Maríu og fjölskyldunni
sendum við hugheilar samúðar-
kveðjur.
Njörður P. Njarðvík,
Bera Þórisdóttir.
Vel sé þér, vinur,
þótt vikirðu skjótt
Frónbúum frá
í fegri heima.
Ljós var leið þín
og lífsfögnuður,
æðra, eilífan
þú öðlast nú.
(Jónas Hallgrímsson)
Þessi orð Jónasar komu mér
í hug er ég fékk þær sorg-
arfréttir að vinur okkar Gísli
hefði kvatt okkur eftir snarpa
baráttu við erfiðan vágest.
Við Sigrún áttum því láni að
fagna að kynnast Gísla og Evu
konu hans í gegnum starf hans
hjá Nýsköpunarsjóði og stjórn-
arsetu hans hjá Íshestum í
rúmlega 10 ár. Þetta voru mikl-
ir umbrotatímar hjá ungu
ferðaþjónustufyrirtæki og því
ómetanlegt að njóta krafta og
reynslu Gísla. Hann lagði svo
sannarlega sitt af mörkum og
var vakinn og sofinn yfir veg-
ferð fyrirtækisins. Heiðarleiki
og uppbyggileg gagnrýni var
það sem einkenndi störf hans í
stjórn Íshesta alla tíð og það
ásamt nákvæmum vinnubrögð-
um og mikilli rekstrarþekkingu
gerðu hann svo mikilvægan við
uppbyggingu fyrirtækisins.
Við þökkum góðum vini sam-
fylgdina og yljum okkur við
minningar frá skemmtilegu
starfi og ótal vinnuferðum inn-
anlands sem utan.
Evu, börnum og fjölskyldu
sendum við okkar einlægu sam-
úðarkveðjur og biðjum góðan
Guð um að styrkja þau í sorg
þeirra.
Fyrir hönd fyrrum eigenda
og stjórnarmanna Íshesta ehf.,
Einar Bollason og
Sigrún Ingólfsdóttir.
Vinur okkar, Gísli Bene-
diktsson, er fallinn frá langt um
aldur fram eftir hetjulega bar-
áttu við illvígt krabbamein.
Gísli er enn eitt dæmið um ein-
stakan dreng sem lagður er að
velli í átökum við þennan vá-
gest.
Gísli var einstakur, hlýlegur,
sanngjarn, fastmótaður í skoð-
unum og sérstaklega hæfur í
því sem hann varði kröftum
sínum í mestan hluta ævinnar;
að efla nýsköpun í íslenskum
iðnaði. Gísli var í stjórn vöru-
þróunarátaks Iðntæknistofnun-
ar Íslands á árunum 1987 til
1990 og mynduðust við það
tengsl á milli hóps sem kom að
því verkefni. Það skipti afar
miklu að hafa hann með í þessu
verkefni vegna þekkingar hans
á íslensku atvinnulífi og
reynslu frá Iðnlánasjóði þar
sem hann starfaði um árabil.
Hópurinn hefur komið saman
skömmu fyrir jól nánast á
hverju ári síðan. Gísli var þar
ætíð hrókur alls fagnaðar, setti
fram nýjar víddir í umræðuna
og lyfti henni á hærra stig ef
hún stefndi í einhverja logn-
mollu.
Gísli var mikill húmoristi og
hafði smitandi hlátur og glettið
bros sem aldrei sveik. Hann
kom til dyranna eins og hann
var klæddur, sá alltaf spaugi-
legu hliðarnar á tilverunni og
sjálfum sér, stóð fast á sínu og
bar virðingu fyrir öðru fólki.
Við vottum fjölskyldu Gísla
innilega samúð okkar og kveðj-
um góðan vin með trega.
Fyrir hönd vöruþróunar-
hópsins,
Páll Kr. Pálsson,
Karl Friðriksson.
Útfarar- og lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Við önnumst alla þætti undir-
búnings og framkvæmd útfarar
ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu
og umhyggju að leiðarljósi
og af faglegum metnaði.
Þorsteinn Elísson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
MARGRÉT BJÖRG
ÞORSTEINSDÓTTIR,
Gilsárstekk 5, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk
miðvikudaginn 6. júlí. Jarðarförin hefur
farið fram í kyrrþey. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Markar fyrir einstaka umönnun, hlýhug og velvilja.
.
Steen Magnús Friðriksson, Helene Westrin,
Hanna Katrín Friðriksson, Ragnhildur Sverrisdóttir,
Knútur Þór Friðriksson, Hanna Kristín Pétursdóttir
og ömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÓMAR ÓLAFSSON,
Erluási 2, Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum 11. júlí.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna. Þökkum auðsýnda samúð.
.
Björg Aðalsteinsdóttir,
Erna Snævar Ómarsdóttir, Friðrik Ág. Ólafsson,
Aðalsteinn Ómarsson, Elínborg J. Ólafsdóttir,
Sigurlaug M. Ómarsdóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar, afi og langafi,
ÓLAFUR ÓLAFSSON
veggfóðrarameistari,
lést sunnudaginn 10. júlí að
hjúkrunarheimilinu Droplaugarstöðum.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna. Jarðsett var í Fossvogskirkjugarði föstudaginn 15.
júlí. Fyrir hönd aðstandenda,
.
Valgerður B. Ólafsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar
STEINUNNAR MARÍU EINARSDÓTTUR
hjúkrunarfræðings,
Ásakór 13, Kópavogi.
Við þökkum sérstaklega þeim fjölmörgu
sem að aðhlynningu hennar komu, s.s. heimahlynningu, Karitas,
lungnateymi, starfsmönnum krabbameinslækninga og
líknardeild.
.
Páll Einarsson,
Sigrún Rósa Steinsdóttir,
Sigrún Birgitte Pálsdóttir,
Einar Pálsson, Kristjana Jónsdóttir,
Gunnar Þór Pálsson, Chloë Malzac,
barnabörn og langömmubörn.