Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1992, Síða 40

» FRÉTTIR «
framförum í sínu landi með því að
fylgja eftir samþykktum eða álykt-
unum sem eru unnar á vegum
ICN.
- Efni frá ICN á Alþjóðadegi hjúkr-
unarfræðinga aðstoðar hjúkrunar-
félög víða að beina augum að efni
sem er mikilvægt fyrir þeirra sam-
félag og fyrir hjúkrunarfræðinga
og ná þannig markmiðum er lúta
að fræðslu, samskiptum við hið
opinbera og samfélagið.
- Með því að vera vettvangur fyrir
hjúkrunarfræðinga frá 101 landi til
að skiptast á skoðunum, veita
gagnkvæma aðstoð, þá hefur ICN
mikilsverð áhrif á þróun hjúkr-
unar á alþjóðavettvangi.
- Meðlimir aðildarfélaga ICN, eiga
kost á að fá 3M styrkinn.
- Aðildarfélög fá stöðugar upplýs-
ingar og efni (frá ICN, WHO) sent
mánaðarlega.
★
100 ára
söguverkefni ICN
Árið 1999 munu Alþjóðasamtök
hjúkrunarfræðinga halda upp á 100
ára afmæli samtakanna. í undirbún-
ingi er að gera sögulegt yfirlit sem
ætlað er að greina áhrif ICN á
hjúkrun sl. öld og þannig læra af
reynslunni. Þessi könnun er mikil-
væg fyrir framtíð hjúkrunar og fyrir
ICN m.t.t. að skipuleggja starf sitt
næstu 100 árin, þannig að ICN þjóni
betur félögunum. Könnunin getur
varpað ljósi á tengsl hjúkrunar við
þjóðir heimsins.
ICN biður um þátttöku hjúkrun-
arfræðinga og hjúkrunarfélaga sem
víðast að úr heiminum bæði sögulega
og fjárhagslega, svo að tryggt megi
verða að þetta verkefni reynist
árangursríkt. Meginmarkmið þess-
arar könnunar munu verða:
- að komast að raun um hverju
skipulögð hjúkrun breytti þegar
lönd voru iðnvædd, urðu sjálfstæð
eða endurskipulögð, vegna stríðs
eða stjórnarfarslegra þátta
- hvernig ICN og aðildarfélög þess
svöruðu þessum eða öðrum rót-
tækum atburðum í samvinnu við
ríkisstjórnir, alþjóða- eða kvenna-
samtök til þess að hafa áhrif á:
* viðeigandi heilbrigðisþjónustu
* hlutverk kvenna í þjóðfélaginu
* þjóðlega- og alþjóðlega stefnu í
heilbrigðismálum
* fjárhags- og félagslegan aðbúnað
hj úkrunarfræðinga
* reglugerðir er varða hjúkrunar-
starfið
* siðfræði
* hjúkrunarmenntun og -rannsóknir
Könnunin mun verða framkvæmd
í hjúkrunarbraut Háskólans í Penn-
sylvaniu.
★
Frétt frá
Vinnuverndarhópi HFÍ
Ágætu félagar!
Á fulltrúafundi 14.-15. maí 1991
var í tilefni af evrópsku vinnuvernd-
arári 1992 samþykkt tillaga um að:
„árið 1992 verði helgað aðbúnaði,
hollustuháttum og öryggi í vinnuum-
hverfi hjúkrunarfræðinga“.
Stjórn HFÍ hefur skipað eftirtalda
hjúkrunarfræðinga í nefnd til að
undirbúa og skipuleggja þetta starf:
Guðmundu Sigurðardóttur, Heilsu-
gæslustöðinni Sólvangi Hafnarfirði
formann, Auði Sigurðardóttur,
Heilsgæslustöðinni Akureyri, Berg-
dísi Kristjánsdóttur, Landspítala,
Hildigunni Friðjónsdóttur, fulltrúi
stjórnar HFÍ, Hólmfríði Gunnars-
dóttur, Vinnueftirliti ríkisins,
Nönnu Ólafsdóttur, Landakotsspít-
ala, Sigurhelgu Pálsdóttur, atvinnu-
sjúkdómadeild Heilsuvemdarstöðvar
Reykjavíkur, Unni Ragnarsdóttur,
Borgarspítala og Pórdísi Sigurðar-
dóttur, Geðdeild ríkisspítalanna.
Fundir hafa verið haldnir einu
sinni í mánuði. Nokkur tími hefur
farið í að gera sér grein fyrir í hverju
vinnuvernd er fólgin. Niðurstaða
okkar er að ekki sé hægt að skilgreina
vinnuumhverfi hjúkrunarfræðinga
sem eitt ákveðið starfsumhverfi því
að áhættuþættirnir séu bundnir
hverjum starfsvettvangi fyrir sig. Þó
er hægt að segja að nokkrir áhættu-
þættir séu sameiginlegir. Hætta á
vinnuslysum, þar með talin hætta á
að verða fyrir ofbeldi, meðferð og
geymsla hættulegra efna, þar með
talin lyf, streita.
I umræðunni hefur komið fram að
vinnuslys eru ekki skráð á þar til gerð
eyðublöð frá Vinnueftirliti ríkisins
og var vitneskjan um tilvist þeirra
mjög takmörkuð. Vitað er að stórar
heilbrigðisstofnanir hafa jafnvel
látið hanna sérstök eyðublöð í þessu
skini.
Einnig hefur komið fram að ekki
er litið á heilbrigðisstofnanir sem
vinnustaði á sama hátt og aðra eins
og t.d. skrifstofur, verslanir eða
byggingavinnustaði. Sú hugmynd er
ríkjandi að heilbrigðisstofnanir séu
staðir þar sem fólk fær bót meina
sinna eða fer í rannsóknir, en ekki er
rætt sérstaklega um þá áhættuþætti
sem starfsfólk býr við samfara því að
veita sjúku fólki meðferð eða
aðhlynningu.
Niðurstaða okakr er að reyna að
taka fyrir brýn verkefni sem snerta
sem flesta og fá hjúkrunarfræðinga
til að líta í eigin barm og skoða sitt
nánasta starfsumhverfi og ræða um
hvernig það er og hvað mætti laga,
en leggja megináherslu á þá ábyrgð
sem við höfum gagnvart okkar eigin
heilbrigði.
Megináhersla verður lögð á:
- Fyrirbyggingu ' vinnuslysa og
óhappa, skráningu þeirra og til-
kynningaskyldu til Vinnueftirlits
ríkisins samkvæmt lögum.
- Að fjalla um meðferð og geymslu
á varasömum efnum, þar með
talin lyf.
- Vinnuvernd.
Nefndin hefur skrifað bréf til allra
hjúkrunarforstjóra á landinu og
einnig til formanna allra svæðis- og
sérgreinadeilda og kynnt þetta átak
fyrir þeim. Einnig hefur Vinnueftir-
liti ríkisins, Heilbrigðis- og Trygg-
36 HJÚKRUN V92 - 68. árgangur