Fréttatíminn - 22.10.2016, Side 36

…viðtal 4 | amk… LAUGARDAGUR 22. OKTÓBER 2016
Þær spyrja
gjarnan hvort
ég hafi „photoshopp-
að“ þær í ræmur en
ég nota photoshop í
litlum mæli. Ég nota
aðallega birtuna og
umhverfið. Ef kona
er með bólu þá tek
ég hana í burtu en
ég er ekki að breyta
konunum. Mér finnst
svo mikilvægt að
þær sjái hvað þær
eru glæsilegar.
Köllunarklettsvegi 1, 104 Reykjavík • Sími: 531 3300 • ritstjorn@amk.is
Útgefandi: Gunnar Smári Egilsson. Blaðamenn: Katrín Bessadóttir, katrin@amk.is; Kidda Svarfdal, kidda@amk.is og Sólrún Lilja Ragnarsdóttir, solrunlilja@amk.is.
Framkvæmdastjóri og auglýsingastjóri: Valdimar Birgisson. amk… er gefið út af Morgundegi ehf. og er prentað í 83.000 eintökum í Landsprenti.
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrunlilja@amk.is
Hildur Heimisdóttir ljósmyndari og fjöl-skylda hennar fluttu til Frakklands fyrir rúmum þremur árum
þegar maðurinn hennar var settur
í verkefni þar vegna vinnu sinnar.
Hildur var þá nýútskrifuð úr Há-
skóla Íslands sem þroskaþjálfi og
lýðheilsufræðingur, með diplóma
í kynfræði. Í ljósi þess að hún var
ekki frönskumælandi sá hún ekki
fyrir sér að fá vinnu í sínu fagi í
Frakklandi. Hún ákvað því að gera
það sem hana hafði alltaf dreymt
um að gera.
„Ég fór að læra ljósmyndun og
var farin að vinna við það áður
en ég kláraði námið. Ég var þá að
taka venjulegar fjölskyldumyndir,
portrettmyndir og í allskonar verk-
efnum. Það vatt fljótt upp á sig, allt
í einu var orðið brjálað að gera hjá
mér og ég vissi ekki hvaðan á mig
stóð veðrið,“ segir Hildur um það
hvernig ljósmyndaraferill hennar
hófst, þar sem við sitjum í stofunni
heima hjá henni í Hafnarfirðinum,
en fjölskyldan er nýflutt aftur heim
frá Frakklandi og er rétt búin að
koma sér fyrir.
Talaði niður til sjálfrar sín
Þegar Hildur var í lýðheilsu-
fræðinni stúderaði hún sjálfstraust
unglinga mikið og hefur sjálfs-
traust í raun alltaf verið henni
mjög hugleikið – hvernig konur
virðast oft skorta sjálfstraust, sér-
staklega þegar kemur að útlitinu. Í
Frakklandi ákvað hún taka vanga-
veltur sínar á annað stig og vatt
sér í ljósmyndaverkefni með það
að markmiði að efla sjálfstraust
kvenna. Í upphafi var verkefnið
smátt í sniðum en áður en Hildur
vissi af hafði það tekið yfir allt ann-
að sem hún var að gera.
„Ég þoldi ekki hvernig ég sjálf
talaði niður til mín og ég vildi
reyna að koma í veg fyrir að ung-
lingsdóttir gerði slíkt hið sama.
að þær hjálpuðu hver annarri.
Einhver hrósaði brjóstum á einni
á meðan önnur hrósaði húðinni.
Þetta var mjög skemmtilegt og til-
finningaþrungið verkefni,“ segir
Hildur sem fann strax að hún vildi
gera eitthvað meira úr þessu. Hún
ákvað því að ganga skrefi lengra og
fá þrjár vinkonur til að sitja fyrir
hjá sér, frekar fáklæddar. „Ég vildi
fá þær til að fagna sínum eigin lík-
ama. Þær komu til mín skjálfandi
á beinunum og vissu ekkert hvað
þær voru að gera. Sjálf vissi ég í
raun ekkert hvað ég var að gera.
