Stjórnmálatímarit - 01.01.1884, Síða 8

8.
Aliiiennar athugaseindir um gagnsemi Banka.
Eftir Eirtk Magnússon M. A.
1.
Bauki ei' hentngr staðr til að koma peninguni í til
geymslu, svo óhult sé að eigaudi glati Jieim ekki íyrir
«höj)]>.
Hver sem hafa verðr mikla peninga undir höndum,
kernst hrátt að raun um pað, livílíkt áliyggjuefni slík
geymsla er — pví meira, sem meira fé er í liúfi. Hann
verðr annaðhvort að hirða um pá sjálfr, eða eiga hirzlu
peirra undir öðrum, og pá hclzt eigin pjónum. Hirði
hann sjálfr um pá, pá hlýtr umhirðingin að hafa marga
óhægð í för með sér. Hann getr varla að heiman farið,
sízt til lengdar, og verðr pannig að synja sér um marga
ánægju, sem hann ella gæti notið, og sem oft getr verið
honum meiri eða minni bagi að synja sér um. Enn feli
hann féð annars vörzlum, pá verðr liann að eiga alt á
ráðvendni, drengskap og árvekni pessa síns umboðsmanns.
Margr hússfaðir neyðist reyndar til að fela pjónum sínum
vörzlur húss og efna sinna um lengri eða skemri tíma.
J>ví meira sem í húii er, pess meira áhyggjuefni er slík
geymsla eiganda í fjarvistinni. Og purfi liann oft að treysta
á pessa umboðsaðferð, fer varla hjá pví, að að vanrækt reki
eða óráðvendni á endanum. J>ar að auki er pess að gæta,
að peningarnir eru geymdir í húsi eða bæ eiganda sjálfs,
sem sjaldnast hafa verið smíðuð svo, að pjófheld væri, og
getr eigandi peninganna pví stöðugt átt á hættu, hvort
sem hanu er heima eða heiman, að pjófr brjótist inn eftir