Gripla - 20.12.2016, Page 270

GRIPLA270
mulieribus. Blezud ertu |7 ꜳ medal quenna. þuiat bauluonar attquædit þad
er ewa hlaut |8 af gudi fyrir sinn mísuerka ok attfelle. sidan alla hennar ætt
uard wte |9 byr`g´t ok fyrirdæmt j þessari quadnijngo eingelsins ok sneriz
fyrir þenna getnad |10 guds sonar. boluon ewo j blezan marío. synd j lijkn.
hefnd i mẏ|11skun. þuiat suo sem ewa byrlade daudadryck allre sinne ætt
|12 fyrir sijna ohlydne ok afbrigde. suo færdi maría lijfit aullom fyrir |13 sitt
hreinlijfe ok litelæti ok þad sem tyndiz fyrir konona. þad sama |14 endr-
bættiz fyrir konona. Nemum nu goder menn af dæmum drottn|15ingarinnar
mariu oss att litelæta ok lægia bædi fyrir gudi ok monnum. þuiat |16 þa er
hun uar upp hafin fyrir kuedio eingelsins ok getnad gudsonar |17 yfer alla
hluti j tígn ok uirdijngo ok sett af gudi drottnijng hí|18mens ok jardar. þa
lægdi hun sig suo. att hun kalladiz ambꜳttar |19 nafni ok sagdi suo Ecce
ancilla dei fiat mihi secundum uerbum tuum |20 ambꜳtt drottins er ek seiger
hun. Verde mier efter ordum þínum |21 hon mꜳtti sig eigi meiri lægia enn
hun lægdi ok fyrir þetta et |22 hꜳleita litelæti `gat hun´ gudson þuiat hun
 þuiat  j þui ordino er hun [119v] kallaz ambꜳttin. þa uard hun hafandi.
Nu er þui litelætitt upphaf |2 ok grunduaullr allra mankosta. suo sem
ofmetnadur er upphaf ok |3 grunduaullr allra glæpa. nu gerdi ofmetnadur
enn uersta af enum |4 æzsta. dioful af eingli. enn litelæti giordi jna æzsto
af enne |5 minzsto. drottningo af meyio. Gaungum nu litelætis gauto efter
dæ|6mum maríe drottningar. af jordo til himna. Enn steypomz eigi med
diofle j |7 heluíte fyrir ofmetnad. draugumz eigi þa dul j serk uorn att uier
|8 ætlumz j þad tijgnarsæti att komaz med ofmetnadi er enn |9 æzsti eingell
uar ꜳ braut rekin fyrir ofmetnad hnígum nu under |10 þetta traust er æzst
er ok orugt ok næst gudi j alla stadi er sialf |11 er drottnijngen maria. þuiat
hun er bædi mꜳttugare ok mẏskunn|12samare j sijno fulltijnge ok ꜳrnon
enn huerr annara heilagra |13 manna. Bidium nu hana med alhuga att hun
kome oss til sættar |14 uitt gud drottin uorn. iesum christum. suo att fyrir
hennar bæn. legge hun oss lijk|15nardꝏm ꜳ hinum efzsta deigi ok leide
oss sier samlaga j þan |16 frid ok faugnod er alldri uerdr ender ꜳ Per omnia
secula seculorum Amen
119r/8 attfelle] likely a scribal error; see AM 655 XXVII 4to: a fæll 119r/11 ewa byrlade
daudadryck] On this idea, perhaps ultimately derived from a homily by Gregory the Great, see David
McDougall, “Studies in the Prose Style of the Old Icelandic and Old Norwegian Homily Books” (Ph.D.
diss., University College London, 1983), 518. 119v/14 hun] perhaps an error for hann.