Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.07.1991, Qupperneq 5

» FAGMÁL «
varðandi ánægju sína í starfi. Þess
var krafist af svarendum að þeir
tækju afstöðu til mikilvægis hvers
atriðis fyrir sig. Val svarenda er
óbundið í þeim skilningi að þeir
þurfa ekki að gera innbyrðis saman-
burð á atriðunum. í öðru lagi voru
þátttakendur beðnir að raða sömu
atriðunum í forgangsröð þannig að
þeir settu það atriði sem þeim fannst
mikilvægast í fyrsta sæti, það atriði
sem þeim fannst næst mikilvægast í
annað sæti, og það atriði sem þeim
fannst þriðja mikilvægast í þriðja
sæti. Þetta mætti nefna bundið val
þar sem mikilvægi eins atriðis er
bundið öðrum þeim atriðum, sem
talin eru upp í spurningunni.
Niðurstöður
Hér á eftir verður fjallað um
niðurstöður í tveimur hlutum. Fyrst
verður fjallað um starfsánægju hóp-
anna þriggja. Því næst verður fjallað
um þá þætti sem höfðu áhrif á starfs-
ánægju.
Starfsánœgja
Á mynd 1 sést hvernig hjúkrunar-
fræðingunum, sjúkraliðunum og
starfsmönnunum fellur starfið. Á
henni má sjá að 65,2% hjúkrunar-
fræðinga, 38,7% sjúkraliða og
Mynd 2. Óánœgja í starfi.
51,9% starfsmanna segja að þeim
líki starfið mjög vel, og 31,8% hjúkr-
unarfræðinga, 61,3% sjúkraliða og
45,9% starfsmanna segja að þeim
líki starfið vel. Þetta verða að teljast
mjög jákvæðar niðurstöður í þeim
skilningi að mikill meirihluti þessara
þriggja hópa er ánægður í starfi.
Þannig segja 97,0% hjúkrunarfræð-
inga að þeim líki starfið annað hvort
mjög vel eða fremur vel. Samsvar-
andi tölur fyrir sjúkraliða og starfs-
menn eru 100,0% og 97,8%.
í þessu sambandi má nefna að
fræðimenn hafa bent á að erfitt sé að
mæla starfsánægju meðal annars
vegna þess að margir eiga erfitt með
að viðurkenna að þeim mislíki störf
sín. Þegar fólk er spurt almennt
segja margir að þeim líki störfin vel.
Blauner (1960) hélt því fram að það
fólk ætti erfitt með að viðurkenna að
þeim mislíkaði störf sín án þess að
það væri ógnun við sjálfsvirðingu
þess. Goldthrope og fleiri (1970)
héldu því fram að það væri tölu-
verður þrýstingur á einstaklinga að
segja að þeim líkaði starfið, annars
kæmi fram að þeir væru ekki ánægðir
með sjálfa sig. Það er athyglisvert í
þessu sambandi að niðurstöðurnar
eru nokkuð aðrar ef spurt er hversu
oft þessir hópar eru óánægðir í starfi.
Enda þótt ekki sé auðvelt að túlka
þessar niðurstöður á afgerandi hátt
má bera þær saman við hliðstæðar
niðurstöður sem fengist hafa við
rannsóknir á öðrum hópum. Til
samanburðar má nefna að þegar
háskólamenntaðir hjúkrunar-
fræðingar voru spurðir þessarar
sömu spurningar sögðu 52,3% þeirra
að þeim félli starfið mjög vel, 44,5%
fremur vel og 2,3% sögðu að þeim
félli starfið illa (Jóna Siggeirsdóttir
1987). Með öðrum orðum er starfs-
fólk á geðdeild álíka ánægt með
starfið og háskólamenntaðir hjúkr-
unarfræðingar. Einnig má bera
þessar niðurstöður saman við niður-
stöður úr könnun á högum og við-
horfum grunnskólakennara. Þar
kemur í ljós að 25,2% kennara segj-
ast vera mjög ánægðir og 43,5%
segjast vera frekar ánægðir með
kennarastarfið (Þórólfur Þórlinds-
son 1988 bls. 19). Með öðrum
orðum, allar þrjár starfstéttir Geð-
deildar Landspítalans eru mun
ánægðari í starfi en grunnskólakenn-
arar. Þá kemur fram að 13,6%
%
70-
60-
50-
40-
30-
20-

B 1 I
i

ÉL
■_ □ EvSa_
□ hjúkrunarfr.
| sjúkraliðar
^ starfsmenn
mjög vel fremur vel fremur illa
Mynd I. Hvernig hjúkrunarfrœðingum, sjúkraliðum og starfsmönnwn fellur starfið.
HJÚKRUN Vn - 67. árgangur 5