Þetta var alveg nýtt fyrir okkur öll-
um. En þetta var svo gaman að ég
hugsaði með mér ef ég gæti feng-
ið gera eitthvað eitt, þá væri það
þetta,“ segir Hildur og hlær. Þarna
var hún búin að leggja grunninn
að sérhæfingu sinni í boudoir
ljósmyndun.
Gráta yfir myndunum
Vinkonurnar voru allar mjög
ánægðar með myndirnar af sér og
orðið var fljótt að berast. Fyrr en
varði var Hildur farin að fá fyrir-
spurnir um slíkar myndatökur og
ekki leið á löngu þar til boudoir
ljósmyndun var orðið hennar
aðalstarf.
„Konur gráta oft þegar þær sjá
myndamöppuna og trúa því ekki
að þetta séu þær. Þær spyrja gjarn-
an hvort ég hafi „photoshoppað“
þær í ræmur en ég nota photos-
Tekur myndir af konum fáklæddum
til að auka sjálfstraust þeirra
Spáir í sjálfstraust Hugmyndin að boudoir tökunum spratt út frá vangaveltum Hildar um skort á sjálfstrausti kvenna. Mynd | Rut
Hildur sérhæfir sig í svokölluðum boudoir
myndatökum og hafði skapað sér gott nafn
í París þegar hún flutti aftur heim í haust.
Hún er sannfærð um að markaður sé fyrir
slíkar tökur á Íslandi, enda eigi allir skilið að
sjá sig í fallegu ljósi. Hildur finnur oft hvernig
sjálfs traust kvenna eykst á meðan hún er að
mynda þær.
hop í litlum mæli. Ég nota aðallega
birtuna og umhverfið. Ef kona er
með bólu þá tek ég hana í burtu en
ég er ekki að breyta konunum. Mér
finnst svo mikilvægt að þær sjái
hvað þær eru glæsilegar.“
Sér þær styrkjast
Hildur segir konur af öllum
stærðum og gerðum koma til sín í
myndatöku og eru myndirnar oft
ætlaðar í gjafir handa eiginmönn-
um þeirra eða kærustum. „Þetta er
annars bara fyrir venjulegar kon-
ur. Mér finnst allar konur eigi skilið
að fara í svona myndatöku. Og ekki
bara konur, heldur allir. Mér finnst
að allir eigi skilið að sjá sig í þessu
ljósi,“ segir Hildur og brosir.
Ég man nákvæmlega eftir
mómentinu þegar ég fékk
hugmyndina að verkefninu. Ég
sat í bílnum fyrir utan skólann hjá
krökkunum, mér varð litið í bak-
sýnisspegilinn og sá bara hálsinn
á mér, ekki andlitið. Þá hugsaði ég
með mér: „Ég er bara með ágætan
háls og bringan er líka fín. Ég fékk
þarna hugmynd að taka myndir
af konum þar sem þær benda á þá
líkamsparta sem þær elska á sjálfri
sér. Fá þær til að hugsa um allt það
jákvæða í stað þess að þær einblíni
á staðina sem þær hata.“
Myndaði fáklæddar vinkonur
Hildur fékk 12 konur sem hún
þekkti, á aldrinum 35 ára til 55 ára,
til að taka þátt í verkefninu. „Ég
fékk þær til að hitta mig í stúdíóinu
mínu og sagði þeim að þær yrðu
allar að finna þrjá líkamsparta
sem þær væru sáttar við. Svo tæki
ég myndir af þeim. Sumar voru
með þetta á hreinu, enda búnar
að fá smá tíma til að íhuga þetta,
á meðan aðrar vissu ekki hvað
þær áttu að segja. Þær gátu ekki
bent á eitthvað eitt, og þær meintu
það. Þær virkilega gátu það ekki.
Þær voru ekki að leita eftir því að
ég segði þeim það. En það fór svo