Stjórnmálatímarit - 01.01.1884, Blaðsíða 14

14.
Eirilir Magnússon
uppá Seyðisfjarðarbankann. ísfirðingrinn færi með liana
í ísafjarðarbankann og fengi hana útborgaða par, en ísa-
fjarðarbankinn færði hana aftr Seyðisfjarðarbankanum til
skuldar. J>annig gengju peningaviðskifti manna koll af
kolli framm og aftr um alt land, að mestu eða öllu kostn-
aðarlaust. Hvílíkt hagræði og sparnað petta hafi í för
með sér, er hægra að ímynda sér, en að koma tölum að;
pað er eiginlega óendanlegt.
Landssjóði sjálfum hlyti að verða mesti hagr að bank-
anum, einkum pegar útbönkum fjölgaði, pví peir yrðu
settir ugp, eins og vitaskuld er, í kaupstöðunum og gætu
par tekið við megintekjum landssjóðs af sýslumönnum, og
ávísað peim jafnóðum í aðalbankann í Eeykjavík. Með
pví móti yrði vissulega greiðari skil á landssjóðstekjum
enn nú ern, eða geta verið, og landshöfðingja langtum auð-
unnara enn nú gjörist, að ganga eftir reglulegum skilum
tekjanna; pví hægt væri landshöfðingja að skipa sýslu-
manni að borga í bankann landstekjur jafnóðum og sýslu-
maðr tæki við peim, og hægt væri ílestum sýslumönnum
að hlýða pví boði, pví hægra, sem peir mundu víða fá út-
bankastjóra umboð sitt að krefja inn, eða taka móti,
verzlunartollum og pví líku.
J>egar fé færi svo að aukast í landi, að prívatbankar
færu að komast á fót, pá yrðu peningasendingar og borg-
anir framm og aftr um land pví greiðari, sem bönkum
pessum fjölgaði meira. J>essir bankar yrðu að hafa um-
boðsmenn sína í Eeykjavík, pví peim ríðr mjög á að hafa
alt af til staðar umboðsmann hendi nær við höfuðbank-
ann, pví við hann hljóta prívatbankar að hafa margskon-
ar viðskifti og um frammkvæmdir peirra verða umboðs-
menn að sjá. Gjörum að prívatbanki væri til í Skafta-
fellssýslu og Skaftfellingr pyrfti að borga manni í Eeykja-