Lystræninginn - 01.04.1978, Síða 23

- Auðvitað Sjálfstæðisflokknum væni minn.
Flokki allra stétta.
- Þá get ég ekki kosið þig. Pabbi er framsókn-
armaður og vinnur hjá Sís frænda, svaraði dreng-
urinn.
Ragnar hló að athugasemd drengsins.
- Alltílagi Dagblaðsstrákur, mér er svosem sama.
Mér væri ekki sama ef þú segðist ætla að kjósa
helvítis kommúnistana. Þá myndi ég rassskella þig
væni minn. Eftir þessa athugasemd gekk drengur-
inn að næsta borði og bauð eldri konu blaðið til
kaups.
Ragnar fletti Dagblaðinu um stund en gekk
síðan blístrandi framá salernið. Hann skoðaði sig í
spegli, strauk yfir hárið sem farið var að þynnast
örlítið, tók upp greiðu og greiddi hárið aðeins
neðar á ennið, fór ofan í jakkavasann og tók upp
hárkremstúpuna sem hann keypti hjá hársker-
anum og þrýsti úr henni í lófa sinn og bar í hárið,
greiddi sér að nýju, vandlega, gekk að svo búnu að
borði sínu og leit aftur í Dagblaðið, las leiðarann
sem bar heitið: Við þurfum nýja menn á þing. I
leiðaranum stóðu þessi orð:
Þjóðin er orðin þreytt á gömlu mönnunum,
sviplausu andlitunum, hún mun í ríkari mæli nú en
áður veita nýjum mönnum brautargengi. En um-
fram allt styður hún þá er hafa þor og kjark til að
takast á við vandamálin, verðbólguna þá fyrst og
fremst. Ungu menn! Prófkjörin eru tækifærið. Þið
sem hafið þor og kjark, þið eigið næsta leik.
- Ragnar Sigurðsson, Sigurðar frá Sjálfstæðis-
stöðum hefur þor og kjark til að takast á við vanda-
málin, sagði Ragnar upphátt að loknum lestri
leiðarans.
- Hvaða Ragnar sagðirðu? spurði eldri maður
við næsta borð.
- Það er ungur hugsjónamaður á uppleið sem
ætlar að sigra í prófkjöri til Alþingis, svaraði
Ragnar um hæl.
- Jæja já, það eru sjaldgæfir fuglar þessir hug-
sjónamenn. Aumingja maðurinn, ætlar að bjóða
sig fram til Alþingis. Já vesalingurinn veit greini-
lega ekki hvað hann er að gera, sagði maðurinn og
haíði auðsjáanlega lítinn áhuga á unga hugsjón-
armanninum.
Ragnar hélt áfram að hugleiða baráttu sína í
prófkjörinu. Hann var fangi hugsunarinnar um að
komast inná Alþingi íslendinga. Hún Iét hann ekki
í friði eitt augnablik. Hann tók Parkerpennann úr
jakkavasanum og fór að krota á Dagblaðið.
Teiknaði ofaní mynd af umferð á Laugaveginum
Alþingishúsið eftir minni. Krotaði á haus blaðsins:
Ragnar Sigurðsson, alþingismaður, Hraunbæ 96.
Viðtalstími frá kl. I0-I2fyrir hádegi, mánudagatil
fimmtudaga. Gjör rétt þol ei órétt! Islandi allt!
Niður með niðurrifsöflin! Niður með vofu hins
alþjóðlega kommúnisma!
Skyndilega jókst hugmyndarflugið til muna:
Ragnar Sigurðsson hefur verið kosinn formaður
fjárveitingarnefndar Sameinaðs Alþingis. Ragnar
Sigurðsson fulltrúi Sjálfstæðisflokksins á allsherjar-
þingi Sameinuðu þjóðanna. Ragnar Sigurðsson
fjármálaráðherra. Ragnar Sigurðsson forseti efri
deildar Alþingis.
- Fröken, meira kaffi takk og nýja rjómatertu
takk, kallaði Ragnar til afgreiðslustúlkunnar.
- Réttstrax, svaraði afgreiðslustúlkan.
Ragnar greip til pennans að nýju og krotaði á
Dagblaðið þartil afgreiðslustúlkan kom að borð-
inu.
- Gjörðu svo vel herra alþingismaður, ég meina
verðandi alþingismaður og ráðherra, sagði af-
greiðslustúlkan um leið og hún setti kaffikönnu og
rjómatertudisk á borðið hjá Ragnari.
- Þakka þér fyrir góða. Eg skal minnast þín
þegar ég verð fjármálaráðherra. Láttu þé heyra frá
þér og ég skal athuga hvað ég get gert fyrir þig.
Kannski ég geti þá útvegað þér góða vinnu í ráðu-
neyti eða skrifað uppá víxil.
Jæja, hvernig skal hefja baráttuna, hugleiddi
Ragnar. Jú, vitanlega með því að taka lán og víxla,
opna kosningaskrifstofu, hafa samband við frænd-
fólk og vini. Ragnar velti málunum fyrir sér um
stund þartil hann leit á úrið og stóð upp. Hann
gekk framhjá afgreiðslustúlkunni og hvíslaði að
henni.
- Mundu að greiða mér atkvæði í prófkjörinu
elskan. Þú sérð ekki eftir því drottning minna
drauma.
Ragnar geislaði af bjartsýni. Loksins átti hann
hugsjón, loksins eitthvað tilað berjast fyrir, loksins
hafði lífið öðlast tilgang. Hann ákvað aðkoma við í
Alþingishúsinu, skreppa á þingpallana áðuren
hann færi heim. Bílnum hafði hann lagt í Póst-
hússtræti skammt frá Hótel Borg. Ragnar opnaði
dyrnar á Toyotunni og teygði sig í hólfið eftir
myndavélinni, lítilli Kódakvasavél, ogstakk henni
inná sig. Hann hélt til Alþingishússins við Austur-
völl með þann ásetning að mynda salarkynni þing-
hússins þarsem hann ætlaði sér að starfa í fram-
tíðinni. Á þingpöllunum var hópur manna að
fylgjast með umræðum um eyðingu svartbaks og
verndun þeirra fáu arna sem enn voru eftir í
landinu. Ragnar settist á fremsta bekk og tók svo
lítið bar á, að mynda salarkynni sameinaðs
Alþingis. Hann fékk ágætt myndefni: Jón Sólnes í
samræðum við Guðmund H. Garðarsson við
glugga á þingsalnum og Albert Guðmundsson
þarsem hann bauð kommúnistanum Ragnari
Arnalds vindil. Ragnar færði sig um set yfirí efri
deild þingsins, setti að nýju filmu í vélina og
myndaði Geir Hallgrímsson í ræðustól, ráðherrana
Gunnar Thoroddsen og Einar Agústsson á tali við
kommúnistann Helga Seljan og áðuren hann
yfirgaf þinghúsið náði hann tveimur ágætum nær-
myndum; annarri af Garðari Sigurðssyni að færa
Lúðvíki Jósepssyni vatnsglas og hinni af Ragnhildi
Helgadóttur þarsem hún tók upp vasaklút og snýtti
sér.
23