Ráðunautafundur - 14.02.1978, Qupperneq 10

304
kg í C-flokki, en minnst 4,94 kg í D-flokki.
Fallþungammur á milli flokka varö að verulegu
leyti annar heldur en munurinn á þunga á fæti. Lömbin í
B-flokki reyndust meö lettast fall, 13,54 kg, en þar næst
komu A-flokks lömbin meö 14,51 kg meöalfall. Lömbin í
B-flokki höföu lést á skrokk um 0,5 5 kg á'tilraunaskeiöinu,
miÖað viö meöalfallþungann í F-flokki, en lömbin í A-
flokki, sem höföu þyngst um 5,17 kg á fæti á tilraunaskeið-
inu, höföu aðeins bætt viö sig sem svaraði 0,42 kg í fall-
þunga. C-flokks lömbin sýndu mesta viöbót í fallþunga,
2,86 kg, þar næst komu D-flokks lömbin meö 2,50 kg og þá
E-flokks lömbin meö 2,09 kg viöbót í fallþunga á tilrauna-
skeiðinu.
Gæruþungi hefur fylgt kjötþunga aö mestu leyti, og
svipaö er aö segja um þunga á netju og nýrmör. Áberandi
er, aö lifrarþungi hefur reynst mestur í lömbunum á fóöur-
kálinu.
1 neöri hluta 1. töflu er tekið saman, hvaöa munur
kom fram viö það aö láta lömbin vera á grænfóðrinu fram
að slátrun (1) samanborið við þaö aö taka þau á innistöðu
á kögglum og kjarnfóöri (2) eöa beita þeim á há (3).
A þeim samanburöi sést, að fallþunginn hefur oröið svipaöur
viö aÖ gefa lömbunum inni síöustu vikuna fyrir slátrun eins
og aö láta þau vera áfram á grænfóÖrinu, en lömbin á hánni
skila um kg léttara falli.
í 2. töflu eru sýnd meðaltöl yfir mál á langlegg
og kloflengd ásamt stigum fyrir læri, malir og bak.
ViÖ skoðun á 2. töflu sést, aö langleggurinn hefur
vaxið allverulega á tilraunaskeiÖinu miöaö viö langlegginn
í F-flokki, og hefur vöxturinn oröið mestur í C-flokki
eða 8,1 mm. Stig fyrir læri, malir og bak hafa hækkaö í
öllum flokkum nema- læra- og bakstig x B-f lokki, sem hafa
staðiö því nær í staö.