Ráðunautafundur - 14.02.1978, Qupperneq 17

311
Taðan var léleg að gæðum og ólystug, gróft, mikið sprottið
vallarfoxgras að meiri hluta. Einkum var taðan léleg úr efri
hluta stæðunnar (0-2 m) og þurfti að meðaltali 3,0 kg af henni
í fóðureiningu, og er reiknað með að um 1/10 hluti töðunnar
hafi verið með þessu fóðurgildi. Taðan fór batnandi eftir því
sem neðar dró í stæðunni og þurfti 2,4 kg af henni í fóður-
einingu til jafnaðar í neðri hluta stæðunnar.
Því miður voru ekki tekin nægilega mörg sýni af gras-
kögglum bæðihreinum og fitublönduðum á tilraunaskeiðinu, til þess
að fá öruggt mat á gæðum þeirra og var því brugðið á það ráð að
notast við niðurstöður af sýnum sem verksmiðjan tók um sumarið,
úr þeirrisendingu, sém fór að Hesti. Þetta var mögulegt þar sem
hlaupandi númer er á hverjum poka. Samkvæmt því þurfti að jafn-
aði 1,4 kg af hreinum graskögglum í fóðureiningu með 60 g af
meltanlegri eggjahvítu í kg og 1,45 kg í fóðureiningu af fitu-
blönduðum graskögglum með 60 g af meltanlegri eggjahvítu í kg.
Fóðurblandan, sem notuð var, B-blanda frá Kaupfélagi borgfirð-
inga og samkvæmt fóöurgildisútreikningum framleiðanda þurfti
1,01 kg í fóðureiningu með 116 g af meltanlegri eggjahvítu í kg.
Tafla 2 sýnir meðalfóðurneyslu ánna í kg og fóðureiningum frá
desemberbyrjun til byrjun sauðburðar 4. maí.